Marian Duryasz

Marian Duryasz
3 zwycięstwa
pułkownik pilot pułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1911
Budy Pobyłtowskie

Data i miejsce śmierci

21 marca 1993
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne
Orzeł LWP.jpg ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Roundel of Poland (1921-1993).svg Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF roundel.svg RAF
Roundel of Poland (1921-1993).svg Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego

Jednostki

dywizjon 213
dywizjon 302
dywizjon 317

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
bitwa o Anglię

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Medal Lotniczy Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej (Wielka Brytania)

Marian Duryasz (ur. 14 grudnia 1911 w Budach Pobyłkowskich, zm. 21 marca 1993 w Warszawie) – pułkownik pilot Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys

Absolwent VIII promocji Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. 4 sierpnia 1934 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1934 roku i 31. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 6 pułku lotniczego we Lwowie[1]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 66. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[2]. W 1939 był instruktorem pilotażu w Szkole Pilotażu w Grudziądzu, a później w Ułężu[3]. Wraz z personelem lotniczym ewakuowany do Rumunii a następnie do Francji.

W styczniu 1940 przedostał się do Anglii, gdzie po przeszkoleniu otrzymał numer służbowy 76750 (P-76750 ?) i przydział do angielskiego dywizjonu 213. 20 października 1940 przeniesiony do dywizjonu 302. 31 stycznia 1942 przeniesiony do dywizjonu 317. Od 1 czerwca 1943 w dywizjonie 316. W styczniu 1944 ponownie w dywizjonie 302. Od 22 maja 1944 w dywizjonie 303. Od 8 lipca 1944 dowódca dywizjonu 302.

Do Polski wrócił w 1947. Służył w ludowym Wojsku Polskim. Zwolniony w 1950, powrócił do służby w wojsku w 1957. Zmarł 21 marca 1993 w Warszawie.

Zwycięstwa powietrzne

Na liście Bajana figuruje na 79. pozycji z 3 zniszczonymi samolotami, 1 prawdopodobnie.

Chronologiczny wykaz zwycięskich walk powietrznych:

Zestrzelenia pewne:

Zestrzelenie prawdopodobne:

  • He-111 – 26 września 1940 (pilotował Hurricane'a I)

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 sierpnia 1934 roku, s. 215, 224.
  2. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 217.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 476.
  4. zestrzelenia w dywizjonie 317
  5. Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 404.
  6. odznaczenia

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
RAF roundel.svg
Royal Air Force Roundel
PilotPolowy.jpg
Autor: Pablo000, Licencja: CC BY-SA 4.0
Polowa Odznaka Pilota 1928.
POL Krzyż Walecznych (1941) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
POL Medal Lotniczy BAR.svg
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45).
United Kingdom Distinguished Flying Cross ribbon.svg
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY 3.0
United Kingdom Distinguished Flying Cross ribbon
Naramiennik Pulkownik lotnicze.png
Naramiennik pułkownika lotnictwa