Marian Walentynowicz

Marian Walentynowicz

Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1896 Petersburg
Data i miejsce śmierci	26 sierpnia 1967 Warszawa
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Dziedzina sztuki	rysunek grafika architektura
Odznaczenia

Marian Walentynowicz w mundurze 1 Dywizji Pancernej gen. S. Maczka szkicuje milicjantkę Leokadię Krajewską w Warszawie w 1947 r.

Grób Mariana Walentynowicza na Starych Powązkach

Marian Walentynowicz (ur. 20 stycznia 1896 w Petersburgu, zm. 26 sierpnia 1967 w Warszawie) – polski rysownik, architekt, pisarz oraz prekursor komiksu w Polsce.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Rafała i Wilhelminy z Siemaszków. Ukończył gimnazjum w Petersburgu^[1] oraz w 1932 Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej^[2]. W Petersburgu był członkiem Związku Walki Czynnej. Służył w I Korpusie Wschodnim i Wojsku Polskim. Podróżował po Europie, Indiach, Malajach, Chinach, Japonii, Hawajach, Ameryce i Afryce^[1]. W latach 1930–1939 uczył w Żeńskiej Szkole Architektury im. Stanisława Noakowskiego w Warszawie. Od lat 20. współpracował jako rysownik z warszawskimi czasopismami.

W latach II wojny światowej był korespondentem wojennym przy 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Swoje przeżycia utrwalił w książce Wojna bez patosu (1969)^[3].

Zmarł w Warszawie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 238-6-4)^[4].

Twórczość graficzna

Zaprojektował Znak Spadochronowy używany jako znak 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej oraz odznaczenia dla zasłużonych spadochroniarzy. Zajmował się także ilustracją książkową. Zaprojektował m.in. okładkę do wojennego wydania książki Józefa Kisielewskiego Ziemia gromadzi prochy. Ilustrator także wielu książek dla dzieci, w tym:

z Kornelem Makuszyńskim:

• 1933: 120 przygód Koziołka Matołka (120, bo jest 120 obrazków, a pod każdym czterowierszowa zwrotka ośmiozgłoskowcem)
• 1933: Druga księga przygód Koziołka Matołka
• 1934: Trzecia księga przygód Koziołka Matołka
• 1934: Czwarta księga przygód Koziołka Matołka
• 1935: Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki
• 1936: Fiki-Miki dalsze dzieje, kto to czyta, ten się śmieje
• 1937: O wawelskim smoku
• 1938: Wanda leży w naszej ziemi
• 1938: Na nic płacze, na nic krzyki, koniec przygód Fiki-Miki
• 1960: Legendy krakowskie (łączne wydanie O wawelskim smoku i Wandzie)
• 1964: Wydanie łączne Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki (zawierające Fiki-Miki dalsze dzieje... oraz Na nic płacze, na nic krzyki...)
• 1969: Wydanie łączne Przygody Koziołka Matołka

z innymi autorami:

• Walenty Pompka na wojnie żartobliwy komiks „bez dymków” pt. do tekstu Ryszarda Kiersnowskiego, drukowany w 1957 r. przez ówczesny tygodnik dla młodzieży „Przygoda”, w 49 cotygodniowych, całostronicowych, czarno-białych (niekiedy na żółtym tle) odcinkach.
• Przygody profesora Biedronki – Profesor i Ptaki (1956)

Twórczość literacka

Marian Walentynowicz zajmował się również twórczością literacką. Napisał wiele utworów wraz z Kornelem Makuszyńskim. Publikował własne utwory:

• Ze sztucerem przez Czarny Ląd, opowiadania drukowane w „Przygodzie”
• Wojna bez patosu (1969, wspomnienia wojenne).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych (dwukrotnie: 1920 i 1945)^[2]

Przypisy