Marian Załucki

Marian Załucki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1920
Kołomyja

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1979
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Grób literata Mariana Załuckiego na Starych Powązkach w Warszawie

Marian Załucki (ur. 5 maja 1920 w Kołomyi, zm. 13 kwietnia 1979 w Warszawie) – poeta, satyryk i pisarz.

Życiorys

Dzieciństwo spędził we Lwowie, po wojnie mieszkał w Krakowie. W okresie studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim debiutował w 1945 roku wierszami satyrycznymi w „Przekroju”, współpracował też z „Szpilkami”, „Echem Krakowa” i „Życiem Literackim[1]. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego.

Na scenie zadebiutował w Teatrze Satyryków, w którym prezentował swoje wiersze. W latach 1956–1967 występował w kabarecie Wagabunda, a od 1962 w teatrach warszawskich Buffo i Syrena oraz kabaretach „U Lopka”, „Dudek” i w popularnych programach Podwieczorek przy mikrofonie, Poznajmy się, Zgaduj zgadula.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 170-5-22)[2].

Publikacje

Satyryczne

  • Przejażdżki wierszem (1954)
  • Uszczypnij muzo (1955)
  • Oj-czyste kpiny (1959)
  • A nie mówiłem? (1961)
  • Niespokojna czaszka (1965)
  • Czy pani lubi Załuckiego (1967)
  • Komu do śmiechu (1970)
  • Przepraszam – żartowałem (1974)
  • Pieszczoty rodaków (1978)
  • Kpiny i kpinki (zbiór wierszy ukazał się po śmierci autora w 1985)
  • Pomysły znad Wisły

Dla dzieci

  • Marian Załucki, Karol Szpalski, Antoni Pucek, O dzięciole, pelikanie, żabie, jeżu i bocianie, Warszawa: "Nasza Księgarnia", 1952 [dostęp 2018-03-28].
  • Marian Załucki, Karol Szpalski, Jerzy Karolak, Nasi chłopcy na boisku, Warszawa: "Nasza Księgarnia", 1954 [dostęp 2018-03-28].
  • Marian Załucki, Karol Szpalski, Jerzy Jeżewski, O Antku co wioskę porzucił, Warszawa: "Nasza Księgarnia", 1953 [dostęp 2018-03-28].
  • Marian Załucki, Karol Szpalski, Barbara Gawdzik-Brzozowska, Uszanowanie, panie bocianie, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1961 [dostęp 2018-03-28].
  • Marian Załucki, Karol Szpalski, Barbara Gawdzik-Brzozowska, Dziwne przygody płynącej wody, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1967 [dostęp 2018-03-28].
  • Marian Załucki, Karol Szpalski, Małgorzata Zachorowska, Ananasy z naszej klasy, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1984, ISBN 83-08-01038-5 [dostęp 2018-03-28].

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Edward Csató, Almanach sceny polskiej, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe., 1981, s. 240.
  2. Cmentarz Stare Powązki: Marian Załucki, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-06-21].

Media użyte na tej stronie

Marian Załucki 20-118.jpg
Marian Załucki (poeta, satyryk i pisarz). Fotografia portretowa pochodząca archiwum Władysława Miernickiego.
Marian Załucki grób.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób literata Mariana Załuckiego na Starych Powązkach w Warszawie.