Mario Stecher

Mario Stecher

(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1977 Eisenerz
Klub	WSV Eisenerz
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	4.12 1993, Saalfelden (7. - Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	4.12 1993, Saalfelden (7. - Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	15.01 1994, Oslo (1. - Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Turyn 2006 Sztafeta złoto Vancouver 2010 Sztafeta brąz Salt Lake City 2002 Sztafeta brąz Soczi 2014 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Oslo 2011 Sztafeta HS134 złoto Oslo 2011 Sztafeta HS106 srebro Ramsau 1999 Sprint srebro Lahti 2001 Sztafeta srebro Val di Fiemme 2013 Gundersen HS106 brąz Trondheim 1997 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Breitenwang 1994 Gundersen złoto Gällivare 1995 Sztafeta srebro Gällivare 1995 Gundersen brąz Breitenwang 1994 Sztafeta Puchar Świata 2. miejsce 1997/1998 Letnie Grand Prix 1. miejsce 2002 1. miejsce 2008 2. miejsce 2006 Zakończenie kariery: 2015 rok

Mario Stecher 2014

Mario Stecher (ur. 17 lipca 1977 w Eisenerz) – austriacki kombinator norweski, czterokrotny medalista olimpijski w drużynie, sześciokrotny medalista mistrzostw świata, czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz dwukrotny zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera

Jako dziecko zdobył w sierpniu 1989 w Garmisch-Partenkirchen letnie mistrzostwo świata w skokach narciarskich – w konkursie indywidualnym do lat dwunastu i drużynowym^[1][2]. W 1991 był na tych mistrzostwach dziesiąty w odpowiedniej kategorii. W 1992 wystartował w konkursie Pucharu Europy w skokach w Sankt Ayegd, który zwyciężył po próbach o długości 71,5 m i 72,5 m^[3].

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Mario Stecher pojawił się 4 grudnia 1993 roku, kiedy wystartował w zawodach Pucharu Świata. Zajął wtedy 7. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena w Saalfelden am Steinernen Meer, zdobywając tym samym pierwsze w karierze punkty już w debiucie. W sezonie 1993/1994 wystartował jeszcze tylko raz - 15 stycznia 1994 roku w Oslo odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w karierze, wygrywając Gundersena. W klasyfikacji generalnej zajął szesnaste miejsce. W styczniu 1994 roku zdobył złoty medal indywidualnie i brązowy w drużynie na mistrzostwach świata juniorów w Breitenwang. Miesiąc później wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie zajął 27. miejsce indywidualnie, a wraz z kolegami z reprezentacji był dziewiąty w konkursie drużynowym.

Także w sezonach 1994/1995 i 1995/1996 po jednym razie stawał na podium. Najpierw był trzeci w Gundersenie 3 lutego 1995 roku w szwedzkim Falun, a następnie 18 lutego 1996 roku w Murau zwyciężył w tej samej konkurencji. W tym czasie wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Gällivare w 1995 roku zdobył srebrny medal indywidualnie oraz złoty drużynowo. W tym samym roku zajął siódme miejsce w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata w Thunder Bay. Rywalizację w sezonie 1996/1997 zaczął od zajęcia trzeciego miejsca 22 listopada 1996 roku w Rovaniemi. W pięciu kolejnych startach był pierwszy w sprincie w Oberwiesenthal 29 grudnia, drugi w Schonach i Saalfelden am Steinernen Meer w dniach 5 i 11 stycznia w Gundersenie, a 18 stycznia w Sankt Moritz i 1 lutego w Hakubie wygrał zawody w Gundersenie. Te wyniki dały mu czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, do trzeciego Bjarte Engena Vika z Norwegii stracił tylko 6 punktów.

Na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku otarł się o podium, zajmując czwarte miejsce w konkursie drużynowym. Indywidualnie był siódmy po skokach, a w biegu stracił jedną pozycję i zawody ukończył na ósmej pozycji. To właśnie w sezonie 1997/1998 odnosił najlepsze wyniki. Dziesięciokrotnie stawał na podium, w tym dwukrotnie wygrał: 13 grudnia w amerykańskim Steamboat Springs był najlepszy w Gundersenie, a 10 marca 1998 roku w Falun triumfował w sprincie. W klasyfikacji generalnej wyprzedził go tylko Bjarte Engen Vik, który zgromadził o 28 punktów więcej. Dobrej formy nie zdoła utrzymać do sezonu 1998/1999. Najlepszy wynik w zawodach pucharowych osiągnął 16 stycznia 1999 roku w Libercu, gdzie był czwarty w Gundersenie. Mimo to na mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 roku zdobył srebrny medal w sprincie. W konkursie drużynowym Austriacy ze Stecherem w składzie zajęli siódme miejsce, a w Gundersenie Mario uplasował się na 25. pozycji.

