Marian Borzemski
 kapitan | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 lipca 1894 Stanisławów |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 listopada 1959 Limanowa |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1915–1918 1918–1939 |
| Siły zbrojne |  Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie |
| Główne wojny i bitwy | Wojna polsko-bolszewicka wojna obronna Polski 1939 |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg){kind=small}  | |
Marian Konstanty Borzemski h. Jelita (ur. 21 lipca 1894 w Stanisławowie, zm. 12 listopada 1959 w Limanowej) – polski strzelec, olimpijczyk z igrzysk w Paryżu (1924), kapitan piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 21 lipca 1894 Stanisławowie. Był synem Józefa i Katarzyny Thym. W 1906 rozpoczął naukę w szkole realnej w Stanisławowie. Naukę kontynuował we Lwowie. 14 grudnia 1915 zdał wojenny egzamin dojrzałości w C. K. II Szkole Realnej we Lwowie[1][2]. W latach 1917–1920 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej.
Kariera wojskowa
16 sierpnia 1915 został wcielony do armii austriackiej. Podczas służby ukończył szkołę oficerską w Ostrawie[2]. 1 listopada 1918 zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego [2]. Został zweryfikowany na stopień porucznika i został oficerem zawodowym[3]. W za czyny bojowe podczas wojny polsko-bolszewickiej został odznaczony Krzyżem Walecznych [4]. W latach 1918–1922 pełnił służbę w 14 pułku piechoty. A w latach 1922–1927 w 19 pułku piechoty[4]. Został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku w korpusie oficerów piechoty. W 1932 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie[4].
Kariera sportowa
Strzelectwo sportowe zaczął uprawiać na początku lat dwudziestych. W tym okresie należał do najlepszych strzelców w Wojsku Polskim. Wielokrotnie odnosił sukcesy na zawodach oficerskich o mistrzostwo VI Okręgu Korpusu, a także w zawodach ogólnopolskich. W 1924 odniósł zwycięstwo na mistrzostwach Polski we Lwowie w konkurencji strzelania z karabinka dowolnego na 300 m z trzech pozycji ustanawiając rekord Polski wynikiem 157 pkt na 300 możliwych[4]. W tym samym roku wystartował w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1924 w Paryżu[4]. Trzykrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (Mistrzostwa Świata w Strzelectwie 1924, 1927 i 1929). W 1927, na mistrzostwach świata w strzelaniu, zdobył srebrny medal w konkurencji: karabin standard 3 × 20 strzałów na 300 m. W drużynowym konkursie z broni krótkiej zajął 7 miejsce, a drużynowym konkursie z broni długiej 9 miejsce[4]. W zawodach drużynowych uzyskał największą liczbę punktów w drużynie (101). W 1936 na skutek postrzału podczas polowania stracił lewą nogę. Pomimo wypadku zajmował się strzelectwem startował w zawodach sportowych[5].
Wojna i dalsze losy
Podczas wojny obronnej Polski w 1939 był kapitanem służby pozaliniowej[5]. Następnie do 1944 przebywał we Lwowie gdzie pracował jako magazynier[5]. latem 1944 przyjechał do Limanowej i osiadł tam na stałe. Pracował w Komitecie Opieki Społecznej. W 1950 uzyskał uprawnienia emerytalne za służbę w Wojsku Polskim. Zmarł 12 listopada 1959 w Limanowej i został tam pochowany na miejscowym cmentarzu[5].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (1921)[6]
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[7]
Przypisy
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. II Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1915–16. Lwów: 1916, s. 38.
- ↑ a b c Wryk 2015 ↓, s. 151.
- ↑ Wryk 2015 ↓, s. 151-152.
- ↑ a b c d e f Wryk 2015 ↓, s. 152.
- ↑ a b c d Wryk 2015 ↓, s. 153.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 57)
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
Bibliografia
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 151–153. ISBN 978-83-64864-22-3.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).