Mariusz Walter

Mariusz Walter
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1937
Lwów[1]

Zawód

reżyser filmów dokumentalnych i programów telewizyjnych, dziennikarz, przedsiębiorca

Współmałżonek

Bożena Walter

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Mariusz Walter (ur. 4 stycznia 1937 we Lwowie) – polski reporter, reżyser, pracownik naukowy, menedżer, producent, współwłaściciel Grupy ITI, założyciel telewizji TVN, przedsiębiorca, od kilkunastu lat notowany na liście 100 najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost”. Od 1 stycznia 2013 do 2018 honorowy prezes Grupy ITI[2][3][4].

Życiorys

Syn Marii z domu Kozłowskiej i Karola Waltera (1891-1940), sędziego we Lwowie, ofiary zbrodni katyńskiej, zamordowanego na terenach ukraińskich[5][6][7]. Został absolwentem Politechniki Śląskiej w Gliwicach, pracę w mediach zaczynał w studenckim radiowęźle. W latach 70. stał się jednym z najbardziej znanych dziennikarzy i producentów telewizyjnych.

Dziennikarz TVP w latach 1963–1982. W latach 1967–1983 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[8][9]. Wchodził w skład egzekutywy Oddziałowej Organizacji Partyjnej w Komitecie Zakładowym PZPR przy Komitecie do spraw Radia i Telewizji[10]. Redaktor naczelny Redakcji Widowisk Publicystycznych i Form Dokumentalnych Studia-2 TVP w latach 1978–1982. Współtworzył takie programy telewizyjne, jak: „Turniej Miast” czy „Studio 2”. W stanie wojennym zakończył współpracę z TVP[11]. W latach 1979–1984 wykładał na Uniwersytecie Śląskim[9].

W lutym 1983 Jerzy Urban zaproponował gen. Czesławowi Kiszczakowi utworzenie w ramach MSW PRL specjalnego zespołu propagandowego, który miał prowadzić czarną propagandę antysolidarnościową i kampanię na rzecz poprawy wizerunku służb podległych MSW w społeczeństwie; do takiego zespołu rekomendował Mariusza Waltera[12]. W swoim liście do Kiszczaka określił Waltera jako „najzdolniejszego redaktora telewizyjnego w Polsce, organizatora i koncepcjonistę”[9], „członka PZPR”, ale „raczej profesjonalistę niż polityka”[11]. Koncepcja utworzenia zespołu została odrzucona przez MSW[13]. Według „Newsweeka” sam Mariusz Walter nawet nie wiedział o planach powstania tego organu.

W 1984 założył z Janem Wejchertem holding ITI (International Trading and Investment). Przedsiębiorstwo otrzymało koncesję od władz PRL na sprowadzanie sprzętu elektronicznego z zagranicy i dystrybucję w Polsce filmów na kasetach wideo. W 1997 stanął na czele telewizji TVN, której kierownictwo w 2001 przekazał synowi Piotrowi.

Reżyser licznych filmów: Prawo Archimedesa (1977), Scena zbiorowa ze świętym (1974), 28 minut jazzu i Papa (1973), Gra o wszystko (1970).

Członek Kapituły nagrody Polskiej Rady Biznesu.

Miejsce na liście najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost”

  • 2013 r. – miejsce 34. (850 mln zł)
  • 2012 r. – miejsce 33. (750 mln zł)
  • 2011 r. – miejsce 28. (850 mln zł)
  • 2009 r. – miejsce 44. (510 mln zł)
  • 2008 r. – miejsce 27. (1200 mln zł)
  • 2007 r. – miejsce 22. (1200 mln zł)
  • 2006 r. – miejsce 16. (1000 mln zł)
  • 2005 r. – miejsce 29. (500 mln zł)
  • 2004 r. – miejsce 34. (450 mln zł)

Źródło[14]:.

Nagrody

Jego film Pierwszy. Szósty zdobył nagrodę Miasta Wenecji w kategorii „Dokument” podczas Prix Italia 1971.

Laureat Nagrody Specjalnej Zarządu Konfederacji Lewiatan, przyznawanej osobom wybitnie zasłużonym na polu kultury, polityki, nauki, życia publicznego i gospodarki – 2012[15].

Odznaczenia

Postanowieniem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 7 listopada 2001, „za wybitne zasługi w działalności telewizyjnej”, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[16].

Rodzina

Jest mężem znanej dziennikarki i długoletniej spikerki TVP w okresie PRL, Bożeny, ojcem prezenterki TVN Sandry Nowak oraz byłego prezesa TVN, a obecnie wiceprezesa i dyrektora generalnego TVN Piotra Waltera.

Przypisy

  1. ↑ Mariusz Walter Nota biograficzna.
  2. ↑ ITI ma nowego wiceprezesa. Walter zastąpił Waltera.
  3. ↑ Piotr Walter zastąpi Mariusza Waltera na stanowisku członka Zarządu Grupy ITI. iti.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-04)]..
  4. ↑ ITI CORPORATION | Rejestr.io, rejestr.io [dostęp 2021-01-15] (pol.).
  5. ↑ Stanisław Maliszewski. Powstańcze losy rodziny Walterów. „Almanach Muzealny”. 6, s. 231, 2010. 
  6. ↑ Rafał Kalukin, Radosław Omachel: Mariusz Walter: Koniec wyścigu. newsweek.pl, 2012-11-22. [dostęp 2015-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-22)].
  7. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 102. [dostęp 2015-09-19].
  8. ↑ Mariusz Walter w serwisie „Ludzie Wprost”.
  9. ↑ a b c Majchrzak 2006 ↓, s. 107.
  10. ↑ Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-03-05].
  11. ↑ a b Majchrzak 2006 ↓, s. 108.
  12. ↑ Majchrzak 2006 ↓, s. 103.
  13. ↑ Majchrzak 2006 ↓, s. 109.
  14. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2017 – Rankingi Wprost, 100najbogatszych.wprost.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  15. ↑ Mariusz Walter uhonorowany „za biznesowy sukces”, „TVN24.pl” [dostęp 2017-07-25].
  16. ↑ M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 55 – pkt 3.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Grupa ITI