Mario Cornejo
| Biskup Sanavus | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Biskup pomocniczy Limy | |
| Okres sprawowania | 1961–1969 |
| Biskup Kościoła Maryi Panny | |
| Okres sprawowania | od 1970 |
| Wyznanie | |
| Kościół | Kościół Maryi Panny |
| Prezbiterat | 20 grudnia 1952 |
| Nominacja biskupia | 20 lutego 1961 |
| Sakra biskupia | 16 kwietnia 1961 |
| Utrata stanu duchownego | 7 lutego 1969 |
| Data konsekracji | 16 kwietnia 1961 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy | José Dammert Bellido | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Mario Renato Cornejo Radavero (ur. 19 października 1927 w Limie, zm. 22 listopada 2015 w Rouen[2]) – peruwiański duchowny, biskup tytularny Sanavus, biskup pomocniczy rzymskokatolickiej archidiecezji Limy w latach 1961–1969.
Życiorys
Mario Cornejo otrzymał doktorat z prawa kanonicznego na Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. 20 grudnia 1952 został wyświęcony na księdza rzymskokatolickiego. 16 kwietnia 1961 otrzymał sakrę biskupią z rąk kardynała Juana Landázuri Rickettsa i został biskupem pomocniczym rzymskokatolickiej archidiecezji Limy. W 1962 uczestniczył w trzech sesjach soboru watykańskiego II.
W 1969 ustąpił z pełnionych funkcji biskupich, wyjechał do Argentyny i ożenił się. Suspendowany, zerwał z Kościołem rzymskokatolickim. Nawiązał współpracę z francuskim biskupem niezależnym Maurice’em Cantorem.
W 1970 konsekrował sub conditione Maurice’a Cantora i przystąpił do założonego przez niego w 1964 Kościoła Maryi Panny. W 1987 konsekrował trzech biskupów Kościoła Maryi Panny: Rolanda Fleury’ego, Claude’a Ducrocqa i Bernarda Cantora.
Przypisy
- ↑ Sub conditione.
- ↑ Mario Cornejo w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Linki zewnętrzne
- Mario Cornejo w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
- Kościół Maryi Panny (fr.)