Marian Sulikowski

Marian Sulikowski
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1913
Sieradz

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1973
Warszawa

Zawód, zajęcie

architekt, wykładowca akademicki

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941) Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Marian Sulikowski (ur. 21 czerwca 1913 w Sieradzu, zm. 24 czerwca 1973 w Warszawie) – polski architekt i wykładowca akademicki, rysownik.

Życiorys

W 1931 roku ukończył Państwowe Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu i rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W latach 1936–1937 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii oraz w 25 Pułku Artylerii Lekkiej, w szeregach której to jednostki walczył w kampanii wrześniowej.
Podczas okupacji niemieckiej pracował jako technik m.in. w biurze architekta Lecha Niemojewskiego w Warszawie (1939-1941) oraz w Biurze Budowlanym Zarządu Miejskiego w Zakopanem (1941-1942). Z powodu sięgających czasów studiów kontaktów ze Stanisławem Nowickim (działaczem PPR) został w sierpniu 1942 roku aresztowany i osadzony na Pawiaku. Po zwolnieniu w lutym 1943 roku został przymusowo skierowany do pracy w Centralnym Urzędzie Techniki w Krakowie, gdzie pracował do 1944 roku. Następnie był zatrudniony w firmach budowlanych w Rabce i Chabówce.

Po zakończeniu wojny powrócił do Warszawy, gdzie kontynuował studia, jednocześnie pracując w Biurze Odbudowy Stolicy. W 1946 roku otrzymał dyplom Politechniki Warszawskiej i został zatrudniony w Zakładzie Historii Architektury. Po zakończeniu pracy w BOS, w latach 1948–1949 pracował w Głównym Urzędzie Planowania Przestrzennego oraz Warszawskiej Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego, a następnie – aż do 1965 roku – w biurach projektowych Ministerstwa Budownictwa. Był również zatrudniony w warszawskim Instytucie Urbanistyki i Architektury oraz w Komitecie ds. Urbanistyki i Architektury jako architekt rejonu. Ponadto w latach 1957–1958 był zatrudniony w Zakładzie Teorii Architektury PAN, a od 1961 roku był członkiem Komisji doradczej ds. architektury MSZ.

Jako wykładowca akademicki wykładał na Szkole Inżynierskiej w Szczecinie (1950-1952) oraz na stołecznej Politechnice, gdzie w 1956 roku otrzymał stanowisko docenta. Był stypendystą Fundacji Forda, dzięki czemu w latach 1962–1963 odbył roczny staż na politechnice w Zurychu. W 1963 roku został Sekretarzem Naukowym Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN. Od 1971 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowych Instytutu Projektowania Architektonicznego Politechniki Warszawskiej. Był również autorem skryptów i publikacji (m.in. Uwagi o metodzie w nauczaniu projektowania architektonicznego -1965). Jego wniosek z 1972 roku o mianowanie go profesorem nadzwyczajnym nie został zatwierdzony.

Od 1947 roku Marian Sulikowski był członkiem SARP, gdzie należał m.in. do Kolegium Sędziów Konkursowych. W latach 1954–1956 był wiceprezesem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia, a w latach 1963–1966 – wiceprezesem Zarządu Głównego. Jako delegat SARP do Komitetu Wykonawczego Union Internationale des Architectes brał udział w jego kongresach w Moskwie (1959), Hawanie (1963), Paryżu (1965) i Pradze (1967).

Jako rysownik w latach 40. i 50. XX wieku publikował swoje prace na łamach m.in. „Architektury”, „Przeglądu Kulturalnego”, „Przeglądu Budowlanego”, „Skarpy Warszawskiej” i „Stolicy”. Brał udział w dorocznych wystawach malarstwa i rysunku SARP, gdzie w 1952 roku zdobył III nagrodę. Zajmował się również aranżacją wnętrz i projektowaniem mebli.

W 1944 roku zawarł związek małżeński z Wiesławą z Mokrzyńskich (zm. 2000). Małżeństwo było bezdzietne. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 197, rząd 2, grób 7).

Projekty

Gmach dawnego Collegium Noblium
Pałac Przezdzieckich – budynek klubowy MSZ
© Marek i Ewa Wojciechowscy / Trips over Poland, CC BY-SA 3.0
Pałac Krasińskich – rektorat SGGW

Odznaczenia i nagrody

Za udział w kampanii wrześniowej został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po II wojnie światowej otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1969), Złoty Krzyż Zasługi (1956) i Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955). W latach w 1956 i 1969 otrzymał Nagrody Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego za działalność dydaktyczną.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
PL Warsaw Collegium Nobillium.jpg
Autor: Hubert Śmietanka, Licencja: CC BY-SA 2.5
gmach Collegium Nobilium z lat 1743-54 - ul. Miodowa 24
6 Warszawa Ursynow 15.jpg
© Marek i Ewa Wojciechowscy / Trips over Poland, CC BY-SA 3.0
Warszawa (Polska)
Pałac Przezdzieckich w Warszawie 2018.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Pałac Przezdzieckich w Warszawie