Marian Dąbrowski (1882–1925)
 Marian Dąbrowski w mundurze Wojska Polskiego | |
 major oświatowy | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 września 1882 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 30 września 1925 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1918–1925 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | szef wydziału |
| Późniejsza praca | kierownik Departamentu Wyznań Niekatolickich w MSW |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small} | |
Marian Dąbrowski (ur. 8 września 1882[1], zm. 30 września 1925 w Kosowie) – polski żołnierz, major oświatowy Wojska Polskiego, publicysta; młodszy brat Józefa, od 1911 mąż Marii Dąbrowskiej, wolnomularz[2].
Życiorys
Wziął udział w przygotowaniu i przeprowadzeniu strajku szkolnego w 1905. Członek Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) i członek kolejnych organizacji bojowych PPS. Od 1906 w PPS–Frakcji. Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie nauki społeczne i historyczne w Brukseli. W 1908 przebywał na emigracji w Brukseli będąc członkiem PPS. W latach 1912-1914 przebywał w Londynie, gdzie był mężem zaufania KTSSN i Związku Strzeleckiego. W październiku 1914 roku oddelegowany do PON, gdzie był redaktorem Legionisty Polskiego[3]. 24 marca 1917 roku awansował na chorążego[4]. 11 kwietnia 1917 roku został wyznaczony na stanowisko kierownika Referatu dla Spraw Oświatowych w Komendzie Legionów Polskich[5].
Był pracownikiem Biura Komisji Wojskowej Tymczasowej Rady Stanu[6]. Podczas kryzysu przysięgowego jako jeden z nielicznych nie podporządkował się Józefowi Piłsudskiemu i jego rozkazom, nie podał się do dymisji.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów administracji (dział naukowo-oświatowy)[7]. W 1924 roku pełnił służbę w Oddziale Wyszkolenia Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. W styczniu 1925 powierzono mu pełnienie obowiązków szefa Wydziału Wyznań Niekatolickich Ministerstwa Spraw Wojskowych[8]. Zmarł w wyniku niezdiagnozowanej na czas choroby serca. Pochowany został na Cmentarzu Ewangelickim w Warszawie, później przeniesiony do grobowca rodzinnego na Powązkach (kwatera 213-1-27,28)[9].
.JPG)
Publikacje (wybór)
- Dzieje założenia Państwa Belgijskiego (1913)[10]
- Żołnierz I-ej brygady i kampania na Wołyniu (1919)[11]
- Różaniec życia i śmierci (1924)[12]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości z Mieczami – pośmiertnie 7 lipca 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[13]
- Krzyż Walecznych
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Marian Dąbrowski w wykazie Legionistów Polskich 1914-1918. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Ludwik Hass, Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928, Warszawa 1984, s. 232.
- ↑ Jerzy Z. Pająk, Zjazd wiedeński Polskiej Organizacji Narodowej (29-30 listopada 1914), w: "Rocznik Świętokrzyski", Ser. A – Nauki Humanistyczne, 1998, t. 25, s. 103.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 34.
- ↑ Odprawy Komendy Legionów Polskich, Centralne Archiwum Wojskowe, sygn. I.120.1.295b, s. 225 [1].
- ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 220.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 367.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 stycznia 1925 roku, s. 14.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: LEOPOLD DĄBROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-10].
- ↑ Marian Dąbrowski, Dzieje założenia państwa belgijskiego w zarysie, polona.pl [dostęp 2020-05-10].
- ↑ Marian Dąbrowski, Kampanja na Wołyniu : (2.IX.1915 r.-8.X.1916 r.), polona.pl [dostęp 2020-05-10].
- ↑ Marian Dąbrowski, Różaniec życia i śmierci : opowiadania z cyklu "Żołnierz I brygady" zebrane na 10-lecie czynu legjonowego, polona.pl [dostęp 2020-05-10].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Sławomir Koper, Wpływowe kobiety Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 2011.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Mariana Dąbrowskiego dostępne w serwisie Polona
Media użyte na tej stronie
Marian Dąbrowski, ur. 1882, zm. 1925. Major oświatowy Wojska Polskiego, publicysta, młodszy brat Józefa, od 1911 mąż Marii Dąbrowskiej.
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego - Wacława Dąbrowskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie