Marina Kaljurand

Marina Kaljurand
Ilustracja
Kaljurand w 2011
Data i miejsce urodzenia

6 września 1962
Tallinn

Minister spraw zagranicznych Estonii
Okres

od 16 lipca 2015
do 12 września 2016

Poprzednik

Keit Pentus-Rosimannus

Następca

Jürgen Ligi

Odznaczenia
Order Gwiazdy Białej III Klasy (Estonia) Order Herbu Państwowego III Klasy (Estonia)
Marina Kaljurand i Barack Obama w Gabinecie Owalnym, 9 września 2011

Marina Kaljurand z domu Rajevskaja (ur. 6 września 1962 w Tallinnie) – estońska polityk, dyplomata i badmintonistka, w latach 2015–2016 minister spraw zagranicznych Estonii, posłanka do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Życiorys

Lata młodości i edukacja

Urodziła się w 1962 w Tallinnie w rodzinie Rosjanki i Łotysza[1][2]. W 1986 ukończyła cum laude licencjackie studia prawnicze na Uniwersytecie w Tartu, w 1992 ukończyła estońską szkołę dyplomacji (Eesti Diplomaatide Kool) na kierunku stosunki międzynarodowe, a w 1995 została magistrem prawa międzynarodowego i dyplomacji, kończąc Fletcher School of Law and Diplomacy[3].

Kariera sportowa

W 1975 zaczęła trenować badminton[4]. Była wielokrotną medalistką mistrzostw Estonii w tej dyscyplinie. W 1978 zdobyła brązowy medal w grze pojedynczej, w 1979 wywalczyła złoto w deblu, srebro w singlu i brąz w mikście, w 1980 zdobyła srebrny medal w grze podwójnej i brązowy w grze podwójnej oraz mieszanej, w 1981 została mistrzynią kraju w deblu i wicemistrzynią w mikście, w 1982 wywalczyła złoto w grze podwójnej i srebro w grze pojedynczej oraz mieszanej, w 1983 zdobyła złoty medal w deblu, srebrny w singlu i brązowy w mikście, w 1985 została wicemistrzynią kraju w grze mieszanej, w 1986 wywalczyła złoto w deblu i srebro w mikście, w 1988 zdobyła złoty medal w grze mieszanej, w 1990 wywalczyła srebro w mikście i brąz w deblu, a w 1991 zdobyła złoty medal w grze pojedynczej i brązowy w grze mieszanej[5]. Ponadto w latach 1978–1991 była członkinią narodowej reprezentacji Estonii[4].

Działalność zawodowa i polityczna

W latach 1996–1999 pełniła funkcję doradcy w Ambasadzie Estonii w Helsinkach. W latach 1999–2001 była dyrektorem generalnym departamentu prawnego estońskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W latach 2002–2005 pracowała jako podsekretarz stanu w MSZ ds. prawnych i konsularnych. W latach 2004–2006 była ambasadorem nierezydującym w Izraelu, w latach 2005–2008 pełniła funkcję ambasadora Estonii w Rosji, a od 2007 do 2011 zajmowała stanowisko ambasadora nierezydującego w Kazachstanie. W latach 2008–2011 była podsekretarzem stanu w MSZ ds. zagranicznych relacji ekonomicznych i pomocy rozwojowej. W 2011 została ambasadorem Estonii w Stanach Zjednoczonych, akredytowanym także na terytorium Kanady (do 2013) i Meksyku[3][6]. Stanowisko to zajmowała do września 2014[7].

15 lipca 2015 została mianowana ministrem spraw zagranicznych Estonii[8][9][10], a następnego dnia została zaprzysiężona[11]. We wrześniu 2016 ogłosiła zamiar kandydowania na urząd prezydenta Estonii. Gdy Estońska Partia Reform premiera Taaviego Rõivasa odmówiła udzielenia jej poparcia, podała się do dymisji ze stanowiska ministra[12], kończąc urzędowanie 12 września 2016.