Osiem miejsc w pierwszej dziesiątce zawodów, w tym cztery trzecie miejsca dały mu ósme miejsce w klasyfikacji sezonu 1999/2000. Wszystkie te wyścigi rozgrywane były metodą Gundersena: 5 stycznia w Reit im Winkl, 8 stycznia w Schonach, 12 lutego w Sapporo i 26 lutego 2000 roku w Chaux-Neuve. W kolejnym sezonie indywidualnie wystartował tylko pięć razy, z czego najlepiej zaprezentował się 1 marca 2001 roku w Nayoro, gdzie był siódmy w starcie masowym. Na mistrzostwach świata w Lahti w 2001 roku wspólnie z Christophem Eugenem, Felixem Gottwaldem i Davidem Kreinerem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym. Nie wystartował jednak w żadnym z konkursów indywidualnych.

W sezonach 2001/2002, 2002/2003, 2003/2004 i 2004/2005 jego największym sukcesem w tym czasie było wywalczenie razem z Christophem Bielerem, Michaelem Gruberem i Felixem Gottwaldem brązowego medalu w sztafecie na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku. W lecie tego roku triumfował w piątej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Z pięciu konkursów indywidualnych tego cyklu dwa wygrał, w dwóch był drugi, a w jednym trzeci. Wyniki te nie przełożyły się jednak na sezony zimowe. W tych czterech sezonach łącznie cztery razy stawał na podium: 29 grudnia 2001 roku w Oberwiesenthal i 1 stycznia 2003 roku w Oberhofie był trzeci w sprincie, 29 lutego 2004 roku w Oslo był trzeci, a 6 stycznia 2005 roku w Schonach był drugi w Gundersenie. W tym czasie najlepszy wynik w klasyfikacji generalnej PŚ osiągnął w sezonie 2001/2002, kiedy był siódmy, a w klasyfikacji sprintu zajął czwarte miejsce. Nie startował na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 2003 roku, ale wystąpił dwa lata później podczas mistrzostw w Oberstdorfie, jednak medalu nie zdobył.

Pierwsze od ośmiu lat zwycięstwo w Pucharze Świata odniósł w sezonie 2005/2006. Dokonał tego w drugich zawodach cyklu, 27 listopada 2005 roku w Ruce, gdzie był najlepszy w sprincie. Jeszcze jedenastokrotnie meldował się w czołowej dziesiątce, ale na podium stanął tylko raz: 15 stycznia 2006 roku w Val di Fiemme zajął drugie miejsce w sprincie. W klasyfikacji generalnej znalazł się na dziewiątej pozycji. Podczas igrzysk olimpijskich w Turynie w tym samym roku razem z Felixem Gottwaldem, Michaelem Gruberem i Christophem Bielerem sięgnął po złoty medal w konkursie drużynowym. Ekipa austriacka po skokach znalazła się na drugim miejscu ze startą 10 sekund do prowadzącej reprezentacji Niemiec. Na trasie biegowej byli jednak najlepsi, wyprzedzając Niemców o ponad 15 sekund i Finów o ponad 26 sekund. W indywidualnych startach Stecher zaprezentował się przeciętnie, zajmując 19. miejsce w Gundersenie, a w sprincie był czternasty.

Dziewiątą edycję Letniego Grand Prix ukończył na drugiej pozycji, za Bielerem. W czterech konkursach indywidualnych dwukrotnie stawał na podium, za każdym razem na drugim stopniu. Ponownie jednak dobre wyniki w lecie nie przełożyły się na wysoką formę Mario w zimie. Sezon 2006/2007 ukończył na dwunastej pozycji, ani razu nie stając na podium. Stecher startował w kratkę, miejsca w pierwszej dziesiątce przeplatał ze startami, w których plasował się w drugiej lub nawet trzeciej dziesiątce. Najlepsze wyniki osiągnął 4 lutego w Zakopanem i 18 marca 2007 roku w Oslo, gdzie był czwarty w sprincie. Mistrzostwa świata w Sapporo były kolejną impreza tego cyklu, na której nie zdobył medalu. Indywidualnie był dwunasty w sprincie, a w Gundersenie zajął 18. pozycję. W konkursie drużynowym Austriacy zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Norwegami o zaledwie 0,4 punktu. Jeszcze słabiej Stecher zaprezentował się w sezonie 2007/2008, który ukończył na piętnastym miejscu. W ostatnich zawodach cyklu udało mu się jednak stanąć na podium - 9 marca 2008 roku był drugi w sprincie w Oslo.

