Marian Wierzbiański

Marian Wierzbiański (ur. 8 kwietnia 1902 w Olejowie, zm. 16 grudnia 1971 w Krakowie) – polski nauczyciel, dziennikarz, działacz harcerski.

W czasie I wojny światowej wstąpił do drużyny skautowej im. ks. J. Poniatowskiego. Ukończył studia prawnicze. W latach 20. działał w harcerstwie w Krakowie, będąc hufcowym (1921–1922) i członkiem Zarządu Oddziału ZHP w Krakowie (1924–1927). Następnie przeniósł się na Śląsk, gdzie kierował czasopismem harcerskim „Na tropie”. W 1930 został naczelnym inspektorem Harcerstwa w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1936 został wiceprzewodniczącym ZHP. W latach 1936–1939 był redaktorem naczelnym "Harcerstwa".

W czasie II wojny światowej organizował działalność konspiracyjną. Po wojnie na nowo organizował harcerstwo w Krakowie. Współinicjator reaktywowania ZHP – 4 grudnia 1956 roku. W latach 1956–1957 był komendantem Krakowskiej Chorągwi Harcerstwa.

Pochowany na cmentarzu Salwatorskim.

Bibliografia

• Janusz Wojtycza, Harcmistrz Marian Wierzbiański (1902-1971), Gazeta Wyborcza Kraków, 2007-01-02
• Bogusław Molenda, Andrzej Bukowski. Reaktywowanie ZHP w Krakowie w grudniu 1956. „Harcerz Rzeczypospolitej”, 2009. ISSN 0860-6463. [dostęp 2012-05-12].