Marian Ejma-Multański

Marian Ejma-Multański
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1932
Ślesin

Ambasador PRL w Wietnamie
Okres

od 26 lipca 1985
do 9 maja 1989

Poprzednik

Bronisław Musielak

Następca

Stanisław Gębala

Ambasador RP w Laosie
Okres

od 28 maja 1991
do 31 maja 1997

Poprzednik

Marian Fronczek

Następca

Henryk Goik

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Marian Franciszek Ejma-Multański (ur. 25 listopada 1932 w Ślesinie) – polski dyplomata, ambasador w Socjalistycznej Republice Wietnamu (1985–1989) i Laosie (1991–1996).

Życiorys

W 1956 ukończył studia w Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej, po czym podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Był m.in. attaché w Ambasadzie PRL w Rabacie (1959–1963), konsulem we Francji (1966–1970), I sekretarzem Ambasady PRL w Grecji (1977–1982). W 1985 objął obowiązki ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego w Socjalistycznej Republice Wietnamu (do 1989). W latach 1989–1991 był naczelnikiem wydziału w Departamencie Europy MSZ, zaś od 28 maja 1991 do 1996 ambasadorem w Laosie.

Obecnie jest członkiem Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Pełni obowiązki prezesa spółdzielni mieszkaniowej Placówka 2 w Warszawie[1].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Srebrną Odznaką im. Janka Krasickiego.

Przypisy

  1. ↑ Informacja. ktokogo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-06)]., ktokogo.pl

Bibliografia

  • Kto jest kim w Polsce 1989. Informator biograficzny, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 265
  • Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 1991, Warszawa: PISM, 1993, s. 207.

Linki zewnętrzne