Do wysokiej formy powrócił podczas jedenastej edycji LGP. W trzech konkursach raz zwyciężył i raz był drugi, co pozwoliło mu na triumf w klasyfikacji końcowej. W sezonie 2008/2009 dwukrotnie stanął na podium: 7 lutego 2009 roku w Seefeld zwyciężył w Gundersenie, a dzień później był drugi. Jeszcze dziesięciokrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów i w efekcie zakończył sezon na szóstym miejscu. Na mistrzostwach świata w Libercu po raz kolejny nie zdobył medalu, najlepszy indywidualny wynik osiągnął w Gundersenie na normalnej skoczni, gdzie był dziesiąty. W konkursie drużynowym Austriacy ze Stecherem w składzie zajęli piąte miejsce.

Najważniejszą imprezą sezonu 2009/2010 były igrzyska olimpijskie w Vancouver. W Kanadzie Austriacy w składzie: Felix Gottwald, David Kreiner, Bernhard Gruber i Stecher obronili tytuł mistrzów olimpijskich zdobyty cztery lata wcześniej. Po konkursie skoków reprezentacja Austrii znajdowała się na trzecim miejscu i do biegu przystąpiła ze stratą 36 sekund. W biegu Austriacy byli jednak najlepsi i na mecie wyprzedzili Amerykanów o nieco ponad 5 sekund i blisko 20 sekund Niemców, którzy zajęli trzecie miejsce. Przyzwoicie zaprezentował się także w konkursach indywidualnych, zajmując piąte miejsce na normalnej skoczni oraz ósme na dużej. W rywalizacji pucharowej trzykrotnie stawał na podium, w tym 31 stycznia 2010 roku w Seefeld wygrał zawody metodą Gundersena. W klasyfikacji generalnej zajął szóste miejsce.

W sezonie 2010/2011 spisał się jeszcze lepiej. Na podium stanął już w pierwszych zawodach, 26 listopada 2010 roku w Ruce, gdzie był trzeci w Gundersenie. Wynik ten powtórzył 5 grudnia w Lillehammer, a w dniach 18 i 19 grudnia w Ramsau wygrał oba konkursy. Ostatni raz na podium stanął 8 stycznia 2011 roku w Schonach, gdzie w Gundersenie był drugi za Felixem Gottwaldem. Na przełomie lutego i marca 2011 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Oslo. Wziął udział we wszystkich czterech konkurencjach, zdobywając złote medale w obu konkursach drużynowych. Indywidualnie był dziesiąty na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie zajął 29. miejsce. Sezon 2011/2012 był słabszy. Sześciokrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów, lecz na podium stanął tylko dwa razy: 11 grudnia w Ramsau oraz 26 lutego 2012 roku w Libercu, w obu przypadkach zajmując trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej zajął 15. pozycję.

W lutym w 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie na normalnej skoczni zdobył srebrny medal. W zawodach tych wyprzedził go jedynie Francuz Jason Lamy Chappuis. Na dużej skoczni zajął 21. miejsce, a w sztafecie Austriacy zajęli piąte miejsce. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi wspólnie z Lukasem Klapferem, Christophem Bielerem i Bernhardem Gruberem zdobył brązowy medal w drużynie. W startach indywidualnych był osiemnasty w konkursie na normalnej skoczni, a na dużej uplasował się jedną pozycję niżej.

W zawodach Pucharu Świata Austriak 43 razy stawał na podium w tym 12 razy jako zwycięzca. Jego żoną jest była austriacka narciarka alpejska Carina Raich, z którą ma syna. Jego szwagrem jest austriacki narciarz alpejski Benjamin Raich.

