Marian Neuteich

Marian Neuteich
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1890
Łódź

Pochodzenie

żydowskie

Data i miejsce śmierci

1943
Trawniki

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna, muzyka filmowa

Zawód

kompozytor, dyrygent, wiolonczelista

Marian Neuteich (ur. 29 maja 1890 w Łodzi, zm. 1943 w niemieckim obozie pracy w Trawnikach) – polski kompozytor, dyrygent i wiolonczelista żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

W latach 1921–1930 studiował w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie grę na wiolonczeli pod kierunkiem Eliego Kochańskiego, kompozycję u Kazimierza Sikorskiego i dyrygenturę u Grzegorza Fitelberga i Adama Dołżyckiego[1].

Początkowo dawał koncerty solistyczne, a od 1929 występował jako kameralista w Warszawskim Kwartecie Smyczkowym wraz z jego założycielem Józefem Kamińskim oraz Zygmuntem Lednickim (właśc. Ledermanem) i Janem Gronowskim[1][2]. Zespół ten uzyskał I nagrodę na konkursie polskich kwartetów smyczkowych o nagrodę przechodnią im. marszałka Józefa Piłsudskiego w 1934[2][3].

Przez wiele lat pracował w Radiu Warszawa I. Był prezesem orkiestry symfonicznej Związku Towarzystwa Muzycznego w Warszawie[1].

Podczas II wojny światowej został przesiedlony do warszawskiego getta, gdzie w 1940 zorganizował Żydowską Orkiestrę Symfoniczną i w ciągu dwóch sezonów jej istnienia był jej kierownikiem artystycznym i pierwszym dyrygentem[1][4][5].

Komponował muzykę symfoniczną, kameralną, fortepianową i pieśni. Był też autorem muzyki filmowej[1].

Zamordowany przez hitlerowców w obozie pracy w Trawnikach[1].

Muzyka filmowa

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Leon Tadeusz Błaszczyk, Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX I XX wieku. Słownik biograficzny, Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, 2014, s. 184-185, ISBN 978-83-939735-1-4.
  2. ↑ a b Leon Tadeusz Błaszczyk, Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX I XX wieku. Słownik biograficzny, Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, 2014, s. 124, ISBN 978-83-939735-1-4.
  3. ↑ Józef Kamiński, Culture.pl [dostęp 2020-05-21].
  4. ↑ Leon Tadeusz Błaszczyk, Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX I XX wieku. Słownik biograficzny, Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, 2014, s. 295, ISBN 978-83-939735-1-4.
  5. ↑ Marian Fuks, Polihymnia w getcie warszawskim, Żydowski Instytut Historyczny, 21 listopada 2019 [dostęp 2020-05-21].

Linki zewnętrzne