Marian Gołębiowski (1919–2015)

Marian Gołębiowski

Data urodzenia	15 sierpnia 1919
Data śmierci	23 kwietnia 2015
Miejsce spoczynku	cmentarz w Aleksandrowie (Warszawa)
Stanowisko	dyrektor Filharmonii Narodowej (1959–1985)
Odznaczenia

Marian Gołębiowski (ur. 15 sierpnia 1919, zm. 23 kwietnia 2015^[1]) – polski działacz kulturalny, dyrektor Filharmonii Narodowej^[2]. Sprawiedliwy wśród Narodów Świata^[3].

Marian Gołębiowski pochodził z Tarnopola^[1]. Zaczął we Lwowie studia prawnicze, które przerwał z powodu wybuchu wojny w 1939 r. Był uczestnikiem kampanii wrześniowej. Po kampanii zamieszkał w Nowym Sączu. W czasie okupacji niemieckiej niósł pomoc Polakom żydowskiego pochodzenia. Od 1942 r. ukrywał późniejszego prawnika i pisarza Uriego Hupperta oraz jego matkę Teresę ukrywających się pod nazwiskiem Haleccy^[1]. Gołębiowski pomógł również swojej szkolnej koleżance i jej mężowi Bernardowi Ingramowi, ukrywając ich najpierw w Jaśle, potem zaś w Czermnej. Po wojnie Ingramowie wyemigrowali do Australii^[4].

W 1989 r. został wyróżniony tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata^[1]. Był przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego Polskiego Towarzystwa Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata^[5]. W latach 1959–1985 był dyrektorem Filharmonii Narodowej. Zmarł 23 kwietnia 2015 r. Spoczął na cmentarzu parafialnym w Aleksandrowie^[2].

Wybrane odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2008 - M.P. z 2009, nr 27, poz. 371)
• Medal Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Przypisy