Marie Belloc Lowndes

Marie Belloc Lowndes
Philip Curtain, Elizabeth Rayner
Ilustracja
Marie Belloc Lowndes
Imię i nazwisko

Marie Adelaide Elizabeth Rayner Belloc

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1868
Londyn

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1947
Eversley Cross

Narodowość

angielska

Język

angielski

Dziedzina sztuki

biografia, powieść, nowela, opowiadanie, dramat, wspomnienia

Ważne dzieła
  • The Lodger (1913)
  • The Story of Ivy (1927)
  • Letty Lynton (1931)

Marie Adelaide Elizabeth Rayner Lowndes (z domu Belloc; ur. 5 sierpnia 1868 w Londynie, zm. 14 listopada 1947 w Eversley Cross) – angielska pisarka francuskiego pochodzenia, starsza siostra Hilaire Belloca.

Trzy napisane przez nią powieści – The Lodger (1913; uważana za jej najważniejsze dzieło), The Story of Ivy (1927) i Letty Lynton (1931) – zaadaptowano na duży ekran. Lowndes zyskała reputację jako pisarka poprzez umiejętne łączenie ekscytujących incydentów z zainteresowaniami psychologicznymi.

Życiorys

Rodzina i młodość

Marie Adelaide Elizabeth Rayner Belloc urodziła się 5 sierpnia 1868 w domu przy 11 George Street w centralnej dzielnicy Londynu, Marylebone. Była jedyną córką francuskiego adwokata Louisa Belloca (1830–1872) i angielskiej feministki Bessie Rayner Parkes (1829–1925)[1]. Matka przyszłej pisarki, urodzona w dobrze sytuowanej rodzinie w Birmingham, publikowała wiersze, eseje, wspomnienia oraz książki podróżnicze. Wraz z Barbarą Bodichon była współzałożycielką „Woman’s Journal” i aktywną działaczką na rzecz emancypacji kobiet w Wielkiej Brytanii[1]. Ojciec, Louis Belloc, urodził się we Francji. W 1832 przeprowadził się razem z rodziną do La Celle-Saint-Cloud. Zły stan zdrowia często uniemożliwiał mu w pełni wykonywanie zawodu adwokata[1]. Dziadek Marie Belloc Lowndes ze strony ojca, Jean-Hilaire Belloc, był francuskim malarzem, a jej pradziadek od strony matki, Joseph Priestley, zajmował się filozofią i teologią[2].

Rodzice przyszłej pisarki pobrali się 19 września 1867 w Londynie, po krótkich zaręczynach. Mieszkali w Paryżu, lecz często wracali do La Celle-Saint-Cloud[1]. 27 lipca 1870, w pierwszych dniach trwania wojny francusko-pruskiej, urodziło się im drugie dziecko, Hilaire Belloc[1]. Rodzina na czas konfliktu zbrojnego przeniosła się do Londynu, gdzie mieszkała przy Great College Street[1].

Kariera pisarska

Okładka powieści The Chink in the Armour Lowndes z 1912

W 1884, w wieku 16 lat, Marie Belloc Lowndes napisała nowelę Pastel, opublikowaną w czasopiśmie katolickim[1]. Cztery lata później poznała Williama Thomasa Steada, który zatrudnił ją w „The Pall Mall Gazette”. Spędzając czas w Paryżu współpracowała przy przewodniku po tamtejszych wystawach[1]. Pisała także do wielu innych czasopism, a połowę wszystkich zarobków wysyłała matce[1]. W 1889, po czterech latach pisania, opublikowała swoją pierwszą książkę – biografię The Life and Letters of Charlotte Elizabeth, Princess Palatine. Jej honorarium wyniosło 16 funtów[1].

W 1894 została członkinią Association of Women Journalists i pozostała zaangażowana w nią, a także i inne organizacje promujące profesjonalne pisarki przez całą swoją karierę, w tym w Women Writer’s Suffrage League[1]. W 1911 na łamach amerykańskiego magazynu „McClure’s” ukazała się nowela The Lodger. Otrzymawszy propozycję napisania cyklu opowiadań dla „The Daily Telegraph”, w wyniku problemów finansowych, pożyczyła od brata, ku niezadowoleniu męża, pieniądze i rozszerzyła historię wspomnianej noweli do powieści. Lekko zredagowane, jednotomowe wydanie The Lodger zostało opublikowane przez Methuen Publishing w 1913. Mimo iż powieść otrzymała niezadowalające recenzje, wyniki sprzedaży okazały się sukcesem[1].

22 listopada 1916 Lowndes, wraz z kilkoma innymi sufrażystkami, podpisała się pod listem skierowanym do redakcji „The Timesa”, w którym domagano się, aby nadchodzące zmiany w brytyjskim elektoracie obejmowały również reformy dotyczące kobiet[1].

Do śmierci w 1947 Lowndes napisała ponad czterdzieści powieści – głównie dobrze nakreślonych kryminałów, okazjonalnie opartych na prawdziwych zbrodniach[3]. Sama Lowndes była urażona faktem, iż uważano ją za autorkę kryminałów[4]. Jej najsłynniejszą powieścią był The Lodger (1913), oparty na zbrodniach seryjnego mordercy Kuby Rozpruwacza[2][5][6]. Prócz licznych adaptacji filmowych wspomnianej powieści[2][6], powstała również teatralna wersja pod tytułem Who Is He?, przygotowana przez Horace’a Annesleya Vachella w 1916[5][7].

Jej ostatnia książka – The Young Hilaire Belloc – ukazała się po jej śmierci, w 1956[1].

Śmierć

Przez całe życie Lowndes cierpiała z powodu drobnych problemów zdrowotnych[1]. Zmarła na raka żołądka 14 listopada 1947 w domu swojej starszej córki Elizabeth Countess Iddesleigh (żony trzeciego hrabiego Iddesleigh)[8] w Eversley Cross w hrabstwie Hampshire[1][2]. Miała 79 lat[6][8]. Została pochowana w La Celle-Saint-Cloud, nieopodal Wersalu, gdzie spędziła lata młodości[2].

Życie prywatne

9 stycznia 1896 Marie Belloc wyszła za mąż za Fredericka „Freddiego” Sawneya Archibalda Lowndesa (1868–1940), redaktora „The Timesa” w latach 1893–1938[8]. Uroczystości ślubne odbyły się w Brompton Oratory w Londynie[1]. Zamieszkali w domu przy 11 Great College Street w dzielnicy Westminster. Pisarka udokumentowała wczesne lata swojego małżeństwa w pamiętniku The Merry Wives of Westminster (1946). Para tworzyła szczęśliwy związek, lecz przez cały okres trwania małżeństwa borykała się z trudnościami finansowymi[1].

Jesienią 1896 poroniła. Lekarze obawiali się o jej życie i przez kilka tygodni pisarka leżała w łóżku pod opieką dwóch pielęgniarek[1]. Para doczekała się trójki dzieci: syna Charlesa (ur. w 1898) oraz dwóch córek – Elizabeth (1900) i Susan (1907)[1][9]. Ukończywszy 18 lat, Charles zaciągnął się do wojska i brał udział w bitwie pod Lys, gdzie został ranny. Otrzymał Krzyż Wojskowy[1].

W 1909 rodzina przeniosła się do domu przy 9 Barton Street w dzielnicy Westminster, gdzie mieszkali do 1940[1]. W trakcie II wojny światowej Lowndes wraz z mężem opuściła centralny Londyn, sprzedając nieruchomości przy Barton Street i przeprowadzając się do domku wakacyjnego, mieszczącego się w pobliżu Wimbledon Common[1]. Frederick Sawney Archibald Lowndes zmarł 26 marca 1940 na atak serca[1]. Po jego śmierci Lowndes powróciła do Westminster, wynajmując dom przy 1 Barton Street. Często podróżowała, odwiedzając swoje dzieci lub spotykała się z przyjaciółmi. Była także związana z kręgami literackimi[1].

