Marie Dorin Habert

Marie Dorin Habert

Marie Dorin (2011)
Data i miejsce urodzenia	19 czerwca 1986 Lyon
Klub	Douanes-Sept Laux
Wzrost	168 cm
Debiut w PŚ	29.11.2007, Kontiolahti (38. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	7.12.2007, Östersund (30. miejsce – b.pościgowy)
Pierwsze podium w PŚ	28.03.2009, Chanty-Mansyjsk (3. miejsce – b.pościgowy)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Pjongczang 2018 szt. mieszana srebro Vancouver 2010 sztafeta brąz Vancouver 2010 sprint brąz Pjongczang 2018 sztafeta Mistrzostwa świata złoto Kontiolahti 2015 sprint złoto Kontiolahti 2015 b.pościgowy złoto Oslo 2016 szt.mieszana złoto Oslo 2016 b.indywidualny złoto Oslo 2016 b. masowy srebro Chanty-Mansyjsk 2011 sztafeta srebro Ruhpolding 2012 sztafeta srebro Nové Město 2013 szt.mieszana srebro Kontiolahti 2015 szt.mieszana srebro Kontiolahti 2015 sztafeta srebro Oslo 2016 sprint srebro Oslo 2016 sztafeta srebro Hochfilzen 2017 szt.mieszana brąz Pjongczang 2009 sztafeta brąz Chanty-Mansyjsk 2011 szt.mieszana brąz Oslo 2016 b.pościgowy brąz Hochfilzen 2017 sztafeta Mistrzostwa świata juniorów srebro Presque Isle 2006 sztafeta Mistrzostwa Europy juniorów brąz Langdorf 2006 sztafeta Puchar Świata 2. miejsce 2015/2016 Puchar Świata (Bieg indywidualny) 2. miejsce 2015/2016 Puchar Świata (Sprint) 2. miejsce 2015/2016 Puchar Świata (Bieg pościgowy) 3. miejsce 2015/2016 Puchar Świata (Bieg masowy) 2. miejsce 2015/2016

Marie Dorin Habert (ur. 19 czerwca 1986 w Lyonie) – francuska biathlonistka, czterokrotna medalistka igrzysk olimpijskich i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 13 grudnia 2003 roku w Val Ridanna, gdzie zajęła 12. miejsce w sprincie w zawodach Pucharu IBU juniorów. W 2004 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Haute Maurienne, gdzie zdobyła złoty medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Kontiolahti ponownie zwciężyła w tej konkurencji, zajmując ponadto trzecie miejsce w biegu indywidualnym. Zdobyła także srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Presque Isle w 2006 roku.

W Pucharze Świata zadebiutowała 29 listopada 2007 roku w Kontiolahti, zajmując 38. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 2000/2001-2007/2008 punktowało 30. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 7 grudnia 2007 roku w Östersund, gdzie zajęła 30. miejsce w biegu pościgowym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 28 marca 2009 roku w Chanty-Mansyjsku, gdzie bieg pościgowy ukończyła na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Magdalena Neuner i Włoszka Michela Ponza. W kolejnych startach jeszcze 27 razy stawała na podium, odnosząc przy tym 7 zwycięstw: 7 marca 2015 roku w Kontiolahti wygrała sprint a dzień później bieg pościgowy, 18 grudnia 2015 roku w Pokljuce wygrała sprint, 9 marca 2016 roku w Oslo wygrała bieg indywidualny, a cztery dni później w tej samej miejscowości bieg masowy, 3 grudnia 2016 roku w Östersund ponownie była najlepsza w sprincie, a 7 stycznia 2017 roku w Oberhofie zwyciężyła w biegu pościgowym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2015/2016, kiedy zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Czeszką Gabrielą Soukalovą. W tym samym sezonie była też druga w klasyfikacjach sprintu, biegu indywidualnego i masowego, a w klasyfikacji biegu pościgowego była trzecia.

