Marian Duryasz

Marian Duryasz
3 zwycięstwa
pułkownik pilot pułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1911
Budy Pobyłtowskie

Data i miejsce śmierci

21 marca 1993
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne
Orzeł LWP.jpg ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Roundel of Poland (1921-1993).svg Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF roundel.svg RAF
Roundel of Poland (1921-1993).svg Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego

Jednostki

dywizjon 213
dywizjon 302
dywizjon 317

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
bitwa o Anglię

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Medal Lotniczy Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej (Wielka Brytania)

Marian Duryasz (ur. 14 grudnia 1911 w Budach Pobyłkowskich, zm. 21 marca 1993 w Warszawie) – pułkownik pilot Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys

Absolwent VIII promocji Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. 4 sierpnia 1934 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1934 roku i 31. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 6 pułku lotniczego we Lwowie[1]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 66. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[2]. W 1939 był instruktorem pilotażu w Szkole Pilotażu w Grudziądzu, a później w Ułężu[3]. Wraz z personelem lotniczym ewakuowany do Rumunii a następnie do Francji.

W styczniu 1940 przedostał się do Anglii, gdzie po przeszkoleniu otrzymał numer służbowy 76750 (P-76750 ?) i przydział do angielskiego dywizjonu 213. 20 października 1940 przeniesiony do dywizjonu 302. 31 stycznia 1942 przeniesiony do dywizjonu 317. Od 1 czerwca 1943 w dywizjonie 316. W styczniu 1944 ponownie w dywizjonie 302. Od 22 maja 1944 w dywizjonie 303. Od 8 lipca 1944 dowódca dywizjonu 302.

Do Polski wrócił w 1947. Służył w ludowym Wojsku Polskim. Zwolniony w 1950, powrócił do służby w wojsku w 1957. Zmarł 21 marca 1993 w Warszawie.

Zwycięstwa powietrzne

Na liście Bajana figuruje na 79. pozycji z 3 zniszczonymi samolotami, 1 prawdopodobnie.

Chronologiczny wykaz zwycięskich walk powietrznych:

Zestrzelenia pewne:

Zestrzelenie prawdopodobne:

  • He-111 – 26 września 1940 (pilotował Hurricane'a I)

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 sierpnia 1934 roku, s. 215, 224.
  2. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 217.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 476.
  4. zestrzelenia w dywizjonie 317
  5. Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 404.
  6. odznaczenia

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
RAF roundel.svg
Royal Air Force Roundel
POL Krzyż Walecznych (1941) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
Naramiennik Pulkownik lotnicze.png
Naramiennik pułkownika lotnictwa
PilotPolowy.jpg
Autor: Pablo000, Licencja: CC BY-SA 4.0
Polowa Odznaka Pilota 1928.
United Kingdom Distinguished Flying Cross ribbon.svg
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY 3.0
United Kingdom Distinguished Flying Cross ribbon
POL Medal Lotniczy BAR.svg
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45).