Mariner 6 i 7

Sonda misji Mariner 6 i 7

Mariner 6 i 7 (pol. Żeglarz 6. i 7.) – podwójna bezzałogowa misja kosmiczna do Marsa. Sondy zostały wystrzelone przez amerykańską agencję kosmiczną NASA. Jako pierwsze przesłały na Ziemię dobre jakościowo zdjęcia powierzchni tej planety. Najmniejsze fragmenty, jakie można było zaobserwować w czasie największego zbliżenia do Marsa, miały rozmiar około 100 m. Oba obiekty przekazały łącznie około 200 zdjęć obejmujących równikową strefę planety oraz jej południowe rejony[1]. Wykonały także obserwacje atmosfery Marsa i wykonano pomiary temperatury powierzchni[2].

Dane techniczne: średnica kadłuba 1,4 m, maksymalna 10,2 m, wysokość 3,3 m, masa aparatury naukowej 59 kg, najmniejsza odległość od planety 3428 km (Mariner 6), 3200 km (Mariner 7).

Start:

  • Mariner 6 - 24 lutego 1969
  • Mariner 7 - 27 marca 1969

Przylot do Marsa:

  • Mariner 6 - 31 lipca 1969
  • Mariner 7 - 5 sierpnia 1969

Masa: 413 kg każdy

Instrumenty naukowe: Szeroko- i wąskokątne kamery z cyfrowymi taśmami do nagrywania danych, spektrometr na podczerwień i radiometr, spektrometr ultrafioletowy. Program badań Marsa objął 6 uzupełniających się doświadczeń: uzyskanie obrazów powierzchni w świetle widzialnym, pomiar temperatur powierzchniowych, badania promieniowania podczerwonego i nadfioletowego, badania rozchodzenia się fal radiowych pasma S w bezpośrednim sąsiedztwie Marsa (doświadczenie okultacyjne) oraz pomiary z zakresu mechaniki nieba.

Zdjęcia powierzchni: Pierwsze obrazy Marsa zostały wykonane przez aparaturę Marinera 6 z odległości 1 232 000 km. Zdjęcia były wykonywane do chwili, gdy próbnik znalazł się w odległości 724 000 km od powierzchni planety. Cała ta seria obejmowała 33 obrazy, które zostały przesłane na Ziemię. W tym czasie odległość Ziemi od Czerwonej planety wynosiła 93 mln km. Wykonane zostały jeszcze 2 serie zdjęć w okresie największego zbliżenia do planety - było ich razem 41. Łączna liczba zdjęć dostarczonych przez Marinera wyniosła 74. Mariner 7 wykonał i przekazał w sumie 126 zdjęć. Zdjęcia ujawniły istnienie dużej liczby kraterów o różnych rozmiarach[2].

Przypisy

  1. Programy naukowo–badawcze USA. W: Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957– 1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 142.
  2. a b Praca zbiorowa: Kosmonautyka. Ilustrowana Encyklopedia dla wszystkich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1971, s. 162.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Mars Viking 22e169.png

Original Caption Released with NASA Image:

Photo from Viking Lander 2 shows late-winter frost on the ground on Mars around the lander. The view is southeast over the top of Lander 2, and shows patches of frost around dark rocks. The surface is reddish-brown; the dark rocks vary in size from 10 centimeters (four inches) to 76 centimeters (30 inches) in diameter. This picture was obtained September 25, 1977. The frost deposits were detected for the first time 12 Martian days (sols) earlier in a black-and-white image. Color differences between the white frost and the reddish soil confirm that we are observing frost. The Lander Imaging Team is trying to determine if frost deposits routinely form due to cold night temperatures, then disappear during the warmer daytime. Preliminary analysis, however, indicates the frost was on the ground for some time and is disappearing over many days. That suggests to scientists that the frost is not frozen carbon dioxide (dry ice) but is more likely a carbon dioxide clathrate (six parts water to one part carbon dioxide). Detailed studies of the frost formation and disappearance, in conjunction with temperature measurements from the lander’s meteorology experiment, should be able to confirm or deny that hypothesis, scientists say.
Mariner 6-7.png
Mariner 6 and 7 spacecraft