Marian Sikora (żołnierz)

Marian Sikora

„Czarny”, „Przepiórka”

porucznik
Data i miejsce urodzenia	17 stycznia 1914 Borysów
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 1944 Lublin
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	Inspektorat Rejonowy „Puławy” AK
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Marian Sikora ps. „Czarny”, „Przepiórka” (ur. 17 stycznia 1914 w Borysowie, zm. 12 grudnia 1944 w Lublinie) – polski żołnierz, uczestnik kampanii wrześniowej (obrona Lwowa), żołnierz ruchu oporu od 1940, porucznik Armii Krajowej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej, ukończył Gimnazjum i Liceum im. Czartoryskich w Puławach (1936). Po podchorążówce został rezerwistą 2 pułku artylerii ciężkiej w Chełmie. Studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim przerwał mu wybuch wojny.

Od 1940 r. trwale związany z ruchem oporu, najpierw był zastępcą dowódcy lokalnej grupy Związku Odwetu, a później szefem Kedywu w Inspektoracie Rejonowym „Puławy”. Obok działalności dywersyjnej zajmował się także wydawaniem prasy konspiracyjnej. Po tzw. decentralizacji Kedywu pełnił formalnie funkcję dowódcy oddziału partyzanckiego OP 15/2.

Po zajęciu Lubelszczyzny przez Armię Czerwoną został aresztowany i na początku grudnia 1944 r. wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego w Lublinie skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano w dniu 12 grudnia 1944 r. na Zamku Lubelskim. Był odznaczony krzyżem Virtuti Militari V klasy^[1]. W 2017, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, prezydent RP Andrzej Duda nadał mu pośmiertnie Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Ireneusz Caban: Oddziały partyzanckie AK 15 pp „Wilków”. Lublin: Czas, 1994, s. 67-68. ISBN 83-85614-05-2.