Twórczość

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[a][1]:

Powieści, nowele i opowiadania

  • The Philosophy of the Marquise (1899)
  • The Heart of Penelope (1904)
  • Barbara Rebell (1905)
  • The Pulse of Life: A Story of a Passing World (1908)
  • The Uttermost Farthing (1908)
  • According to Meredith (1909)
  • Studies in Wives (1909; opowiadania)
  • When no Man Pursueth: An Everyday Story (1910)
  • Jane Oglander (1911)
  • The Chink in the Armour (1912)
  • Mary Pechell (1912)
  • Studies in Love and Terror (1913)
  • The Lodger (1913)
  • Noted Murder Mysteries (1914; pod pseudonimem Philip Curtain)
  • The End of Her Honeymoon (1914)
  • Not All Saints (1914; pod pseudonimem Elizabeth Rayner)
  • Good Old Anna (1915)
  • The Price of Admiralty (1915)
  • The Red Cross Barge (1916)
  • Love and Hatred (1917)
  • Lilla: A Part of Her Life (1917)
  • Out of the War (1918)
  • The Lonely House (1920)
  • From the Vast Deep (1920)
  • What Timmy Did (1922)
  • Why They Married (1923; opowiadania)
  • The Philanderer (1923)
  • The Terriford Mystery (1924)
  • Some Men and Women (1925; opowiadania)
  • Afterwards (1925)
  • Bread of Deceit (1925)
  • What Really Happened (1926, w 1932 wystawiono jako spektakl)[b]
  • Thou Shalt Not Kill (1927)
  • The Story of Ivy (1927)
  • Cressida: No Mystery (1928)
  • One of Those Ways (1929)
  • Letty Lynton (1931)
  • Vanderlyn’s Adventure (1931)
  • Love is a Flame (1932)
  • Jenny Newstead (1932)
  • The Reason Why (1932)
  • Dutchess Laura: Certain Days of Her Life (1933)
  • Dutchess Laura: Further Days of Her Life (1933)
  • Another Man’s Wife (1934)
  • The Chianti Flask (1934)
  • Who Rides on a Tiger (1936)
  • The Second Key (1936)
  • The Marriage Broker (1937)
  • Motive (1938)
  • And Call it Accident (1939)
  • Reckless Angel (1939)
  • The Injured Lover (1939)
  • Lizzie Borden: A Study in Conjecture (1939)
  • The Christine Diamond (1940)
  • Before the Storm (1941)
  • What of the Night? (1943)
  • The Labours of Hercules (1943)
  • She Dwelt with Beauty (1949; wydanie pośmiertne)

Wspomnienia

Okładka powieści The End of Her Honeymoon z 1914
  • I, too, Have Lived in Arcadia: A Record of Love and Childhood (1941)
  • Where Love and Friendship Dwelt (1943)
  • The Merry Wives of Westminster (1946)
  • A Passing World (1948; wydanie pośmiertne)

Sztuki

  • With All John’s Love: A Play in Three Acts (1930)
  • The Key: A Love Drama in Three Acts (1930)
  • Why be Lonely? A Comedy in Three Acts (1931; z F.S.A. Lowndes)
  • What Really Happened: A Play in a Prologue, Two Acts, and an Epilogue (1932)
  • The Second Key (1936)
  • The Empress Eugenie: A Three Act Play (1938)

Dla dzieci

  • Told in Gallant Deeds: A Child’s History of the War (1916)

Biografie

Adaptacje

Film

Kadr z filmu Lokator (1927) w reżyserii Alfreda Hitchcocka
  • Lokator (1927, reż. Alfred Hitchcock) – brytyjski niemy dreszczowiec kryminalny na podstawie powieści The Lodger (1913)[d][5]. W tytułowej roli wystąpił Ivor Novello[11]
  • Lokator (1932, reż. Maurice Elvey) – brytyjski dreszczowiec, będący nową wersją filmu z 1927, powstałego na podstawie powieści z 1913. W tytułowej roli ponownie wystąpił Novello[12]
  • Lokator (1944, reż. John Brahm) – amerykański horror zrealizowany na podstawie powieści z 1913[13]
  • Man in the Attic (1953, reż. Hugo Fregonese) – amerykański film zrealizowany na podstawie powieści z 1913[14]
  • Letty Lynton (1932, reż. Clarence Brown) – amerykański film z okresu ery Pre-Code, zrealizowany na podstawie powieści o tej samej nazwie z 1931. W roli głównej wystąpiła Joan Crawford[6]
  • Ivy (1947, reż. Sam Wood) – amerykański kryminał noir na podstawie powieści The Story of Ivy (1927). W roli głównej wystąpiła Joan Fontaine[15]
  • Lokator (2009, reż. David Ondaatje) – amerykański dreszczowiec zrealizowany na podstawie powieści z 1913[16]