W tym samym miesiącu kandydowała na prezydenta w głosowaniu przeprowadzanym w kolegium wyborców, które zwołano, gdy estoński parlament w sierpniu w trzech głosowaniach nie był w stanie dokonać wyboru. W głosowaniu otrzymała 75 głosów, zajmując czwarte miejsce za Siimem Kallasem, Allarem Jõksem i Mailis Reps[13].

W 2018 dołączyła do Partii Socjaldemokratycznej[14]. W 2019 uzyskała mandat posłanki do Zgromadzenia Państwowego XIV kadencji[15]. Następnie w tym samym roku została wybrana na eurodeputowaną IX kadencji[16].

Odznaczenia

Życie osobiste

Jej mężem jest Kalle Kaljurand, z którym ma córkę Kaisę i syna Kristjana. Deklaruje biegłą znajomość języków estońskiego, angielskiego i rosyjskiego[3] oraz średnio zaawansowaną znajomość języka fińskiego[6].

Przypisy

  1. Ardo Kaljuvee: Marina Kaljurand – Eesti hääl Moskvas. delfi.ee, 2007-05-12. [dostęp 2015-07-19]. (est.).
  2. Без дураков: Марина Кальюранд. echo.msk.ru, 2008-06-25. [dostęp 2015-07-19]. (ros.).
  3. a b c Curriculum vitae Marina Kaljurand. ensemble.illinois.edu. [dostęp 2015-07-19]. (ang.).
  4. a b Kaljurand, Marina. esbl.ee. [dostęp 2015-07-19]. (est.).
  5. Marina Kaljurand (Marina Rajevskaja). sport24.ee. [dostęp 2015-07-19]. (est.).
  6. a b Marina Kaljurand CV. estemb.org. [dostęp 2015-07-19]. (est.).
  7. E. Marmei nimetamine ja M. Kaljuranna tagasikutsumine. riigiteataja.ee, 2014-09-10. [dostęp 2015-07-19]. (est.).
  8. President of the Republic appointed Marina Kaljurand to the office of Minister of Foreign Affairs. president.ee, 2015-07-15. [dostęp 2015-07-19]. (ang.).
  9. Kaljurand appointed foreign minister. err.ee, 2015-07-15. [dostęp 2015-07-19]. (ang.).
  10. Министром иностранных дел Эстонии назначена Марина Кальюранд. svoboda.org, 2015-07-15. [dostęp 2015-07-19]. (ros.).
  11. Marina Kaljurand sworn in as new foreign minister of Estonia. postimees.ee, 2015-07-16. [dostęp 2015-07-19]. (ang.).
  12. Marina Kaljurand steps down as foreign minister, announces presidential candidacy. err.ee, 2016-09-09. [dostęp 2016-09-14]. (ang.).
  13. Postimehe otseblogi ja saade Estoniast: president jäi jälle valimata!. postimees.ee, 2016-09-24. [dostęp 2016-10-02]. (est.).
  14. Social democrats convince Kaljurand to join. postimees.ee, 2018-06-04. [dostęp 2019-07-10]. (ang.).
  15. Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 2019-03-04. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
  16. Rõivas not going to Brussels, admits Isamaa did better than expected. err.ee, 2019-05-27. [dostęp 2019-05-29]. (ang.).
  17. a b Bearers of Decorations. president.ee. [dostęp 2021-10-13]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Marina Kaljurand 2011.jpg
Autor: Lawrence Jackson, Licencja: CC BY 2.0
Estonian Ambassador to USA Marina Kaljurand, in the Oval Office.
President Barack Obama and Estonian Ambassador to USA Marina Kaljurand, in the Oval Office, Sept. 9, 2011.jpg
President Barack Obama and Estonian Ambassador to USA Marina Kaljurand, in the Oval Office
EST Order of the White Star - 3rd Class BAR.png
Baretka Orderu Białej Gwiazdy III klasy
EST Order of the National Coat of Arms - 3rd Class BAR.png
Baretka: Order Herbu Narodowego (Riigivapi teenetemärk) III Klasy – Estonia.
RE Taavi Rõivas cropped.jpg
Autor: Albert Truuväärt, Licencja: CC BY 3.0
Taavi Rõivas