Marian Dydziul

Marian Józef Dydziul
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1904
Filipowo

Data śmierci

26 czerwca 1942

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Roundel of Poland (1921–1993).svg Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF roundel.svg RAF

Jednostki

1 pułk lotniczy
210 dywizjon bombowy
dywizjon 300
dywizjon 304

Stanowiska

oficer taktyczny dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Lotniczy (dwukrotnie)

Marian Józef Dydziul (ur. 5 marca 1904 w Filipowie, zm. 26 czerwca 1942[1]) – kapitan obserwator Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Życiorys

W 1925 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Grudziądzu, którą ukończył w 1927 roku jako obserwator z 6. lokatą (I promocja)[2].

W stopniu starszego sierżanta podchorążego obserwatora otrzymał przydział do 13 Eskadry Niszczycielskiej 1. Pułku Lotniczego. 31 października 1927 otrzymał tytułu i odznakę obserwatora nr 420 na czas służby w wojskach lotniczych[3]. Promocję na podporucznika otrzymał w 21 marca 1928 roku, na porucznika 1 stycznia 1931 r. W styczniu 1929 roku został skierowany na kurs fotografii lotniczej na Politechnice Lwowskiej[4]. W czerwcu 1931 roku został przeniesiony do 213 Eskadry Niszczycielskiej Nocnej[2]. 6 lipca 1931 roku przeżył katastrofę lotniczą podczas lotu treningowego.

W latach 1933–1937 był instruktorem w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie[5]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 11. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa[6]. W tym samym roku objął stanowisko zastępcy dowódcy 215. Eskadry Bombowej[2]. W marcu 1939 był oficerem taktycznym 210 dywizjonu bombowego[7].

Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej[8], wykonał dwa loty bojowe[2].

Po zakończeniu walk przedostał się do Wielkiej Brytanii. Wstąpił do RAF, gdzie otrzymał numer służbowy P-0190[5]. Został przydzielony na szkolenie do 12 Operational Training Unit (OTU), a następnie w grudniu 1940 roku został przeniesiony do 18 OTU Bramcote[9]. W styczniu 1941 roku został skierowany na szkolenie w 4 Bombing & Gunnery School RAF West Freugh i w 6 Air Observer & Navigation School RAF Staverton[4]. W kwietniu 1941 roku w składzie dywizjonu 300 bierze udział w nalocie na port Brest.

Przechodzi szkolenie w 9 Air Observers School RAF Penrhos, po jego zakończeniu wraca we wrześniu 1941 roku do 18 OTU na przeszkolenie bojowe[4].

1 kwietnia 1942 roku otrzymał przydział do dywizjonu 304 i rozpoczął loty bojowe jako nawigator. W czasie służby w 304 dywizjonie wykonał 3 loty bojowe[9]. 26 czerwca 1942 roku na samolocie Vickers Wellington NZ-Q (nr DV441)[10] wystartował z bazy RAF Lindholme na Bremę. W drodze powrotnej samolot został zestrzelony przez niemieckiego myśliwca nocnego. Zginęła cała załoga – kpt. nawig. Marian Józef Dydziul, ppor. pil. Jan Kramin, kpr. pil. Henryk Kuć, sierż. r/op. strz. Tadeusz Kamyszek, plut. strz. Jan Wojtaś, kpr. strz. Nikita Mikołaj Tałach. Odnaleziono jedynie ciało Mariana Dydziula, którego pochowano z honorami wojskowymi na morzu. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon V, taras VIII-3-40).

Grób symboliczny kpt. Mariana Dydziula na cmentarzu Srebrzysko

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c Lista Krzystka ↓.
  2. a b c d Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2002, s. 45–46. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 332.
  4. a b c kpt. Marian Józef Dydziul. mysliwcy.pl. [dostęp 2019-08-21]. (pol.).
  5. a b Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 168. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
  6. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 398.
  7. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 775.
  8. Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych w latach 1939–1946. Tom I. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 23. ISBN 83-11-07329-5. OCLC 834667942.
  9. a b MARIAN JOZEF DYDZIUL. 304squadron.blogspot.com. [dostęp 2019-08-21]. (pol.).
  10. LIST OF No. 304 SQUADRON AIRCRAFT AND FLYING PERSONNEL LOSSES.. polishsquadronsremembered.com. [dostęp 2019-08-21]. (pol.).
  11. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 210.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Marian Dydziul. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2020-04-22].

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
RAF roundel.svg
Royal Air Force Roundel
POL Krzyż Walecznych (1941) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
POL Medal Lotniczy 2r BAR.svg
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45) nadanego dwukrotnie.
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Marian Dydziul.jpg
Marian Dydziul
Grób symboliczny kpt. Mariana Dydziula.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób symboliczny kpt. Mariana Dydziula na cmentarzu Srebrzysko
Naramiennik Porucznik lotn.svg
Naramiennik porucznika Sił Powietrznych RP (obecnie).
Naramiennik kapitana polskiego lotnictwa wojskowego (II Wojna Światowa).