Marian Leon Bielicki

Marian Leon Bielicki
Stefan Lemar
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1920
Wilno

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1972
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Dziedzina sztuki

literatura dla dzieci i młodzieży, fantastyka naukowa, powieść sensacyjna

Marian Leon Bielicki (ur. 5 czerwca 1920 w Wilnie, zm. 8 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski pisarz, eseista, dziennikarz, tłumacz języka rosyjskiego.

Studiował filologię polską na Uniwersytecie Wileńskim. W czasie II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim. Wydawał powieści sensacyjne pod pseudonimem Stefan Lemar.

Twórczość

  • 1951 - Bakteria 0.78 (powieść science fiction)
  • 1955 - Dżuma rusza do ataku (powieść science fiction)
  • 1957 - Opowieści Szidikura : baśnie i legendy Tybetu
  • 1959 - Lacho z rodu Ha (powieść dla młodzieży)
  • 1961 - Gorycz sławy (powieść dla młodzieży)
  • 1962 - Moje skarby w kosmosie, czyli powieść pozornie fantastyczna (powieść science fiction)
  • 1966 - Zapomniany świat Sumerów (monografia)
  • 1969 - Chłopiec z glinianą tabliczką (opowieść dla dzieci)
  • cykl:
    • 1963 - Gdzie jesteś, Małgorzato ?
    • 1964 - Małgorzata szuka siebie
    • 1965 - Małgorzaty droga powrotu

Bibliografia

  • Krystyna Kuliczkowska, Barbara Tylicka: Nowy słownik literatury dla dzieci i młodzieży. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1979.
  • Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972