Marian Kubicki

Aleksander Marian Kubicki
Data i miejsce urodzenia

29 września 1908
Raszków

Data i miejsce śmierci

14 maja 1972
Warszawa

Poseł do KRN i na Sejm Ustawodawczy
Okres

od 1946
do 1952

Przynależność polityczna

Stronnictwo Ludowe / Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji
Okres

od 1957
do 1972

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal „Za waszą wolność i naszą” Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Aleksander Marian Kubicki (ur. 29 września 1908 w Raszkowie, zm. 14 maja 1972 w Warszawie) – polski dziennikarz, literat i polityk. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji.

Życiorys

Syn Władysława i Ewy z domu Bonarskiej. Uzyskał wykształcenie wyższe. Redaktor naczelny „Dziennika Ludowego”[1] w Warszawie. W latach 1936–1937 był członkiem redakcji „Dziennika Popularnego”[2].

Członek Naczelnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego i członek prezydium NK ZSL. Członek Głównego Sądu Partyjnego ZSL. Pisarz i poeta, dziennikarz prasy ludowej, autor zbioru wierszy „Ścieżki”, „Cień czasu”, powieści „Tamte lata”, a także opowiadań satyrycznych „Powszechne sprawy”, opisujących codzienne życie mieszkańców swojej rodzinnej wsi.

Wojenne losy

W czasie okupacji był działaczem organizacji „Młot i Sierp”. Aresztowany przez hitlerowców trafił do KL Auschwitz, skąd w 1943 roku został przewieziony do Buchenwaldu[3]. Dotarł tam 10 marca w transporcie więźniów, którzy „odegrali ważną rolę w późniejszym życiu obozu”[4]. W obozie działał politycznie, a także, jak wspomina jeden z buchenwaldczyków-poetów Edmund Polak, udzielał się literacko. Bywał na „spotkaniach literackich w lasku w Małym Łagrze”[5], gdzie czytywał swoje wiersze. Jak podają inni buchenwaldczycy, Wacław Czarnecki i Zygmunt Zonik, „pisał dużo o grozie obozu, kontrastując ją z sielskim obrazem wsi:

Tu Steinbruch i kamień, Postenketta i pałka, drut i krematorium, salwa ckm i piekło. Tam – jodła, ojciec pochylony nad pługiem, słowik płaczący miłość, nieutulona skarga[6].

Po wojnie

Zgłoszony na IX sesji 29 grudnia 1945 Krajowej Rady Narodowej na wniosek Stronnictwa Ludowego na posła. Ślubowanie złożył 2 stycznia 1946. W 1947 uzyskał mandat posła na Sejm Ustawodawczy, a w 1957, 1961, 1965 i 1969 mandat posła na Sejm PRL. W czasie sprawowania mandatu poselskiego zasiadał w Komisji Kultury i Sztuki (w Sejmie Ustawodawczym również sekretarz, w II, IV i V kadencji zastępca przewodniczącego). W Sejmie Ustawodawczym pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych, ponadto zasiadał w niej w kadencjach II–V. Zastępca przewodniczącego Klubu Poselskiego ZSL w III kadencji, członek Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu oraz Komisji Skarbowo-Budżetowej Sejmu Ustawodawczego. Znalazł się w składzie pierwszej rady nadzorczej Ludowej Spółdzielni Wydawniczej[7]

Pogrzeb

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (33B-1-12)[8]. Pogrzeb miał charakter państwowy. W pogrzebie uczestniczył m.in. Jarosław Iwaszkiewicz. Przemówienie okolicznościowe wygłosił Józef Ozga-Michalski - zastępca przewodniczącego Rady Państwa[9].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Henryk Dzendzel: Geneza powstania Dziennika Ludowego. Warszawa: Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego 4/1, 1965, s. 188–219.
  2. ↑ Prasa codzienna Warszawy w latach 1918–1939. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 146.Sprawdź autora:1.
  3. ↑ Kazimierz Albin: List gończy: historia mojej ucieczki z Oświęcimia i działalności w konspiracji. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 2013, s. 140.
  4. ↑ Wacław Czarnecki, Zygmunt Zonik: Walczący obóz Buchenwald. Warszawa: Książka i Wiedza, 1969, s. 59–60.
  5. ↑ Wacław Czarnecki, Zygmunt Zonik: Walczący obóz Buchenwald. Warszawa: Książka i Wiedza, 1969, s. 409.
  6. ↑ Wacław Czarnecki, Zygmunt Zonik: Walczący obóz Buchenwald. Warszawa: Książka i Wiedza, 1969, s. 396.
  7. ↑ M.P. z 1949 r. nr 90, poz. 1089.
  8. ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
  9. ↑ Kubiccy rodem z Raszkowa – pamięć i wspomnienie, fpir.pl, 29 września 2015 [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06].
  10. ↑ M.P. z 1955 r. nr 52, poz. 560.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Medal Zwycięstwa i Wolności BAR.svg
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
POL Medal Za Wolność Naszą i Waszą BAR.svg
Baretka: Za Wolność Naszą i Waszą