Pierwszy medal wśród seniorek wywalczyła w 2009 roku, wspólnie z koleżankami zajmując trzecie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Pjongczangu. W każdej kolejnej imprezie tego cyklu zdobywała medale w konkurencjach drużynowych. Na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2011 roku była druga w sztafecie i trzecia w sztafecie mieszanej. Następnie była druga w sztafecie kobiet podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 2012 roku oraz w sztafecie mieszanej na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Novym Měscie. Indywidualnie na podium stanęła dopiero podczas mistrzostw świata w Kontiolahti w 2015 roku. Zwyciężyła tam w sprincie, wyprzedzając Polkę Weronikę Nowakowską-Ziemniak i Wałentynę Semerenko z Ukrainy. Następnie zwyciężyła w biegu pościgowym, plasując się przed Niemką Laurą Dahlmeier i Nowakowską-Ziemniak. Ponadto zdobyła srebrne medale w sztafecie kobiet i mieszanej.

Najlepsze wyniki osiągnęła jednak na mistrzostwach świata w Oslo w 2016 roku, gdzie zdobyła medale we wszystkich możliwych konkurencjach. W sprincie była tym razem druga, przegrywając z Tiril Eckhoff z Norwegii. W biegu pościgowym stanęła na najniższym stopniu podium, za Dahlmeier i Włoszką Dorothea Wierer. W rozgrywanym trzy dni później biegu indywidualnym okazała się najlepsza, choć nigdy wcześniej nie wygrała zawodów PŚ w tej konkurencji. Złoty medal zdobyła także w biegu masowym, co również był jej pierwszym zwycięstwem w tej konkurencji. Ponadto była druga w sztafecie kobiet, a razem z Anaïs Bescond, Quentinem Fillon Mailletem i Martinem Fourcade'em zwyciężyła w sztafecie mieszanej. Swój ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobyła podczas mistrzostw świata w Hochfilzen w 2017 roku, zajmując trzecie miejsce w sztafecie.

W 2010 roku zdobyła srebrny medal w sztafecie, w której wystartowała wraz z Marie-Laure Brunet, Sylvie Becaert i Sandrine Bailly^[1] podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver. Indywidualnie wywalczyła brązowy medal w sprincie^[2]. Na rozgrywanych cztery lata później na igrzyskach w Soczi była między innymi szósta w sztafecie mieszanej i czternasta w biegu pościgowym. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie została mistrzynią olimpijską w sztafecie mieszanej (w składzie byli poza nią: Anaïs Bescond, Simon Desthieux i Martin Fourcade)^[3] i brązową medalistką w sztafecie (w składzie z: Anaïs Chevalier, Justine Braisaz i Anaïs Bescond)^[4]. Ponadto zajęła tam czwarte miejsce w sprincie, gdzie przegrała walkę o podium z Czeszką Veronika Vítkovą^[5].

W 2018 roku zakończyła karierę^[6].

Jej mężem jest Loïs Habert.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa Europy

Mistrzostwa świata juniorów

Mistrzostwa Europy juniorów

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa indywidualne w zawodach

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Pudła	Czas biegu	Przypisy
1.	7 marca	2015	Kontiolahti	Sprint na 7,5 km	0+1	22:16,8	MŚ
2.	8 marca	2015	Kontiolahti	Bieg pościgowy na 10 km	0+0+2+1	30:07,7	MŚ
3.	18 grudnia	2015	Pokljuka	Sprint na 7,5 km	0+0	20:17,8
4.	9 marca	2016	Oslo	Bieg indywidualny na 15 km	0+0+0+1	44:02,8	MŚ
5.	13 marca	2016	Oslo	Bieg masowy na 12,5 km	0+0+0+0	35:28,5	MŚ
6.	3 grudnia	2016	Östersund	Sprint na 7,5 km	0+0	20:09,7
7.	7 stycznia	2017	Oberhof	Bieg pościgowy na 10 km	1+0+0+1	34:33,3

Miejsca na podium indywidualnie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	28 marca	2009	Chanty-Mansyjsk	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+1+0	28:23,5	+30,5	Magdalena Neuner
2.	13 lutego	2010	Whistler	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	20:06,5	+10,9	Anastasija Kuźmina
3.	6 lutego	2011	Presque Isle	Bieg pościgowy na 10 km	2.	0+0+1+2	35:42,8	+30,7	Tora Berger
4.	12 lutego	2011	Fort Kent	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+0+0	32:02,7	+53,6	Andrea Henkel
5.	15 grudnia	2012	Pokljuka	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+1+0+0	32:14,3	+26,5	Miriam Gössner
6.	2 marca	2013	Oslo	Bieg pościgowy na 10 km	2.	0+0+1+1	32:43,4	+31,2	Tora Berger
7.	17 marca	2013	Chanty-Mansyjsk	Bieg masowy na 12,5 km	2.	0+0+1+0	38:33,6	+11,2	Gabriela Soukalová
8.	23 marca	2014	Oslo	Bieg masowy na 12,5 km	3.	1+2+0+0	39:53,1	+8,3	Anastasija Kuźmina
9.	14 lutego	2015	Oslo	Sprint na 7,5 km	3.	0+1	21:05,6	+29,9	Darja Domraczawa
10.	7 marca	2015	Kontiolahti	Sprint na 7,5 km	1.	0+1	22:16,8	–	–
11.	8 marca	2015	Kontiolahti	Bieg pościgowy na 10 km	1.	0+0+2+1	30:07,7	–	–
12.	22 marca	2015	Chanty-Mansyjsk	Bieg masowy na 12,5 km	3.	0+0+1+1	35:28,1	+19,9	Laura Dahlmeier
13.	3 grudnia	2015	Östersund	Bieg indywidualny na 15 km	2.	0+2+0+0	42:31,1	+14,1	Dorothea Wierer
14.	18 grudnia	2015	Pokljuka	Sprint na 7,5 km	1.	0+0	20:17,8	–	–
15.	19 grudnia	2015	Pokljuka	Bieg pościgowy na 10 km	2.	0+0+0+0	30:26,9	+18,0	Laura Dahlmeier
16.	10 stycznia	2016	Ruhpolding	Bieg masowy na 12,5 km	2.	1+0+0+0	33:33,0	+15,3	Laura Dahlmeier
17.	6 lutego	2016	Canmore	Bieg masowy na 12,5 km	2.	0+0+0+1	37:10,8	+20,8	Dorothea Wierer
18.	12 lutego	2016	Presque Isle	Bieg pościgowy na 10 km	3.	1+0+4+0	32:03,4	+38,8	Gabriela Soukalová
19.	5 marca	2016	Oslo	Sprint na 7,5 km	2.	0+0	21:25,8	+15,0	Tiril Eckhoff
20.	6 marca	2016	Oslo	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+2+1	31:46,5	+57,3	Laura Dahlmeier
21.	9 marca	2016	Oslo	Bieg indywidualny na 15 km	1.	0+0+0+1	44:02,8	–	–
22.	13 marca	2016	Oslo	Bieg masowy na 12,5 km	1.	0+0+0+0	35:28,5	–	–
23.	19 marca	2016	Chanty-Mansyjsk	Bieg pościgowy na 10 km	2.	0+0+0+1	30:08,2	+1,5	Kaisa Mäkäräinen
24.	3 grudnia	2016	Östersund	Sprint na 7,5 km	1.	0+0	20:09,7	–	–
25.	6 stycznia	2017	Oberhof	Sprint na 7,5 km	3.	0+1	22:52,5	+24,0	Gabriela Soukalová
26.	7 stycznia	2017	Oberhof	Bieg pościgowy na 10 km	1.	1+0+0+1	34:33,3	–	–
27.	15 stycznia	2017	Ruhpolding	Bieg pościgowy na 10 km	3.	1+0+1+1	32:21,1	+1:23,1	Kaisa Mäkäräinen
28.	11 marca	2017	Kontiolahti	Bieg pościgowy na 10 km	2.	1+0+0+1	30:10,9	+16,5	Laura Dahlmeier

Miejsca na podium drużynowo

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	7 stycznia	2009	Oberhof	Sztafeta 4 × 6 km	3.	0+10	1:19:02,3	+1:04,4	Ukraina
2.	21 lutego	2009	Pjongczang	Sztafeta 4 × 6 km	3.	1+13	1:14:40,4	+1:27,5	Rosja
3.	6 grudnia	2009	Östersund	Sztafeta 4 × 6 km	3.	0+10	1:12:17,7	+1:25,2	Niemcy
4.	13 grudnia	2009	Hochfilzen	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+7	1:13:40,8	+3,8	Rosja
5.	6 stycznia	2010	Oberhof	Sztafeta 4 × 6 km	3.	0+8	1:15:24,5	+1:00,9	Rosja
6.	23 lutego	2010	Whistler	Sztafeta 4 × 6 km	2.	2+8	1:10:09,1	+32,8	Rosja
7.	19 grudnia	2010	Pokljuka		3.	0+10	1:17:53,3	+1,3	Szwecja
8.	6 stycznia	2011	Oberhof	Sztafeta 4 × 6 km	2.	3+9	1:18:45,4	+52,3	Szwecja
9.	3 marca	2011	Chanty-Mansyjsk		3.	0+8	1:15:38,7	+1:16,2	Norwegia
10.	13 marca	2011	Chanty-Mansyjsk	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+9	1:14:18,3	+47,2	Niemcy
11.	11 grudnia	2011	Hochfilzen	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+3	1:07:26,9	+13,6	Norwegia
12.	18 grudnia	2011	Hochfilzen		3.	0+9	1:14:11,9	+38,5	Rosja
13.	4 stycznia	2012	Oberhof	Sztafeta 4 × 6 km	3.	2+12	1:20:38,4	+1:06,4	Rosja
14.	21 stycznia	2012	Anterselva	Sztafeta 4 × 6 km	1.	0+9	1:17:06,5	–	–
15.	10 marca	2012	Ruhpolding	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+7	1:10:01,5	+28,5	Niemcy
16.	3 stycznia	2013	Oberhof	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+4	1:21:02,0	+25,9	Ukraina
17.	20 stycznia	2013	Anterselva	Sztafeta 4 × 6 km	3.	0+4	1:13:43,0	+40,9	Niemcy
18.	7 lutego	2013	Nove Mesto		2.	0+8	1:12:24,9	+20,0	Norwegia
19.	7 stycznia	2015	Oberhof	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+8	1:17:04,9	+8,9	Czechy
20.	15 lutego	2015	Oslo	Sztafeta 4 × 6 km	3.	0+5	1:11:56,5	+45,9	Czechy
21.	5 marca	2015	Kontiolahti		2.	0+8	1:20:47,4	+45,9	Czechy
22.	13 marca	2015	Kontiolahti	Sztafeta 4 × 6 km	2.	1+9	1:12:54,9	+1:03,3	Niemcy
23.	24 stycznia	2016	Anterselva	Sztafeta 4 × 6 km	1.	0+8	1:07:53,5	–	–
24.	7 lutego	2016	Canmore		1.	0+4	37:59,05	–	–
25.	3 marca	2016	Oslo		1.	0+8	1:14:01,0	–	–
26.	11 marca	2016	Oslo	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+8	1:07:15,3	+5,3	Norwegia
27.	27 listopada	2016	Östersund		1.	0+4	35:43,5	–	–
28.	11 grudnia	2016	Pokljuka	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+3	1:11:41,2	+10,1	Niemcy
29.	22 stycznia	2017	Anterselva	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+8	1:09.36,6	+24,2	Niemcy
30.	9 lutego	2017	Hochfilzen		2.	1+8	1:09:08,6	+2,2	Niemcy
31.	17 lutego	2017	Hochfilzen	Sztafeta 4 × 6 km	3.	0+7	1:11:24,7	+8,1	Niemcy
32.	12 marca	2017	Kontiolahti		1.	0+9	1:11:34,5	–	–
33.	10 grudnia	2017	Hochfilzen	Sztafeta 4 × 6 km	3.	2+13	1:15:40,9	+1:04,5	Niemcy
34.	20 lutego	2018	Pjongczang		1.	0+4	1:08:34,3	–	–
35.	22 lutego	2018	Pjongczang	Sztafeta 4 × 6 km	3.	0+14	1:12:21,0	+17,6	Białoruś
36.	18 marca	2018	Oslo	Sztafeta 4 × 6 km	1.	0+6	1:10:58,3	–	–

Miejsca w poszczególnych zawodach Pucharu Świata

Sezon 2008/2009
IN	SP	PU	SP	PU	IN	SP	SP	MS	SP	PU	SP	PU	MS	SP	PU	IN	MS	IN	SP	SP	PU	MS	SP	PU	MS	punkty
44	47	30	27	30	46	64	48	-	15	17	14	39	-	42	18	33	-	27	50	17	22	10	9	3	21	314
Sezon 2009/2010
IN	SP	SP	PU	IN	SP	PU	SP	MS	SP	MS	IN	SP	PU	SP	PU	IN	MS	SP	PU	SP	PU	MS	SP	MS	punkty
47	40	42	29	10	53	33	7	28	26	21	29	13	11	3	17	51	16	18	17	11	20	17	6	12	492
Sezon 2010/2011
IN	SP	PU	SP	PU	IN	SP	SP	MS	IN	SP	PU	SP	MS	SP	PU	SP	PU	MS	SP	PU	IN	MS	SP	PU	MS	punkty
12	26	18	35	26	38	6	20	13	5	24	18	11	17	5	2	7	3	9	8	15	6	8	13	19	19	726
Sezon 2011/2012
IN	SP	PU	SP	PU	SP	PU	SP	MS	IN	SP	PU	SP	MS	SP	PU	MS	SP	PU	SP	PU	IN	MS	SP	PU	MS	punkty
11	10	18	12	7	6	8	71	8	8	29	14	31	9	4	8	8	23	15	9	9	4	6	20	8	8	749
Sezon 2012/2013
IN	SP	PU	SP	PU	SP	PU	MS	SP	PU	SP	MS	SP	PU	SP	PU	IN	MS	SP	PU	MS	IN	SP	SP	PU	MS	punkty
19	38	17	10	7	5	3	9	4	9	5	12	7	26	18	16	9	9	4	2	13	11	4	18	4	2	843
Sezon 2013/2014
IN	SP	SP	PU	SP	PU	SP	PU	MS	IN	PU	SP	PU	SP	PU	MS	SP	SP	PU	SP	PU	MS	punkty
DNS	DNS	-	-	-	-	-	-	-	-	-	DNS	-	18	16	-	21	17	9	33	7	3	216
Sezon 2014/2015
IN	SP	PU	SP	PU	SP	PU	MS	SP	MS	SP	MS	SP	PU	SP	PU	IN	SP	SP	PU	IN	MS	SP	PU	MS	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	25	-	15	11	19	5	5	15	15	3	1	1	-	8	20	12	3	526
Sezon 2015/2016
IN	SP	PU	SP	PU	SP	PU	MS	SP	PU	MS	IN	MS	SP	PU	SP	MS	SP	PU	SP	PU	IN	MS	SP	PU	punkty
2	6	4	10	12	1	2	7	12	5	2	6	9	6	26	29	2	4	3	2	3	1	1	10	2	1028
Sezon 2016/2017
IN	SP	PU	SP	PU	SP	PU	MS	SP	PU	MS	SP	PU	IN	MS	SP	PU	IN	MS	SP	PU	SP	PU	SP	PU	MS	punkty
19	1	7	17	4	11	5	7	3	1	14	4	3	4	5	7	6	40	7	DNF	-	9	2	17	14	27	856
Sezon 2017/2018
IN	SP	PU	SP	PU	SP	PU	MS	SP	PU	IN	MS	SP	PU	MS	SP	PU	SP	PU	SP	PU	MS	punkty
55	23	14	34	14	30	15	22	53	DNS	-	-	17	13	-	8	18	17	20	-	-	-	288
Legenda
1 2 3 4-10 11-40 poniżej 40 – – zawodnik nie wystartował
SP – sprint IN – bieg indywidualny PU – bieg pościgowy MS – bieg masowy

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie IBU (ang.). data.biathlonworld.com. [dostęp 2018-12-11].
• Profil na stronie skisport365.com (ang.). skisport365.com. [dostęp 2020-03-24].
• Marie Dorin-Habert Biography and Olympic Results (ang.). Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-25)].