Marian Nunberg
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 31 stycznia 1986 |
profesor doktor nauk przyrodniczych | |
Specjalność: entomologia | |
Alma Mater | |
Doktorat | 1929 – nauki przyrodnicze |
Habilitacja | 1937 – nauki przyrodnicze |
Profesura | 1946 (nadzwyczajny), 1956 (zwyczajny) |
Odznaczenia | |
Marian Nunberg (ur. 8 września 1896 we Lwowie, zm. 31 stycznia 1986 w Warszawie) – polski entomolog leśny i koleopterolog. Profesor doktor habilitowany Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, członek honorowy Polskiego Towarzystwa Entomologicznego.
Życiorys
Syn Henryka Nunberga i Marty z domu Berg. W rodzinnym mieście ukończył szkołę powszechną i gimnazjum, w 1915 został wcielony w szeregi armii austriackiej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości był oficerem kwatermistrzem we Lwowie, a później w Grodnie. Równolegle do służby wojskowej uzupełniał wiedzę i w 1920 złożył we Lwowie egzamin dojrzałości. W 1921 przeszedł do rezerwy i rozpoczął studia na Wydziale Rolniczo-Lasowym Politechniki Lwowskiej, jako specjalizację wybrał entomologię i ochronę lasu, jego promotorem był prof. Aleksander Kozikowski. W 1925 został inżynierem leśnikiem, od 1926 pracował jako asystent w kierowanej przez prof. Kazimierza Simma pracowni zoologii i entomologii Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie. W 1929 przedstawił rozprawę pt. Morfologia narządów pyszczkowych larw i chrząszczy korników i na jej podstawie uzyskał stopień doktora nauk technicznych, został wówczas zastępcą kierownika i wykładowcą w Państwowej Szkole dla Leśniczych. Dwa lata później zamieszkał w Warszawie, gdzie powierzono mu stanowisko kierownika Oddziału Ochrony Lasu w Zakładzie Doświadczalnym Lasów Państwowych. Od 1936 prowadził wykłady zlecone i ćwiczenia na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. W 1937 opublikował rozprawę pt. O wpływie różnych czynników na występowanie i populację strzygonii choinówki (Pannolis flammea Schiff. et Den.), rok później rozpoczął przewód habilitacyjny i otrzymał stopień docenta. Po wybuchu II wojny światowej pracował w nadleśnictwie koło Warszawy, a następnie wyjechał do Krakowa, gdzie pracował w Głównym Oddziale Leśnym Generalnego Gubernatorstwa. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Warszawy i stanął na czele Zakładu Ochrony Lasu i Entomologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, w 1946 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1947 został wybrany na roczną kadencję i pełnił funkcję dziekana Wydziału Leśnego, od 1951 do 1953 był prodziekanem, a następnie od 1956 przez rok ponownie był dziekanem tego Wydziału. W 1956 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, w następnym roku został członkiem korespondencyjnym Polskiej Akademii Nauk (PAN). Od 1963 przez dwa lata zasiadał w prezydium PAN, w międzyczasie tj. w 1964 został członkiem rzeczywistym. Równocześnie przewodniczył Komitetowi Nauk Leśnych przy Wydziale V Nauk Rolniczych i Leśnych PAN, w 1966 przeszedł na emeryturę. W 1969 otrzymał godność doctora honoris causa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.
Dorobek naukowy
Dorobek naukowy prof. Mariana Nunberga obejmuje 125 publikacji, spośród których znaczną część stanowią prace o znaczeniu światowym. Twórczość można podzielić na trzy grupy tematyczne tj. entomologia i ochrona lasy, badania nad chrząszczami z rodziny kornikowatych i wyrynnikowatych oraz faunistyka i opracowania taksonomiczne polskich chrząszczy. Do najważniejszych publikacji należą:
Poradniki
- Klucz do oznaczania ważniejszych szkodliwych owadów leśnych /1935, 1951/;
- Najważniejsze szkodliwe owady leśne /1950/;
- Uszkodzenia drzew i krzewów leśnych wywołane przez owady /1964/.
Monografie (wybrane)
- Chrząszcz i jego zwalczanie /1934, 1946, 1948/;
- Cetyńce /1946, 1947/;
- Najważniejsze korniki świerka /1946/;
- Najważniejsze korniki jodły /1948/;
- Poproch cetyniak /1936, 1946, 1948/;
- Barczatka sosnówka i jej zwalczanie /1935, 1946, 1948/;
- Strzygonia choinówka /1938, 1946, 1948/;
- Mniszka /1947/.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1971)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (28 września 1954)[1]
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 1938, 14 kwietnia 1947[2])
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)[3]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1974)
Przypisy
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1589 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 59, poz. 421 „za zasługi w usprawnieniu administracji Lasów Państwowych”.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu administracji lasów państwowych”.
Bibliografia
- Nota biograficzna w „Dzieje studiów rolniczo-lasowych w ośrodku lwowsko-dublańskich w opracowaniu Tadeusza Wośkowskiego”. Warszawa: Centralna Biblioteka Rolnicza im. Michała Oczapowskiego, 2011, s. 32. delta.cbr.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-13)]. ISBN 978-83-932996-0-7;
- Bunalski M., Lipa J. J., Nowacki J., Almanach entomologów polskich XX wieku. Wiadomości Entomologiczne XX, Suplement, 2001, s. 143–144
- Andrzej Szujecki, Profesor Marian Nunberg (1896–1986), Wiadomości Entomologiczne Tom 7, nr. 3–4, s. 187–190 Warszawa 1987
- Grzegorz Brzęk, Muzeum im. Dzieduszyckich we Lwowie i jego Twórca, Wydawnictwo Lubelskie Nowe, Lublin 1994.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) – III RP (1992).