Marian Kamieński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk technicznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Doktor honoris causa Politechnika Krakowska – 1972 Politechnika Śląska – 1974 | |
| Uczelnia | Politechnika Lwowska |
| Odznaczenia | |
    | |
Marian Kamieński (ur. 10 czerwca 1901 w Nowym Narcie, zm. 2 grudnia 1980 w Krakowie) – polski petrograf i geolog, prof. dr hab.
Życiorys
Absolwent gimnazjum klasycznego w Stryju i dwuletniego Kursu Górniczego przy Politechnice Lwowskiej. W 1926 ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W tym samym roku obronił na tej uczelni doktorat na podstawie pracy nt. wykształcenia i stratygrafii kredy żurawieńskiej. W 1933 habilitował się na Politechnice Lwowskiej na podstawie pracy pt. Elementy składowe tufów wulkanicznych w Berestowcu[1], w 1934 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1934-1939 był kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii oraz Ceramicznej Stacji Doświadczalnej Wydziału Chemicznego Politechniki Lwowskiej. W latach 1937-1938 był dziekanem tego wydziału, w roku akademickim 1938/1939 – dziekanem. W latach 1939-1941 i 1944-1945 pełnił obowiązki dziekana Wydziału Chemicznego i Naftowego Lwowskiego Instytutu Politechnicznego.
Od kwietnia 1945 pracował w Akademii Górniczej w Krakowie. W 1946 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. Od 1946 do 1951 kierował Katedrą Petrografii i Geologii Wydziału Inżynierii AG. W roku akademickim 1946/1947 był dziekanem, a od 1947 do 1949 zastępcą prorektora Wydziałów Politechnicznych AG. Od 1951 do 1971 był kierownik zorganizowanej przez siebie Katedry Złóż Surowców Skalnych na Wydziale Geoloogiczno-Poszukiwawczym AGH. Jednocześnie pełnił funkcje prodziekana tego wydziału (1952-1956), protektora AGH ds. nauki (1955-1957) oraz dyrektora Instytutu Mineralogii i Złóż Surowców Mineralnych (1969-1971).
W latach 1945-1954 pracował także jako kierownik Katedry Mineralogii i Geologii na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej, w 1951 przemianowanej na Katedrę Mineralogii i Petrografii Wydziału Górniczego PŚ[2]. Inne pełnione przez niego funkcje to:
- sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika
- sekretarz Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego
- przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Geologicznego w Warszawie
- przewodniczący Rady Naukowej Muzeum Ziemi PAN w Warszawie
- członek Komitetu Nauk Geologicznych PAN
- członek Rady Nauki i Techniki
- członek komitetu redakcyjnego Archiwum Mineralogicznego 1954–1980[3]
Zmarł 2 grudnia 1980 w Krakowie[4]. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXXI, rząd 1, grób 15)[5].
Działalność naukowa
W okresie międzywojennym prowadził badania piaskowców żurawieńskich na lewym brzegu Dniestru, tufów przedgórza Karpat, wulkanitów, bentonitów podolskich w okolicach Werynia i Lwowa. Brał udział w wyprawach w Karpaty Wschodnie prowadzonych przez Juliana Tokarskiego w celu m.in. rozpoznania surowców mineralnych Gór Czywczyńskich. Był współodkrywcą krzemianowo-węglanowej rudy manganowej. Badał gliny retu w rejonie Parszowa, gliny dolnej jury w okolicach Krzeszowic oraz gliny Wierzbnika nad Kamienną. Po drugiej wojnie światowej zajmował się wykorzystaniem skał Karpat fliszowych w przemyśle materiałów budowlanych kwasoodporności dolnośląskich granitoidów i piaskowców (Góry Świętokrzyskie, Dolny Śląsk) oraz właściwościami technicznymi piaskowców fliszu karpackiego i odwapnionych opok kredowych (Wyżyna Lubelska, okolice Zawichostu)[1].
Odznaczenia, nagrody i tytuły honorowe
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Złota Odznaka Miasta Krakowa
- Złota Odznaka za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej
- nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego I stopnia (1963 i 1971)
- doktor honoris causa Politechniki Krakowskiej (1972)
- doktor honoris causa Politechniki Śląskiej (1974)
- członek honorowy Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika
Przypisy
- ↑ a b Peszat Czesław: MARIAN KAMIEŃSKI (1901— 1980). geojournals.pgi.gov.pl. [dostęp 2019-03-08].
- ↑ KAMIEŃSKI Marian (1901-1980), prof. zw. dr. polsl.pl. [dostęp 2019-03-09].
- ↑ Marian Kamieński. historia.agh.edu.pl. [dostęp 2019-03-09].
- ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 41, s. 97, Czerwiec 1981. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Marian Kamieński. rakowice.eu. [dostęp 2019-03-09].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Baretka: Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) – III RP (1992).