Marian Plezia
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | filolog klasyczny, mediewista, leksykograf |
Rodzice | |
Odznaczenia | |
![]() |
Marian Plezia (ur. 26 lutego 1917 w Krakowie, zm. 3 listopada 1996 tamże) – polski filolog klasyczny, mediewista, leksykograf, profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, a następnie Instytucie Języka Polskiego PAN, członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności, długoletni redaktor Słownika łaciny średniowiecznej w Polsce.
Syn profesora gimnazjalnego Jakuba Plezi i Zofii z domu Zbrożek. Jego ciotką była Jadwiga Harasowska, dziennikarka i wydawca. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964), laureat Nagrody im. Księdza Idziego Radziszewskiego za rok 1980 przyznawaną przez Towarzystwo Naukowe KUL[1].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/69/Peziamaria_grave.jpg/220px-Peziamaria_grave.jpg)
Najważniejsze prace
- De Andronici Rhodii studiis aristotelicis. Kraków 1946. Wyd. PAU
- Kronika Galla na tle historiografii XII wieku. Kraków 1947. Wyd. PAU
- De commentariis isagogicis. Kraków 1949. Wyd. PAU
- Okruchy ze stołu Arystotelesa i Cycerona: studia i szkice. Warszawa 2000. Wyd. OBTA
- Dookoła reformy szkolnej Stanisława Konarskiego: studia klasyczne pijarów polskich. Lublin 1953
- Scripta minora : łacina średniowieczna i Wincenty Kadłubek. Kraków 2001. Wyd. DWN
- Dookoła sprawy świętego Stanisława: studium źródłoznawcze. Kraków 2003. Wyd. Homini
Wydania tekstów
- (Aristotelis) Epistularum fragmenta cum Testamento (Varsoviae 1961. PWN)
- Aristotelis privatorum scriptorum fragmenta (Lipsk 1977. Teubner)
- Greckie i łacińskie źródła do najstarszych dziejów Słowian (Poznań 1952- . Polskie Towarzystwo Ludoznawcze)
- Mistrza Wincentego zwanego Kadłubkiem Kronika polska (Kraków 1994. Polska Akademia Umiejętności)
Prace leksykograficzne
- Słownik łacińsko-polski. I wyd. Warszawa 1959-79. Wyd. PWN
- Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce (łac: Lexicon Mediae et Infimae Latinitatis Polonorum). Wrocław-Kraków-Warszawa 1953-. Zakład Narodowy im. Ossolińskich (redaktor w latach 1953-1988)
Tłumaczenia
- Jakub de Voragine. Złota legenda: wybór. Warszawa 2000. Wyd. Prószyński i S-ka (wraz z Janiną Pleziową)
Przypisy
- ↑ KUL - Uniwersytet - Nagroda im. Księdza Idziego Radziszewskiego, www.kul.pl [dostęp 2020-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-07] .
Bibliografia
- Jan Góra, Marian Plezia , Jeżeli jest się inteligentem: Jan Góra OP rozmawia z wujem, prof. Marianem Plezią, Poznań: Wydawnictwo W drodze, 1997, ISBN 83-7033-240-4, OCLC 69279761 .
Linki zewnętrzne
- Prof. zw. dr hab. cz Marian Plezia, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-06-21] .
- Marian Plezia, Narodziny średniowiecznej hagiografii (Portal Staropolska Online)
- Pracownia Łaciny Średniowiecznej PAN
- Biografia
- Wyszukiwarka cmentarna - krakowskie cmentarze
- ISNI: 0000 0001 2140 9508
- VIAF: 79046921
- LCCN: n85094574
- GND: 119176289
- BnF: 12031446q
- SUDOC: 028488520
- SBN: MILV014925
- NKC: mzk2011650893
- NTA: 07499820X
- BIBSYS: 90750292
- CiNii: DA04581776
- PLWABN: 9810703163605606
- NUKAT: n94200902
- J9U: 987007272616705171
- PTBNP: 1180101
- ΕΒΕ: 98377
- LIH: LNB:aoC;=Bj
- WorldCat: lccn-n85094574
Media użyte na tej stronie
Prof. Marian Plezia