Po sezonie 2014/2015 zakończył sportową karierę i podjął pracę eksperta telewizyjnego. Na początku kwietnia 2018 roku został dyrektorem skoków narciarskich i kombinacji norweskiej w Austriackim Związku Narciarskim, zastępując w tej roli Ernsta Vettoriego^[4].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
27.	19 lutego	1994	Lillehammer	Gundersen K-90/15 km	39:07,9	+8:01,3	Fred Børre Lundberg
9.	24 lutego	1994	Lillehammer	Sztafeta K-90/3x10 km[5]	1:22:51,8	+15:17,7	Japonia
8.	14 lutego	1998	Nagano	Gundersen K-90/15 km	41:21,1	+1:48,8	Bjarte Engen Vik
4.	20 lutego	1998	Nagano	Sztafeta K-90/4x5 km[6]	54:11,5	+1:53,1	Norwegia
6.	9 lutego	2002	Salt Lake City	Gundersen K-90/15 km	39:11,7	+2:19,1	Samppa Lajunen
3.	14 lutego	2002	Salt Lake City	Sztafeta K-90/4x5 km[7]	48:42,2	+11,0	Finlandia
11.	21 lutego	2002	Salt Lake City	Sprint K-120/7,5 km	16:40,1	+1:09,4	Samppa Lajunen
19.	11 lutego	2006	Pragelato	Gundersen HS106/15 km	39:44,6	+3:14,6	Georg Hettich
1.	15 lutego	2006	Pragelato	Sztafeta HS134/4x5 km[8]	49:52,6	-	-
14.	21 lutego	2006	Pragelato	Sprint HS134/7,5 km	18:29,0	+1:01,3	Felix Gottwald
5.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47,1	+13,6	Jason Lamy Chappuis
1.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km[9]	49:31,6	-	-
8.	25 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS140/10 km	25:32,9	+48,2	Bill Demong
18.	12 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS106/10 km	23:50,2	+1:12,6	Eric Frenzel
19.	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	22:45,5	+1:16,6	Jørgen Gråbak
3.	21 lutego	2014	Soczi	Sztafeta HS140/4x5 km[10]	47:13,5	+3,4	Norwegia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
5.	10 marca	1995	Thunder Bay	Sztafeta K-90/4x5 km[11]	56:20,2	+6:57,4	Japonia
15.	22 lutego	1997	Trondheim	Gundersen K-90/15 km	43:43,1	+3:27,5	Kenji Ogiwara
3.	23 lutego	1997	Trondheim	Sztafeta K-90/4x5 km[12]	52:18,0	+1:12,9	Norwegia
25.	20 lutego	1999	Ramsau	Gundersen K-90/15 km	37:04,8	+5:23,8	Bjarte Engen Vik
7.	25 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta K-90/4x5 km[13]	49:34,2	+3:34,4	Finlandia
2.	27 lutego	1999	Ramsau	Sprint K-90/7,5 km	17:48,4	+30,2	Bjarte Engen Vik
2.	20 lutego	2001	Lahti	Sztafeta K-90/4x5 km[14]	48:54,1	+10,9	Norwegia
25.	18 lutego	2005	Oberstdorf	Gundersen HS100/15 km	38:56,2	+3:01,7	Ronny Ackermann
17.	27 lutego	2005	Oberstdorf	Sprint HS137/7,5 km	20:15,6	+1:42,4	Ronny Ackermann
12.	23 lutego	2007	Sapporo	Sprint HS134/7,5 km	17:40,2	+1:44,9	Hannu Manninen
4.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km[15]	49:14,9	+1:12,4	Finlandia
18.	3 marca	2007	Sapporo	Gundersen HS100/15 km	38:35,6	+3:23,4	Ronny Ackermann
22.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	276,0 pkt	-51,3 pkt	Todd Lodwick
10.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22,3	+37,7	Todd Lodwick
5.	26 lutego	2009	Liberec	Sztafeta HS134/4x5 km[16]	48:32,3	+1:05,0	Japonia
17.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36,6	+1:44,8	Bill Demong
29.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19,2	+2:20,2	Eric Frenzel
1.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km[17]	48:07,8	-	-
10.	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31,6	+1:08,3	Jason Lamy Chappuis
1.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km[18]	47:12,3	-	-
2.	22 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS106/10 km	29:13,2	+0,2	Jason Lamy Chappuis
5.	24 lutego	2013	Val di Fiemme	Sztafeta HS106/4x5 km[19]	57:34,0	+7,6	Francja
21.	28 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:22,8	+2:39,1	Eric Frenzel

