Mario Balotelli

Mario Balotelli
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Mario Barwuah Balotelli

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1990
Palermo

Wzrost

189 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

FC Sion

Numer w klubie

45

Kariera juniorska
LataKlub
2001–2005AC Lumezzane
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2005–2006AC Lumezzane2(0)
2007–2010Inter Mediolan59(20)
2010–2013Manchester City54(20)
2013–2014AC Milan43(26)
2014–2016Liverpool16(1)
2015–2016AC Milan (wyp.)20(1)
2016–2019OGC Nice61(33)
2019Olympique Marsylia15(8)
2019–2020Brescia Calcio19(5)
2020–2021AC Monza12(5)
2021–2022Adana Demirspor33(18)
2022–FC Sion9(5)
W sumie:343(142)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2008–2010 Włochy U-2115(5)
2010– Włochy36(14)
W sumie:51(19)
  1. Aktualne na: 12 listopada 2022.
  2. Aktualne na: 7 września 2018.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
II miejscePolska/Ukraina 2012
Puchar Konfederacji
brązBrazylia 2013

Mario Barwuah Balotelli (ur. 12 sierpnia 1990 w Palermo) – włoski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w szwajcarskim klubie FC Sion. Wychowanek Lumezzane. Następnie zawodnik Interu Mediolan, Manchesteru City, AC Milanu i Liverpoolu. Reprezentant Włoch, srebrny medalista Mistrzostw Europy 2012 i brązowy medalista Pucharu Konfederacji 2013.

Kariera klubowa

Początki

Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w parafialnej drużynie Mompiano (dzielnica Brescii). Jako 16-latek zadebiutował w meczu 3. ligi w barwach A.C. Lumezzane.

Inter Mediolan

We włoskiej Serie A debiutował w barwach Interu Mediolan w grudniu 2007 w wygranym meczu z Cagliari (2:0)[2][3]. W sezonie 2009/2010 wraz z drużyną Interu triumfował w rozgrywkach Ligi Mistrzów[4].

Manchester City

13 sierpnia 2010 Balotelli podpisał pięcioletni kontrakt z angielskim Manchesterem City[5]. W barwach nowego zespołu zadebiutował 19 sierpnia w meczu kwalifikacji do Ligi Europy z FC Timișoara (1:0). Na boisku pojawił się w 57. minucie spotkania, a kwadrans później zdobył gola, zapewniając zwycięstwo swojej nowej drużynie.

AC Milan

W styczniu 2013 Balotelli powrócił na San Siro, by tym razem reprezentować barwy AC Milanu, który kupił włoskiego napastnika z Manchesteru City za ok. 20 milionów euro. Balotelli podpisał 4,5-letni kontrakt, w ramach którego zarabiać miał 5 milionów euro rocznie.

W Milanie zadebiutował 3 lutego w wygranym 2:1, ligowym meczu z Udinese Calcio, strzelając dwie bramki. Sezon 2012/2013 Mario Balotelli zakończył z 12 trafieniami w 13 spotkaniach[6]. Kolejny sezon, który również w całości spędził w Milanie, okazał się jednym z najlepszych w jego karierze pod kątem liczby zdobytych bramek – we wszystkich rozgrywkach zdobył on łącznie 18 goli.

Liverpool

25 sierpnia 2014 podpisał trzyletni kontakt z Liverpoolem[7]. Kwota transferu wyniosła 16 mln funtów. W klubie zadebiutował 31 sierpnia w wygranym, 3:0, wyjazdowym meczu 2. kolejki Premier League z Tottenhamem. Swoją pierwszą bramkę dla The Reds strzelił 16 września 2014 w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z Łudogorcem Razgrad (2:1). Łącznie w sezonie 2014/2015 zagrał w 28 meczach Liverpoolu i strzelił 4 bramki (3 w pucharach, 1 w lidze).

Powrót do Milanu

27 sierpnia 2015 na zasadzie rocznego wypożyczenia powrócił do Milanu[8]. W całym sezonie 2015/2016 Balotelli wystąpił w 23 spotkaniach, strzelając 3 bramki, z czego 1 w Serie A.

OGC Nice

Po zakończeniu sezonu Milan nie zdecydował się na wykupienie Balotellego z Liverpoolu. Angielski klub również nie miał zamiaru dalej zatrudniać zawodnika i nie brał pod uwagę jego powrotu do klubu. Włoch, znany z trudnego charakteru i stwarzania ogromnych problemów pozaboiskowych, miał kłopot ze znalezieniem nowego pracodawcy. Mówiło się o zainteresowaniu jego osobą m.in. klubów tureckich[9]. Ostatecznie, pomocną dłoń do piłkarza wyciągnęło OGC Nice. 31 sierpnia 2016 piłkarz podpisał dwuletni kontrakt z francuskim klubem[10]. W Ligue 1 zadebiutował 11 września 2016, strzelając 2 gole w wygranym 3:2 meczu z Olympique Marsylia.

Kariera reprezentacyjna

O jego grę w swojej reprezentacji starała się Ghana, ponieważ z tego kraju pochodzą jego biologiczni rodzice, jednak sam Balotelli wybrał grę w reprezentacji Włoch (kadra do lat 21). W seniorskiej reprezentacji Włoch Balotelli zadebiutował 10 sierpnia 2010 w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu przeciwko WKS, będącym pierwszym meczem Włochów pod wodzą nowego selekcjonera Cesare Prandellego[11][12][13].

Swą pierwszą bramkę dla reprezentacji zdobył 11 listopada 2011 roku w meczu towarzyskim z Polską, rozgrywanym na Stadionie Miejskim we Wrocławiu[14][12][13].

