Marian Lulias
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Biskup sufragan krakowski | |
| Okres sprawowania | 1499–1503 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Nominacja biskupia | |
| Sakra biskupia | data nieznana |
Marian Lulias (zm. 12 marca 1503[1]) – dominikanin i biskup sufragan krakowski.
Urodził się w Zwoleniu w królestwie węgierskim i z pochodzenia był Słowakiem[2]. Wstąpił do zakonu dominikanów i odbył studia teologiczne w Bolonii, uzyskując tytuł magisterski[3]. Zasłynął jako kaznodzieja i poliglota, oprócz ojczystego słowackiego znał także węgierski, polski, niemiecki i łacinę[4]. Dwukrotnie (1492–94 i 1496–98) był przeorem konwentu krakowskiego[5].
24 stycznia 1499 papież Aleksander VI mianował go tytularnym biskupem Laodycei i biskupem pomocniczym (sufraganem) w diecezji krakowskiej. Został bardzo bliskim współpracownikiem i spowiednikiem ówczesnego biskupa ordynariusza krakowskiego, kardynała Fryderyka Jagiellończyka. Zmarł kilka dni przed śmiercią kardynała[6].
Późniejsza tradycja zakonna przypisała mu pełnienie funkcji inkwizytora diecezji krakowskiej[7], co jednak nie ma potwierdzenia w źródłach współczesnych i ze względów chronologicznych jest bardzo mało prawdopodobne[8].
Przypisy
- ↑ Czaplewski, s. 92.
- ↑ Czaplewski, s. 91; Bucichowski, s. 149 nr 564.
- ↑ Bucichowski, s. 149 nr 564
- ↑ Czaplewski, s. 91
- ↑ Zdanek, s. 223; por. Bucichowski, s. 149 nr 564 (nie podaje dat).
- ↑ Czaplewski, s. 91-92; Bucichowski, s. 149 nr 564.
- ↑ por. Bucichowski, s. 149 nr 564.
- ↑ Zdanek, s. 223. Inkwizytorem krakowskim od 1478 aż do 1502 był Wojciech z Siecienia.
Bibliografia
- Wacław Bucichowski, Lista lektorów dominikańskich prowincji polskiej od erygowania prowincji (1225) do roku 1525, „Przegląd Tomistyczny”, t. 6-7 (1997), s. 45-231
- Paweł Czaplewski, Tytularny episkopat w Polsce średniowiecznej, Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego T.43, s. 69-163
- Maciej Zdanek: Inkwizytorzy dominikańscy w diecezji krakowskiej w średniowieczu. w: Paweł Kras (red.): Inkwizycja papieska w Europie środkowo-wschodniej. Kraków: Esprit SC, 2010, s. 219-237. ISBN 978-83-61989-33-2.