Marino Faliero
![]() | |
![]() | |
doża Wenecji | |
Okres | od 11 września 1354 |
---|---|
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | ok. 1274 |
Data śmierci | 17 kwietnia 1355 |
Marino Faliero (ur. ok. 1274, zm. 17 kwietnia 1355 w Wenecji) – doża Wenecji w latach 1354–1355[1].
Działalność
W 1346 pokonał wojska Ludwika I Węgierskiego. Ścięty za zdradę[2] (spiskował z plebejuszami przeciwko szlachcie) z rozkazu Rady Dziesięciu[3]; w Sali Wielkiej Rady pałacu dożów w galerii portretów jego wizerunek do dziś jest za to zasłonięty kotarą.
W tradycji
Sprawa weneckiego dostojnika stała się tematem dzieł literackich i artystycznych. Tragedię o Marinie Faliero napisał romantyk George Gordon Byron (Marino Faliero, Doge of Venice). Kolejną tragedię na jego temat przedstawił w 1829 francuski poeta Casimir Delavigne. Dramat postaci doży poświęcił też prerafaelita Algernon Charles Swinburne. Jego sztuka Marino Faliero ukazała się w 1885. Francuski malarz Eugène Delacroix stworzył płótno Egzekucja Marina Faliero.
Galeria
Francesco Hayez, śmierć Marino Faliero
Eugene Delacroix, Egzekucja Marino Faliero, 1827
Przypisy
- ↑ Marin Falier, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-03-10] (ang.).
- ↑ Ścięcie weneckiego doży/ Podniósł rękę, upuścił głowę, polityka.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ Richard Cavendish: Execution of Marin Falier, Doge of Venice. historytoday.com. [dostęp 2017-03-10]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Doge di Venezia. doge.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-10-01)].
Media użyte na tej stronie
Francisco Pradilla, Marino Faliero, Dux LV, 1883, acuarela sobre papel, 725 x 515 mm. Adquirido por el Museo del Prado en 2001.