Wraz z reprezentacją Włoch na Mistrzostwach Europy 2012 zajął drugie miejsce. Na tym turnieju strzelił trzy bramki (jedną w meczu fazy grupowej z Irlandią i dwie w spotkaniu półfinałowym z Niemcami).

Statystyki kariery

Statystyki klubowe

aktualne na dzień 27 sierpnia 2022
KlubSezonLigaLigaPuchary krajoweEuropa[15]Ogólnie
WystępyGoleWystępyGoleWystępyGoleWystępyGole
Lumezzane2005/2006Serie C1200020
Inter Mediolan2006/2007Serie A00000000
2007/2008Serie A1134400157
2008/2009Serie A22820613110
2009/2010Serie A26951814011
Manchester City2010/2011Premier League17651632810
2011/2012Premier League231300633217
2012/2013 (j.)Premier League1411041203
AC Milan2012/2013 (w.)Serie A1312001312
2013/2014Serie A3014111034118
Liverpool2014/2015Premier League1614052284
AC Milan (wyp.)2015/2016Serie A20132233
OGC Nice2016/2017Ligue 1231500412817
2017/2018281800973826
2018/201910000—ko100
Marsylia2018/2019Ligue 115800158
Brescia2019/2020Serie A19500195
Monza2020/2021Serie B12500146
Adana Demirspor2021/2022Süper Lig3112211312
2022/2023Süper Lig200020
Ogólnie w karierze33413827105822419170

Statystyki reprezentacyjne

aktualne na dzień 7 września 2018[12][13]
Drużyna narodowaRokMG
 Włochy
201020
201151
201294
2013137
201441
2015--
2016--
2017--
201831
Suma3614

Sukcesy

Inter Mediolan

Manchester City

Reprezentacyjne

Indywidualne

Życie prywatne

Balotelli przyszedł na świat w Palermo, w rodzinie imigrantów z Ghany, jako Mario Barwuah. Rodzina następnie przeprowadziła się na północ Włoch, do Brescii. Mały Mario był chorowity, a jego rodzice byli biedni, więc w roku 1993 pracownicy opieki społecznej zaproponowali im, by oddali syna pod opiekę rodziny zastępczej, Franca i Silvii Balotellich[3], pochodzenia żydowskiego[16][17]. Nigdy nie został przez nich zaadoptowany formalnie, więc dopiero w wieku 18 lat uzyskał obywatelstwo włoskie i przybrał wtedy nazwisko rodziców zastępczych. Mario regularnie odwiedzał swoich rodziców biologicznych. Twierdzą oni, że syn początkowo miał być pod opieką zastępczą tylko rok, ale potem okres ten przedłużano wbrew ich woli[18].

Ma troje rodzeństwa, Abigail, Enocha (będącego także piłkarzem) i Angel[19].

Przypisy

  1. Profil piłkarza na stronie premierleague.com
  2. Balotelli: "Grazie a tutti, ora devo...". Inter Mediolan, 2007-12-16. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-04)]. (wł.).
  3. a b Piotr Kowalczuk: Lepszy Włoch. Rzeczpospolita. [dostęp 2011-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2012)].
  4. Finał Ligi Mistrzów: Bayern Monachium - Inter Mediolan 0:2. Inter najlepszą drużyną Europy, Milito bohaterem meczu (ZDJĘCIA!) [dostęp 2017-03-22] (pol.).
  5. Balotelli signs for City. Manchester City, 2010-08-13. [dostęp 2011-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-16)]. (ang.).
  6. M. Balotelli, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-10-13].
  7. Mario Balotelli oficjalnie piłkarzem Liverpool FC, „Onet Sport”, 25 sierpnia 2014 [dostęp 2017-03-22] (pol.).
  8. UFFICIALE, BALO 2016. A.C. Milan, 2015-08-27. [dostęp 2015-08-27]. (wł.).
  9. Grupa Wirtualna Polska, Mario Balotelli zaoferowany do Turcji, „WP – SportoweFakty”, sportowefakty.wp.pl, 16 czerwca 2016 [dostęp 2021-10-13] (pol.).
  10. Transfery. Włoch Mario Balotelli w Nicei, „Sport.pl” [dostęp 2017-03-22] (pol.).
  11. Towarzysko. Włochy – WKS 0:1, nieudany debiut nowego selekcjonera. futbolnet.pl. [dostęp 2010-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (pol.).
  12. a b c Balotelli Barwuah Mario. Federazione Italiana Giuoco Calcio. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-25)]. (wł.).
  13. a b c Mario Balotelli. National Football Teams. (ang.).
  14. Do przerwy 1:0 dla Włochów. Rzeczpospolita. [dostęp 2011-11-11].
  15. Liga Mistrzów UEFA- 34 (9); Liga Europy UEFA- 15 (6)
  16. Mario Balotelli – kim jest ten ekscentryczny włoski piłkarz? Smykowski, Tomasz w Polishwords News, 1 lipca 2012
  17. Racism: Italian Nazis abuse Mario Balotelli Bird, Simon w MIRROR, 9 czerwca 2012
  18. Laura Williamson, Nick Pisa: Mario Balotelli's double life: The bitter family feud that haunts the £29m Manchester City target. [w:] Daily Mail [on-line]. 2010-08-05. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-04)]. (ang.).
  19. Yaya Toure convinces Balotelli to visit Ghana, allsports.com.gh, 27 listopada 2012 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-01] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Mario Balotelli Nice (cropped).jpg
Autor: Антон Зайцев, Licencja: CC BY-SA 3.0
«Локомотив» положил на лопатки «Ниццу» в Москве