Marina Horka

Marina Horka
Мар’іна Горка
Herb	Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	miński
Populacja (2010); • liczba ludności	; 21400
Nr kierunkowy	+375 1713
Kod pocztowy	222810, 222811, 222827
	Położenie na mapie obwodu mińskiego Marina Horka
	Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Marina Horka
	53°31′00″N 28°08′50″E/53,516667 28,147222
	Strona internetowa
	Portal Białoruś

Marina Horka (biał. Мар'іна Горка, Marina Horka; ros. Марьина Горка, Marjina Gorka) – miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu puchowickiego, 63 km na południowy wschód od Mińska^[2]. 21,4 tys. mieszkańców (2010). Jest miastem partnerskim polskich Świebodzic.

Znajduje się tu stacja kolejowa Puchowicze, położona na linii Homel - Mińsk.

Wojsko w Marinej Horce

Cerkiew

Marina Horka jest miastem garnizonowym, w którym od lat 30. XX wieku znajdują się koszary wojskowe. Stacjonowały tu bądź były formowane liczne jednostki wojskowe Armii Czerwonej.

Między innymi dyslokowano tu 334 Samodzielny Oddział Specjalnego Przeznaczenia (334 отдельный отряд специального назначения) ze specnazu GRU. Oddział został sformowany w 1984 r. W l. 1985-88 brał udział w wojnie afgańskiej. Po 15 maja 1988 r. powrócił do Marinej Horki^[3]^[4]. Byli żołnierze dawnego 334 oddziału uczestniczyli w wojnie domowej w Libii (2011), walcząc po stronie Kaddafiego^[5].

Obecnie w Marinej Horce stacjonuje 5 Brygada Specjalnego Przeznaczenia z Sił Specjalnych Operacji SZ RB^[6], wywodząca swoje tradycje od radzieckiego 4 Korpusu Powietrznodesantowego, którego formowanie rozpoczęto w marcu 1941 r. 5 brygadę w ramach Armii Radzieckiej utworzono w Marinej Horce na mocy rozkazu Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR z 19 czerwca 1962 r.^[7] W latach 80. i 90. XX wieku brygada i Marina Horka były poligonem doświadczalnym dla radzieckich wojsk powietrznodesantowych^[8].

Przypisy

↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
↑ Мар'іна Горка. gants-region.info. [dostęp 2015-04-06]. (biał.).
↑ 334-й ооСпН. spec-naz.org. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
↑ 334 отдельный отряд специального назначения. История отряда. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
↑ Setki białoruskich najemników walczą po stronie Kadafiego. Bialorus.pl, 2011-04-06. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-13)].
↑ Marcin Gawęda. Siły Specjalnych Operacji Republiki Białoruś. „Komandos”. 10/2011, s. 38, 2011-10. (pol.).
↑ Marcin Gawęda. Siły Specjalnych Operacji Republiki Białoruś. „Komandos”. 10/2011, s. 42, 2011-10. (pol.).
↑ Из истории 5-й обр СпН. 5obr-spn.ru. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Maryi-Góra albo ''Marina horka'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 156 .
Maryjna Górka na Wikimapii
Fotografie na globus.tut.by

[1] Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).

[2] Мар'іна Горка. gants-region.info. [dostęp 2015-04-06]. (biał.).

[3] 334-й ооСпН. spec-naz.org. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).

[4] 334 отдельный отряд специального назначения. История отряда. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).

[5] Setki białoruskich najemników walczą po stronie Kadafiego. Bialorus.pl, 2011-04-06. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-13)].

[6] Marcin Gawęda. Siły Specjalnych Operacji Republiki Białoruś. „Komandos”. 10/2011, s. 38, 2011-10. (pol.).

[7] Marcin Gawęda. Siły Specjalnych Operacji Republiki Białoruś. „Komandos”. 10/2011, s. 42, 2011-10. (pol.).

[8] Из истории 5-й обр СпН. 5obr-spn.ru. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Marina Horka

Wojsko w Marinej Horce

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie