Mark 41 Vertical Launching System
Mark 41 Vertical Launching System (Mk 41 VLS) – stały, pionowy, wielopociskowy system ogniowy, wyrzutnią i magazynem pocisków należącym do aktualnego światowego standardu pionowych rakietowych wyrzutni okrętowych o takiej samej nazwie (Vertical Launching System) a od 1982 roku jest jednocześnie prekursorem i wyznacznikiem tego standardu. Wyrzutnie tego typu zainstalowane są na amerykańskich niszczycielach rakietowych typu Arleigh Burke oraz krążownikach typu Ticonderoga, a także zostały wybrane dla swoich okrętów m.in. przez Kanadę, Japonię, Turcję, Niemcy, Hiszpanię, Holandię, Australię i Nową Zelandię
Jedna wyrzutnia Mk-41 VLS składa się z ośmiu komór, z których każda mieści po jednym pocisku. Na okrętach amerykańskich (czasem, w zależności od rodzaju wykonywanej misji), wyrzutnie mieszczą pociski rakietowe rodziny Standard Missile, pociski manewrujące Tomahawk, Sea Sparrow oraz rakietotorpedy ASROC typu VL-ASROC.
Każdy moduł wyrzutni jest w stanie samodzielnie i automatycznie przygotowywać do startu jeden pocisk w każdej połowie wyrzutni. Mk 41 Vertical Launching System jest systemem kanistrowym zapewniającym zdolność do szybkiego odpalenia wielu pocisków w celu zwalczania różnego rodzaju zagrożeń. Obok jednej wyrzutni, kompletny system Mk 41 VLS zawiera dwie jednostki kontroli startu (Launch Control Units), panel zdalnego odpalenia (Remote Launch Enable Panel) ośmiokomorowe moduły systemowe struktury wyrzutni (8-Cell Module oraz 8-Cell System Module) a także panel statusu systemu (Status Panel). Jednostka kontroli startu otrzymuje polecenie startu z wielofunkcyjnego komputera pokładowego okrętu (Multi-Function Computer Plant - MFCP), w sposób zautomatyzowany wybiera właściwy dla danego rodzaju zadania pocisk oraz przekazuje do pocisku polecenia zarządzające startem.
W trakcie normalnej działalności operacyjnej okrętu, każdy moduł kontroli startu zarządza połową (czterema) komór wyrzutni, jednakże w razie potrzeby - w każdej chwili każda zarządzana przez MFCP jednostka kontroli startu może przejąć kontrolę nad całością wyrzutni.
W trakcie startu pocisku z umieszczonego w komorze kanistra jego odrzutowe gazy wylotowe odprowadzane są system obwodnic na zewnątrz wyrzutni - pionowo w górę, co chroni wyrzutnie i sam startujący pocisk przed uszkodzeniem wysoka temperaturą.
Systemy Mk 41 VLS zainstalowane w znajdujących się w posiadaniu różnych państw okrętach AEGIS oraz Aegis BMD są dodatkowo zintegrowane z tymi okrętami za pomocą systemów zarządzania walką (Aegis Combat System).
Media użyte na tej stronie
Naval Air Station North Island, Calif. (May 5, 2004) – A Crane lifts an Evolved Sea Sparrow Missile (ESSM) aboard the guided missile destroyer USS McCampbell (DDG 85). ESSM is an international cooperative upgrade of the RIM 7 NATO Sea Sparrow Missile. ESSM provides increased battle space against high-speed, highly maneuverable anti-ship missiles. Loaded in a "quad-pack" canister for the MK-41 vertical launch system (VLS), this tail-controlled missile with Thrust Vector Control, and a quick start guidance section, offers a significant increase in load-out, response time, and fire power. McCampbell is the first ship to deploy with the ESSM. U.S. Navy photo by Lt. j.g. Joel Jackson (RELEASED)
At sea aboard USS San Jacinto (CG 56) Mar. 3, 2003 -- A topside view of the forward MK-41 Vertical Launching System (VLS) aboard the guided missile cruiser. The MK 41 is a fixed, vertical, multi-missile storage and firing system that allows Navy vessels significantly increased firepower. San Jacinto is on deployment in support of Operation Enduring Freedom. U.S. Navy photo by Photographer's Mate 1st Class Michael W. Pendergrass. (RELEASED)
A Standard Missile-3 (SM-3) is launched from the guided missile cruiser USS Lake Erie (CG 70), during a joint Missile Defense Agency, U.S. Navy ballistic missile flight test. Approximately three minutes later, the SM-3 intercepted a unitary (non-separating) ballistic missile threat target, launched from the Pacific Missile Range Facility, Barking Sands, Kauai, Hawaii. Within moments of this launch, the USS Lake Erie also launched a Standard Missile-2 (SM-2) against a hostile air target in order to defend herself. The test was the eighth intercept, in 10 program flight tests. The test was designed to show the capability of the ship and its crew to conduct ballistic missile defense and at the same time defend herself. This test also marks the 27th successful hit-to-kill intercept in tests since 2001.