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	26 stycznia	1994	Breitenwang	Gundersen K-90/15 km	?	-	-
3.	27 stycznia	1994	Breitenwang	Sztafeta K-90/3x5 km[20]	?	?	Norwegia
2.	1 marca	1995	Gällivare	Gundersen K-90/15 km	?	?	Hannu Manninen
1.	2 marca	1995	Gällivare	Sztafeta K-90/3x5 km[21]	?	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1993/1994: 16.
• sezon 1994/1995: 9.
• sezon 1995/1996: 10.
• sezon 1996/1997: 4.
• sezon 1997/1998: 2.
• sezon 1998/1999: 16.
• sezon 1999/2000: 8.
• sezon 2000/2001: 42.
• sezon 2001/2002: 7.
• sezon 2002/2003: 17.
• sezon 2003/2004: 13.
• sezon 2004/2005: 10.
• sezon 2005/2006: 9.
• sezon 2006/2007: 12.
• sezon 2007/2008: 15.
• sezon 2008/2009: 6.
• sezon 2009/2010: 6.
• sezon 2010/2011: 5.
• sezon 2011/2012: 15.
• sezon 2012/2013: 26.
• sezon 2013/2014: 24.
• sezon 2014/2015: 45.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	15 stycznia 1994	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
2.	3 lutego 1995	Falun	Gundersen K115/15 km	?	3.	?	Kenji Ogiwara
3.	18 lutego 1996	Murau	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
4.	22 listopada 1996	Rovaniemi	Gundersen K90/15 km	?	3.	?	Jari Mantila
5.	29 grudnia 1996	Oberwiesenthal	Sprint K90/7.5 km	?	1.	-	-
6.	5 stycznia 1997	Schonach	Gundersen K95/15 km	?	2.	?	Samppa Lajunen
5.	11 stycznia 1997	Saalfelden	Gundersen K90/15 km	?	2.	?	Hannu Manninen
6.	18 stycznia 1997	Sankt Moritz	Gundersen K95/15 km	?	2.	?	Hannu Manninen
7.	1 lutego 1997	Hakuba	Gundersen K120/15 km	?	1.	-	-
8.	28 listopada 1997	Rovaniemi	Gundersen K95/15 km	?	3.	?	Samppa Lajunen
9.	29 listopada 1997	Rovaniemi	Gundersen K90/15 km	?	2.	?	Bjarte Engen Vik
10.	11 grudnia 1997	Steamboat Springs	Sprint K115/7.5 km	?	3.	?	Hannu Manninen
11.	13 grudnia 1997	Steamboat Springs	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
12.	9 stycznia 1998	Ramsau	Gundersen K90/15 km	?	2.	?	Bjarte Engen Vik
13.	28 lutego 1998	Sapporo	Gundersen K120/15 km	?	2.	?	Bjarte Engen Vik
14.	7 marca 1998	Lahti	Gundersen K90/15 km	?	2.	?	Bjarte Engen Vik
15.	10 marca 1998	Falun	Sprint	?	1.	-	-
16.	13 marca 1998	Oslo	Sprint	?	3.	?	Todd Lodwick
17.	14 marca 1998	Oslo	Sprint	?	2.	?	Bjarte Engen Vik
18.	5 stycznia 2000	Reit im Winkl	Gundersen	?	3.	?	Bjarte Engen Vik
19.	8 stycznia 2000	Schonach	Gundersen K90/15 km	?	3.	?	Bjarte Engen Vik
20.	12 lutego 2000	Sapporo	Gundersen K120/15 km	?	3.	?	Kristian Hammer
21.	26 lutego 2000	Chaux-Neuve	Gundersen K90/15 km	?	3.	?	Samppa Lajunen
22.	29 grudnia 2001	Oberwiesenthal	Gundersen K120/15 km	21:25.2 min	3.	+21.9 s	Felix Gottwald
23.	1 stycznia 2003	Oberhof	Sprint K120/7.5 km	20:52.3 min	3.	+31.3 s	Felix Gottwald
24.	29 lutego 2004	Oslo	Gundersen K115/15 km	37:16.0 min	3.	+40.2 s	Ronny Ackermann
25.	6 stycznia 2005	Schonach	Gundersen HS96/15 km	36:25.9 min	2.	+46.5 s	Hannu Manninen
26.	27 listopada 2005	Ruka	Sprint HS142/7.5 km	19:18.2 min	1.	-	-
27.	15 stycznia 2006	Val di Fiemme	Sprint HS134/7.5 km	19:59.9 min	2.	+2.2 s	Hannu Manninen
28.	9 marca 2008	Oslo	Sprint HS128/7.5 km	20:43.2 min	2.	+0.1 s	Petter Tande
29.	7 lutego 2009	Seefeld	Gundersen HS100/10 km	25:29.0 min	1.	-	-
30.	8 lutego 2009	Seefeld	Gundersen HS100/10 km	29:18.8 min	2.	+3.2 s	Magnus Moan
31.	17 stycznia 2010	Chaux-Neuve	Gundersen HS100/10 km	24:10.8 min	3.	+13.6 s	Magnus Moan
32.	30 stycznia 2010	Seefeld	Gundersen HS100/10 km	26:23.1 min	2.	+32.6 s	Eric Frenzel
33.	31 stycznia 2010	Seefeld	Gundersen HS100/10 km	25:32.8 min	1.	-	-
34.	26 listopada 2010	Ruka	Gundersen HS142/10 km	28:33.5 min	3.	+11.7 s	Jason Lamy Chappuis
35.	31 stycznia 2010	Seefeld	Gundersen HS100/10 km	25:32.8 min	1.	-	-
36.	26 listopada 2010	Ruka	Gundersen HS142/10 km	28:33.5 min	3.	+11.7 s	Jason Lamy Chappuis
37.	5 grudnia 2010	Lillehammer	Gundersen HS138/10 km	24:35.5 min	3.	+9.8 s	Jason Lamy Chappuis
38.	18 grudnia 2010	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	25:46.4 min	1.	-	-
39.	19 grudnia 2010	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	24:22.3 min	1.	-	-
40.	8 stycznia 2011	Schonach	Gundersen HS106/10 km	24:38.4 min	2.	+15.6 s	Felix Gottwald
41.	11 grudnia 2011	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	22:07.4 min	3.	+0.6 s	Jason Lamy Chappuis
42.	26 lutego 2012	Liberec	Gundersen HS100/10 km	26:17.2 min	3.	+27.1 s	Akito Watabe
43.	16 grudnia 2012	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	21:36.7 min	3.	+1.5 s	Jason Lamy Chappuis

