Marian Michniewicz

Marian Michniewicz
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1922
Wilno

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 2008
Toruń

Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

poseł bezpartyjny

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Marian Michniewicz (ur. 5 grudnia 1922 w Wilnie, zm. 30 kwietnia 2008 w Toruniu) – polski biolog, specjalizujący się w fizjologii roślin. Poseł na Sejm PRL VII kadencji.

Życiorys

W 1940 rozpoczął studia biologiczne na Uniwersytecie Wileńskim. Został z nich usunięty w 1942, po zajęciu Wilna przez Niemców. Wstąpił do Armii Krajowej, walczył jako partyzant w 3 Wileńskiej Brygadzie pod pseudonimem Kurzawa[1]. W 1944, po zajęciu Wilna przez Armię Czerwoną, obawiając się aresztowania przez NKWD, wstąpił do ludowego Wojska Polskiego. W 1945 został zdemobilizowany i mógł kontynuować studia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej. Ukończył je w 1948, uzyskując stopień magistra filozofii w zakresie botaniki. Stopień doktora nauk matematyczno-przyrodniczych uzyskał w 1951.

W 1953 został kierownikiem Katedry Fizjologii Roślin Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1958 do 1961 pełnił funkcję dziekana Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMK. W 1964 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1971 profesora zwyczajnego. Dyrektor (1969–1978) i przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Biologii (1978–1981). Od 1986 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Autor ponad 100 prac naukowych. Prowadzone przez niego badania dotyczyły głównie czynników wzrostu i rozwoju roślin, zwłaszcza ich aspektu hormonalnego. Był współautorem podręcznika akademickiego Fizjologia roślin (1977, ISBN 83-09-00661-6).

W latach 1972–1983 wiceprzewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Radny Miejskiej Rady Narodowej (1953–1958) oraz Wojewódzkiej Rady Narodowej w Toruniu (1980–1984). W latach 1976–1980 jako bezpartyjny sprawował mandat posła na Sejm PRL VII kadencji, reprezentując okręg toruński. Pracował w Komisjach Sejmowych Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz Nauki i Postępu Technicznego[2].

Został pochowany w ewangelickiej części cmentarza św. Jerzego w Toruniu[3].

Nagrody i wyróżnienia

Przypisy

Bibliografia

  • Zygmunt Kłosiński: 3 Wileńska. Białystok: Redakcja „Gońca Kresowego”. Białostocki Oddział Towarzystwa Przyjaciół Grodna i Wilna, 1995. ISSN 1234-2408.
  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 840

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie