Marie Ljalková
 pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1942–1953 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Marie Ljalková-Lastovecká (ur. 3 grudnia 1920 w Horodence, zm. 7 listopada 2011 w Brnie)[1][2] – czeska snajperka, strzelec wyborowy Armii Czerwonej.
Ljalková (de domo Petrušáková) urodziła się w Horodence, w rodzinie wołyńskich Czechów. Straciła rodziców w wieku 12 lat, po czym zamieszkała razem z ciotką w Stanisławowie. Poznała tam swojego pierwszego męża, Michała Ljalko.
Po niemieckiej agresji na ZSRR, Ljalková w marcu 1942, w wieku 21 lat, dołączyła do 1 Czechosłowackiego Samodzielnego Batalionu Polowego jako ochotniczka. W Buzułuku ukończyła trzymiesięczny kurs na snajpera.
Chrzest bojowy przeszła podczas trzydniowej bitwy o Sokołowo (8–11 marca 1943), gdzie zastrzeliła siedmiu niemieckich żołnierzy. Została potem instruktorem snajperskim w piechocie radzieckiej i czechosłowackiej, a także częściowo służyła jako kierowca ambulansu.
Ljalková podczas wojny zabiła 30 wrogów[a]. Została odznaczona Orderem Czerwonej Gwiazdy i Krzyżem Wojennym Czechosłowackim 1939.
Po wojnie Ljalková studiowała medycynę. Jako lekarz wojskowy pracowała w Ołomuńcu i Głównym Szpitalu Wojskowym w Pradze. Po przeprowadzce do Brna poznała Václava Lastovecký'ego, który został jej drugim mężem. Została awansowana do rangi pułkownika, lecz ze względu na stan zdrowotny opuściła armię i zaczęła pracować jako przewodnik turystyczny dla turystów rosyjskojęzycznych.
Mieszkała w Brnie.
Uwagi
- ↑ Liczba podana za słowami samej Ljalkovej, prawdziwa ilość nie jest bowiem znana
Przypisy
- ↑ ČTK, abr: Zemřela slavná česká válečná snajperka Marie Ljalková-Lastovecká. zpravy.idnes.cz. [dostęp 2011-11-10]. (cz.).
- ↑ Ivan Holas: V Brně zemřela válečná veteránka bitvy u Sokolova. rozhlas.cz. [dostęp 2011-11-10]. (cz.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Союз Советских Социалистических Республик/Советский Союз/СССР
Вооруженные силы
Рабоче-Крестьянская Красная Армия (РККА)
Знаки различия образца 1943г., погоны повседневные. Использовались 1943-1947гг. С ноября 1944г. звездочки нижнего ряда размещались на просветах.
- Воинское звание: Полковник.
Первичный источник:
- Указ Президиума Верховного Совета СССР «О введении погон для личного состава Красной армии» от 6 января 1943г., объявленный Приказом Народного Комиссара обороны СССР № 24 от 10 января 1943 г.
- Приказ Народного Комиссара обороны СССР № 25 от 15 января 1943 г .«О введении новых знаков различия и об изменениях в форме одежды Красной Армии»
Вторичный источник:
Харитонов О.В. Иллюстрированное описание обмундирования и знаков различия Советской Армии (1918–1958), АИМ, Л., 1960.
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Białego Lwa II Klasy – Republika Czeska (od 1994).
Baretka Czechosłowackiego Krzyża Walecznych 1939-1945.