Mario Grech
| Kardynał diakon | |||
 Mario Grech (2021) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Sekretarz generalny Synodu Biskupów | |||
| Okres sprawowania | od 2020 | ||
| Administrator apostolski diecezji Gozo | |||
| Okres sprawowania | 2019–2020 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 26 maja 1984 | ||
| Nominacja biskupia | 26 listopada 2005 | ||
| Sakra biskupia | 22 stycznia 2006 | ||
| Kreacja kardynalska | 28 listopada 2020 | ||
| Kościół tytularny | |||
.svg)
| Data konsekracji | 22 stycznia 2006 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Mario Grech (ur. 20 lutego 1957 w Qala) – maltański duchowny rzymskokatolicki, doktor obojga praw, biskup diecezjalny Gozo w latach 2005–2019, przewodniczący Konferencji Episkopatu Malty w latach 2013–2016, pro-sekretarz generalny Synodu Biskupów w latach 2019–2020, administrator apostolski sede vacante diecezji Gozo w latach 2019–2020, sekretarz generalny Synodu Biskupów od 2020, kardynał diakon od 2020.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się 20 lutego 1957 w Qala na Gozo, gdzie tego samego dnia został ochrzczony w kościele parafialnym. Jego rodzicami byli George i Stella Grech. Kiedy był jeszcze chłopcem, rodzina przeniosła się do miejscowości Kerċem. Tam ukończył szkołę podstawową sióstr karmelitanek, następnie kontynuował naukę w szkole średniej w Victorii. W 1977 rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne w seminarium diecezjalnym[1][2][3].
Kapłaństwo
Święcenia kapłańskie otrzymał 26 maja 1984 w katedrze Wniebowzięcia w Victorii, z rąk ówczesnego biskupa Gozo Nikola Cauchiego[1][2][3]. Wysłany do Rzymu, ukończył studia licencjackie w zakresie prawa cywilnego i kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim, a następnie uzyskał doktorat w tym samym zakresie na Angelicum. Podczas pobytu w Rzymie prowadził pracę duszpasterską w parafii Wniebowzięcia NMP, gdzie mieszkał, oraz udzielał się w dziedzinie prawa kanonicznego w trybunałach Roty Rzymskiej[2]. Po powrocie na Gozo powierzono mu różne działania duszpasterskie w kurii diecezjalnej, przez kilka lat pełnił funkcję jej rzecznika ds. public relations. W 1993 został mianowany wikariuszem sądowym w trybunale kościelnym Gozo i jednocześnie sędzią w takimże trybunale w archidiecezji maltańskiej. Był też zaangażowany w proces beatyfikacyjny Sługi Bożej Margherity Debrincat, założycielki Sióstr Misjonarek Franciszkanek Najświętszego Serca, a także w proces beatyfikacyjny ks. Josepha de Piro, założyciela Towarzystwa Misyjnego św. Pawła. W 2004 zgodził się zarządzać parafią Matki Boskiej Wspomożycielki (Madonna del Soccorso) i św. Grzegorza w Kerċem[2].
Biskup Gozo
26 listopada 2005 papież Benedykt XVI prekonizował go biskupem diecezjalnym Gozo[4]. 22 stycznia 2006 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do katedry Wniebowzięcia NMP w Victorii. Głównym konsekratorem był Nikol Joseph Cauchi, emerytowany biskup Gozo, zaś współkonsekratorami arcybiskup Joseph Mercieca, metropolita Malty, i arcybiskup Félix del Blanco Prieto, nuncjusz apostolski na Malcie. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa In fractione panis (W łamaniu chleba).
W latach 2013–2016 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Malty[3].
Watykan
2 października 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd pro-sekretarza generalnego Synodu Biskupów[5], jednocześnie został administratorem apostolskim sede vacante diecezji Gozo do czasu ustanowienia następcy[6][7]. 21 sierpnia 2020 przestał pełnić funkcję administratora, gdy Anthony Teuma otrzymał święcenia biskupie, w trakcie których kanonicznie objął urząd biskupa diecezjalnego.
15 września 2020 papież Franciszek mianował go w następstwie kardynała Lorenzo Baldisseri sekretarzem generalnym Synodu Biskupów[8].
25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił jego nominację kardynalską[9]. Na konsystorzu 28 listopada 2020 został kreowany kardynałem diakonem, z kościołem tytularnym świętych Kosmy i Damiana[10].
Przypisy
- ↑ a b Bishop Mario Grech. Catholic Hierarchy. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-18)]. (ang.).
- ↑ a b c d Joseph Farrugia: Mario Grech. Gozo Diocese. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-05)]. (malt.).
- ↑ a b c Diocese of Gozo, Malta. GCatholic.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-03)]. (ang.).
- ↑ Rinuncia del Vescovo di Gozo (Malta) e nomina del successore. vatican.va. [dostęp 2005-11-26]. (wł.).
- ↑ Nomina del Pro-Segretario Generale del Sinodo dei Vescovi. vatican.va. [dostęp 2019-10-02]. (wł.).
- ↑ Mgr Mario Grech to end his term as Gozo bishop. [w:] Times of Malta [on-line]. 2019-10-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-03)]. (ang.).
- ↑ Mgr Mario Grech to end his term as Gozo bishop to take up Vatican post. [w:] Malta Independent [on-line]. 2019-10-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-04)]. (ang.).
- ↑ Rinuncia e nomina del Segretario Generale del Sinodo dei Vescovi. vatican.va. [dostęp 2020-09-16]. (wł.).
- ↑ Annuncio di Concistoro il 28 novembre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2020-10-25. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va, 2020-11-28. [dostęp 2020-11-28]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna na stronie Stolicy Apostolskiej
- Mario Grech w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2020-12-08]
- Mario Grech w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2019-10-05]
Liczba purpuratów wynosi 225 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 126
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
Autor: Diocese of Gozo, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mario Grech, Roman Catholic Cardinal of Gozo, Malta