Mario Cagna
| Data i miejsce urodzenia | 8 października 1911 Lu Monferrato |
|---|---|
| Data śmierci | 4 kwietnia 1986 |
| Delegat/pronuncjusz apostolski w Jugosławii | |
| Okres sprawowania | 1966–1976 |
| Nuncjusz apostolski w Austrii | |
| Okres sprawowania | 1976–1984 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Prezbiterat | 22 lipca 1934 |
| Nominacja biskupia | 13 października 1962 |
| Sakra biskupia | 18 listopada 1962 |
| Data konsekracji | 18 listopada 1962 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | kard. Amleto Giovanni Cicognani | ||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Antonio Samorè, Giuseppe Angrisani | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Mario Cagna (ur. 8 października 1911 w Lu Monferrato, zm. 4 kwietnia 1986) – włoski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup, dyplomata papieski.
Biografia
22 lipca 1934 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Casale Monferrato.
13 października 1962 papież Jan XXIII mianował go internuncjuszem apostolskim w Japonii oraz arcybiskupem tytularnym heraclejskim. 18 listopada 1962 przyjął sakrę biskupią z rąk sekretarza stanu kard. Amleto Giovanniego Cicognaniego. Współkonsekratorami byli sekretarz Kongregacji Nadzwyczajnych Spraw Kościoła abp Antonio Samorè oraz biskup Casale Monferrato Giuseppe Angrisani.
Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II (z wyjątkiem pierwszej sesji).
17 września 1966 został delegatem apostolskim w Jugosławii jako pierwszy przedstawiciel papieski w tym kraju od czasu objęcia władzy przez komunistów. 22 sierpnia 1970, po nawiązaniu pełnych stosunków dyplomatycznych pomiędzy Stolicą Apostolską a Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii, abp Cagna został pronuncjuszem apostolskim w Jugosławii.
11 maja 1976 objął Nuncjaturę Apostolską w Austrii, gdzie pozostał do 4 grudnia 1984, kiedy przeszedł na emeryturę.
Bibliografia
- Mario Cagna w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
- Archbishop Mario Cagna (ang.). GCatholic. [dostęp 2019-04-29].