Mariusz Treliński

Mariusz Treliński

Data i miejsce urodzenia	28 marca 1962 Warszawa
Zawód	reżyser
Odznaczenia

Mariusz Jerzy Treliński (ur. 28 marca 1962 w Warszawie) – polski reżyser operowy, filmowy i teatralny, dyrektor artystyczny Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie.

Życiorys

Studiował reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (absolwent 1986). Zadebiutował w 1987 filmem telewizyjnym Zad wielkiego wieloryba według scenariusza napisanego wspólnie z Januszem Wróblewskim. Jego kolejny film Pożegnanie jesieni (1990), adaptacja powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza, miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym w Wenecji i przyniósł reżyserowi m.in. Nagrodę Przewodniczącego Komitetu Kinematografii za debiut reżyserski. Za swój kolejny film – Łagodna według opowiadania Fiodora Dostojewskiego (1995) otrzymał nagrodę dziennikarzy na 20. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W 2000 nakręcił Egoistów. W latach 1989–1991 był członkiem Komitetu Kinematografii.

W ramach pracy w teatrze zrealizował m.in. Makbeta. W 1995 zadebiutował w operze, na zamówienie festiwalu Warszawska Jesień reżyserując w Teatrze Wielkim w Warszawie Wyrywacza serc Elżbiety Sikory według prozy Borisa Viana. W 1999 wyreżyserował Madame Butterfly Giacoma Pucciniego ze scenografią Borisa Kudlički, z którym nawiązał stałą współpracę. Od czasu tej inscenizacji uważany jest za jednego z najciekawszych realizatorów przedstawień operowych w Polsce, jednocześnie budzących kontrowersje. W 2001 inscenizacja Madame Butterfly na zaproszenie Plácido Domingo została przeniesiona do Washington Opera, gdzie została pozytywnie przyjęta.

W 2001 otrzymał Paszport „Polityki” (za nowoczesne, inteligentne, trafiające do współczesnego widza realizacje oper na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie).

Od maja 2005 do sierpnia 2006 był dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. W 2006 odbyła się tam premiera kolejnej opery Giacoma Pucciniego w jego reżyserii – Cyganeria. W 2007 zrealizował ponownie Króla Rogera w Operze Wrocławskiej. W październiku 2008 został mianowany zastępcą dyrektora ds. artystycznych, a w marcu 2011 dyrektorem artystycznym warszawskiej Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010^[1] oraz w 2015^[2].

Życie prywatne

Mariusz Treliński był mężem aktorki Moniki Donner-Trelińskiej, z którą ma syna Piotra. Później został partnerem tancerki Edyty Herbuś^[3].

Wybrana twórczość

Filmografia

• Film o pankach (1983)
• Zad wielkiego wieloryba (1987)
• Pożegnanie jesieni (1990)
• Łagodna (1995)
• Egoiści (2000)

Inscenizacje operowe

• Wyrywacz serc Elżbiety Sikory – Teatr Wielki w Warszawie (1995)
• Madame Butterfly Giacoma Pucciniego – Teatr Wielki w Warszawie (1999), Washington Opera (2001), Teatr Maryjski w Sankt Petersburgu (2005), Opera Izraela (2008)
• Król Roger Karola Szymanowskiego – Teatr Wielki w Warszawie (2000)
• Otello Giuseppe Verdiego – Teatr Wielki w Warszawie (2001)
• Oniegin Piotra Czajkowskiego – Teatr Wielki w Warszawie (2002)
• Don Giovanni Wolfganga Amadeusa Mozarta – Teatr Wielki w Warszawie (2002), Los Angeles Opera (2003), Opera Wrocławska (2011)
• Dama pikowa Piotra Czajkowskiego – Staatsoper w Berlinie (2003), Teatr Wielki w Warszawie (2004), Teatr Wielki w Łodzi (2010), Opera Izraela (2010)
• Andrea Chénier Umberta Giordano – Teatr Wielki w Poznaniu (2004), Washington Opera (2004), Teatr Wielki w Warszawie (2005)
• Cyganeria Giacoma Pucciniego – Teatr Wielki w Warszawie (2006)
• Król Roger Karola Szymanowskiego (nowa wersja) – Opera Wrocławska (2007)
• Orfeusz i Eurydyka Christopha Willibalda Glucka – Opera w Bratysławie (2008), Teatr Wielki w Warszawie (2009), Opera Izraela (2012)
• Aleko Siergieja Rachmaninowa i Jolanta Piotra Czajkowskiego – Teatr Maryjski w Sankt Petersburgu w koprodukcji z Festspielhaus w Baden-Baden (2009)
• Traviata Giuseppe Verdiego – Teatr Wielki w Warszawie (2010)
• Turandot Giacoma Pucciniego – Teatr Wielki w Warszawie (2010)
• Latający Holender Richarda Wagnera – Teatr Wielki w Warszawie (2012)
• Manon Lescaut Giacoma Pucciniego – Teatr Wielki w Warszawie w koprodukcji z Théatre Royal de la Monnaie w Brukseli oraz Welsh National Opera w Cardiff (2012)
• Halka Stanisława Moniuszki – Theater an der Wien w Wiedniu (2019)

Inscenizacje teatralne

• Lautréamont-Sny według Pieśni Maldorora Comte de Lautréamonta – Teatr Studio w Warszawie (1992)
• Natalia Fiodora Dostojewskiego – Teatr Telewizji (1995)
• Pająk Hansa Everesta – Teatr Telewizji (1995)
• Makbet Williama Szekspira – Teatr Powszechny w Warszawie (1996)
• Adrianne Lecouvreur Augustina E. Scribe'a i Ernesta Legouvé'a – Teatr Telewizji (1997)

Odznaczenia i wyróżnienia

• 1991 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu Kinematografii za debiut reżyserski (Pożegnanie jesieni)
• 1995 – Nagroda dziennikarzy za reżyserię filmu Łagodna na 20. FPFF
• 2000 – Nagroda im. Karola Szymanowskiego za reżyserię Króla Rogera
• 2001 – Paszport „Polityki”
• 2003 – Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida za reżyserię Don Giovanniego
• 2006 – Nagroda im. Stanisława Ignacego Witkiewicza^[4]
• 2006 – Nagroda im. Konrada Swinarskiego (przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr”) – za reżyserię oper Andrea Chénier i Cyganeria w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej^[5]
• 2013 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[6].
• 2018 – International Opera Awards w kategorii „najlepszy reżyser”^[7]
• 2020 – Nagroda im. Konrada Swinarskiego (przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr”) – za reżyserię opery Halka w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej^[5]

Przypisy

Bibliografia

• Mariusz Treliński w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2015-04-04].
• Mariusz Treliński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2015-04-04] .
• Mariusz Treliński. teatrwielki.pl. [dostęp 2015-04-04].