Marian Starownik
Data i miejsce urodzenia | 2 marca 1954 |
---|---|
Zawód, zajęcie | polityk, rolnik |
Alma Mater | |
Stanowisko | poseł na Sejm X, I, II i VI kadencji (1989–1997, 2010–2011), wicewojewoda lubelski (2012–2015) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Marian Roman Starownik (ur. 2 marca 1954 w Maśluchach) – polski polityk, samorządowiec. Poseł na Sejm X, I, II i VI kadencji, były starosta lubartowski, w latach 2012–2015 wicewojewoda lubelski.
Życiorys
W 1979 ukończył studia na Wydziale Rolnym Akademii Rolniczej w Lublinie. Ukończył również studia podyplomowe na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1986) oraz w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach (1988, w dziedzinie wychowania fizycznego). Jest właścicielem gospodarstwa rolnego w Maśluchach, specjalizuje się w produkcji zbóż i hodowli rybnej.
Od 1975 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, później do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Odrodzenie” i Polskiego Stronnictwa Ludowego. Był m.in. instruktorem terenowym Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Lublinie, członkiem tegoż komitetu (1978–1989), członkiem Rady Naczelnej PSL „Odrodzenie” i PSL. Został przewodniczącym zarządu powiatowego PSL w Lubartowie. Działał również w Związku Młodzieży Wiejskiej (przewodniczył jego krajowej komisji rewizyjnej), Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (był wiceprezesem zarządu głównego, wszedł w skład władz lokalnych) oraz Ludowych Zespołach Sportowych (był ich członkiem władz centralnych i lokalnych).
Od maja 1981 do maja 1982 pełnił funkcję naczelnika gminy Uścimów, został odwołany przez wojewodę lubelskiego, a następnie po proteście Gminnej Rady Narodowej przywrócony na to stanowisko w czerwcu 1982. Po reformie samorządowej od 1990 był wójtem tej gminy. W latach 1989–1997 sprawował mandat posła na Sejm X, I i II kadencji z ramienia ZSL, wybranego w okręgu lubartowskim i w okręgach lubelskich: nr 28 i nr 25. Był m.in. wiceprzewodniczącym Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych (1989–1991) oraz Komisji Samorządu Terytorialnego (1991–1993). W 1998 kandydował do sejmiku lubelskiego[1]. Od 2002 pełnił funkcję starosty powiatu lubartowskiego. W 2006 został wybrany do sejmiku, jednak wkrótce złożył mandat, ponownie obejmując urząd starosty.
Od 1997 kilkakrotnie kandydował do parlamentu, a w 2009 do Parlamentu Europejskiego. Po śmierci Edwarda Wojtasa 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku objął w jego miejsce mandat poselski, w związku z rezygnacją ze strony Henryka Smolarza. Ślubowanie poselskie złożył 20 maja 2010. W 2011 i w 2015 ponownie był kandydatem PSL do Sejmu.
10 lutego 2012 powołany na stanowisko wicewojewody lubelskiego. Pełnił tę funkcję do 9 grudnia 2015. W 2018 uzyskał mandat radnego powiatu lubartowskiego[2].
Żonaty, ma trzy córki.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[3]
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Złota Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2010)[4]
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”
Przypisy
- ↑ Rutyna Z Młodością. „Gazeta Wyborcza” Lublin, 22 września 1998. [dostęp 2015-08-30].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-23].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 24, poz. 417
- ↑ Postanowienie nr 4/OP/2010 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2019-01-13].
Bibliografia
- Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 2015-08-30].
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2015-08-30].
- Kto jest kim w Polsce? Informator biograficzny, Edycja 3, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1993.
Media użyte na tej stronie
Baretka Złotej Odznaki Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".