Opera

  • The Lodger – opera autorstwa Phyllis Tate z 1960 na podstawie powieści o tej samej nazwie z 1913[17]

Teatr

  • Who Is He? – spektakl z 1916 przygotowany przez Horace’a Annesleya Vachella na podstawie powieści z 1913[16]

Uwagi

  1. ↑ Lista nie uwzględnia pracy dziennikarskiej ani dzieł beletrystycznych publikowanych wyłącznie w czasopismach[1].
  2. ↑ W 1963 historię wykorzystano w jednym z odcinków serialu kryminalnego Spotkanie z Alfredem Hitchcockiem[6].
  3. ↑ Według córki Susan Lowndes Marques jej matka napisała również anonimowo biografie Aleksandry Duńskiej, Edwarda Greya i Horatio Kitchenera, jednak nie zachowały się one do czasów współczesnych[1].
  4. ↑ Lowndes była niezadowolona z adaptacji dokonanej przez Hitchcocka. Z tego względu w późniejszych latach nie chciała odsprzedać reżyserowi praw filmowych[10].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab Biographical Timeline. W: The Lodger by Marie Belloc Lowndes. Elyssa Warkentin (red.). Cambridge Scholars Publishing, 2015, s. xxxiv–xxxix. ISBN 978-1-4438-8206-4. (ang.).
  2. ↑ a b c d e About the Author. W: Marie Belloc Lowndes: The Lodger – 100 Year Anniversary Edition. JBJ Books, 2013, s. 368. ISBN 978-1-291-81222-0. (ang.).
  3. ↑ Ian Ousby: The Cambridge Guide to Literature in English. Cambridge University Press, 1995, s. 575. ISBN 978-0521497787. (ang.).
  4. ↑ Fiona Kelleghan: 100 Masters of Mystery and Detective Fiction. Salem Press, 2001, s. 415. ISBN 978-0-89356-973-0. (ang.).
  5. ↑ a b c McGilligan 2005 ↓, s. 104.
  6. ↑ a b c d e Whitty 2016 ↓, s. 27.
  7. ↑ Peter Ackroyd: Alfred Hitchcock. Jerzy Łoziński (tłum.). Zysk i S-ka, 2017, s. 43. ISBN 978-83-65521-79-8. (pol.).
  8. ↑ a b c Scott Wilson: Resting Places: The Burial Sites of More Than 14,000 Famous Persons. McFarland, 2016, s. 458. ISBN 978-1-4766-2599-7. (ang.).
  9. ↑ Mr. F.S.A. Lowndes Valuable Service on „The Times”. „The Times”, s. 10, 27 maja 1940. ISSN 0140-0460. 
  10. ↑ McGilligan 2005 ↓, s. 339.
  11. ↑ McGilligan 2005 ↓, s. 105, 942–943.
  12. ↑ McGilligan 2005 ↓, s. 338.
  13. ↑ McGilligan 2005 ↓, s. 409.
  14. ↑ Whitty 2016 ↓, s. 361.
  15. ↑ Marsha Lynn Beeman: Joan Fontaine: A Bio-bibliography. Greenwood, 1994, s. 120. ISBN 978-0-313-28409-0. (ang.).
  16. ↑ a b The Afterlife of The Lodger. W: The Lodger by Marie Belloc Lowndes. Elyssa Warkentin (red.). Cambridge Scholars Publishing, 2015, s. xxvii–xxviii. ISBN 978-1-4438-8206-4. (ang.).
  17. ↑ Marvin Lachman: The Villainous Stage: Crime Plays on Broadway and in the West End. McFarland, 2014, s. 194. ISBN 978-1-4766-1875-3. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

The Lodger A Story of the London Fog Still.jpg
Marie Ault & Ivor Novello still of the 1927 British silent thriller film The Lodger: A Story of the London Fog, director: Alfred Hitchcock. See also film still. No copyright notice.
Cover--The chink in the armour.jpg
Cover page--from scan of book "The chink in the armour" (1912) by Marie Belloc Lowndes
Photo of Marie Adelaide Belloc Lowndes.jpg
Marie Adelaide Belloc Lowndes