Marian Heitzman
Data i miejsce urodzenia | 20 października 1899 Brody, Austro-Węgry |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 listopada 1964 Saint Paul, Minnesota, USA |
Delegat Ambasady RP w Samarkandzie | |
Okres | od 1942 |
Poprzednik | Jan Kwapiński |
Następca | Piotr Nowacki |
Marian Heitzman (ur. 20 października 1899 w Brodach[1] - zm. 18 listopada 1964 w Saint Paul), polski filozof i historyk filozofii w stopniu doktora habilitowanego. Docent na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Znawca filozofii europejskiej doby Renesansu. Adiunkt w Seminarium Filozoficznym UJ. Na uchodźstwie profesor McGill University w Montrealu i University of St. Thomas w Saint Paul w Minnesocie.
Życiorys
Syn Henryka i Kazimiery z Szaynów[1]. Od 1928 studia w ramach Seminarium Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykładowca w Wyższym Studium Handlowym w Krakowie[1]. Przed wyborami do Rady Miasta Krakowa z 1938 został członkiem komitetu Polskiego Bloku Katolickiego[2]. Po agresji III Rzeszy na Polskę od 5 września 1939 w Wojsku Polskim, po agresji ZSRR na uchodźstwie, w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Kierownik Wydziału Politycznego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Rządzie RP na uchodźstwie. Po układzie Sikorski-Majski attaché w Ambasadzie RP w Kujbyszewie, nadzorował delegatury terenowe ambasady w ZSRR, delegat Ambasady w Samarkandzie (1942)[3], zbierał materiały dotyczące oficerów zaginionych w 1940, ofiar zbrodni katyńskiej. Autor pierwszego raportu w tym zakresie. Wydalony z ZSRR jako persona non grata w 1942 wraz z częścią personelu ambasady i jej delegatów okręgowych.
Po wojnie i demobilizacji pozostał na uchodźstwie. W latach 1945–1947 uczestniczył jako stypendysta w pracach sekcji filozoficznej Oxford Summer School. Następnie na emigracji w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Profesor McGill University w Montrealu i University of St. Thomas w Saint Paul w Minnesocie. Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (1950).
Zmarł w Saint Paul i tam też jest pochowany.
Członek korporacji Akropolia, filister honorowy korporacji Arcadia.
Niektóre prace
- Stanisław Krzystanowic i jego polemika z Baconem Werulamskim, [w:] Reformacja w Polsce R. 5, Kraków 1928
- Geneza i rozwój filozofji Franciszka Bacona, Kraków 1929
- Jan Locke: Myśli o wychowaniu, przekład i wstęp Marian Heitzman, Warszawa-Lwów 1931., wyd. II Warszawa 2002, ISBN 83-88149-70-9
- Studja nad akademją platońską we Florencji, Kraków 1933
- L'agostinismo Avicenizzante e il punto di partenza della filosofia di M. Ficino, Firenze 1934
- Witołd Rubczyński: (1864-1938), [w:] Przegląd Filozoficzny, Warszawa 1939
- Collingwooda teoria poznania historycznego, [w:] Teki Historyczne, z. 4. Londyn 1948
Przypisy
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 252 .
- ↑ Prezydium Polskiego Bloku Katolickiego. „Głos Narodu”, s. 9-10, Nr 314 z 15 listopada 1938.
- ↑ Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918-1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020
Bibliografia
- Stanisław Portalski: Zarys Historii Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, PTNO Londyn 2009
- Piotr Biliński: Marian Heitzman - badacz zbrodni katyńskiej, [w:] Arcana 2000 nr 2 (32) s. 32-38, Kraków 2000
- Stanisław Ciesielski: Polacy w Kazachstanie w latach 1940-1946. Zesłańcy lat wojny. Wrocław 1996, ISBN 83-901323-5-4
- Daniel Boćkowski: Czas nadziei.Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej w ZSRR i opieka nad nimi placówek polskich w latach 1940–1943, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk/Neriton Warszawa 1999, ISBN 83-86842-52-0
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
III Zjazd Filozofów w Krakowie. Grupa uczestników zjazdu. Stoją od lewej: profesor Zygmunt Zawirski, NN, profesor Witold Rubczyński, profesor Władysław Tatarkiewicz, profesor Tadeusz Garbowski, profesor Jan Łukasiewicz, profesor Tadeusz Czeżowski, sekretarz zjazdu profesor Marian Heitzman.