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1993/1994: 21.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	6 marca 1994	Hinterzarten	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1998: 4.
• 2002: 1.
• 2003: 8.
• 2005: 11.
• 2006: 2.
• 2007: 8.
• 2008: 1.
• 2009: 15.
• 2012: 7.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	26 sierpnia 1998	Wernigerode	K63/5 km	?	2.	+3.5 s	Matthias Looß
2.	3 września 2001	Ramsau	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
3.	21 sierpnia 2002	Winterberg	Gundersen K90/14 km	?	2.	+1.7 s	Georg Hettich
4.	24 sierpnia 2002	Klingenthal	Gundersen K80/16 km	?	1.	-	-
5.	25 sierpnia 2002	Oberhof	Sprint K120/9.0 km	?	1.	-	-
6.	1 września 2002	Berchtesgaden	Gundersen K90/10 km	?	2.	+0.2 s	Felix Gottwald
7.	31 sierpnia 2003	Winterberg	Gundersen K81/14 km	26:57.7 min	1.	-	-
8.	13 sierpnia 2004	Kandersteg	Gundersen HS95/15 km	?	2.	+1:49.7 min	Michael Gruber
9.	27 sierpnia 2004	Harrachov	Gundersen HS100/15 km	?	2.	+24.0 s	Todd Lodwick
10.	18 sierpnia 2005	Kandersteg	Gundersen HS98/15 km	28:44.3 min	2.	+25.9 s	Christoph Bieler
11.	20 sierpnia 2006	Bischofshofen	Start masowy HS140/10 km	22:33.8 min	2.	+25.7 s	Felix Gottwald
12.	29 lipca 2008	Oberstdorf	Gundersen HS137/15.8 km	29:32.5 min	1.	-	-
13.	1 sierpnia 2008	Einsiedeln	Gundersen HS117/10 km	26:52.7 min	2.	+2.5 s	Ronny Heer
14.	10 sierpnia 2009	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	22:57.3 min	3.	+8.9 s	Christoph Bieler
15.	29 sierpnia 2012	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	26:05.7 min	2.	+0.5 s	Magnus Moan

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ang.)
• Oficjalna strona (wersja archiwalna)