Mark Blum

Mark Blum
Imię i nazwiskoMark Jeffrey Blum
Data i miejsce urodzenia14 maja 1950
Newark
Data i miejsce śmierci26 marca 2020
Nowy Jork
Zawódaktor
Współmałżonek

Janet Zarish
(2005-2020; rozwód)

Lata aktywności1976–2020

Mark Jeffrey Blum[1] (ur. 14 maja 1950 w Newark, zm. 26 marca 2020 w Nowym Jorku[2]) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny. Najbardziej znany z filmów: Rozpaczliwie poszukując Susan (1985) i Krokodyl Dundee (1986)[3]. W serialu Mozart in the Jungle (2014–2018) występował jako Union Bob, grający na piccolo w symfonii i znany z tego, że opowiada o zasadach związkowych.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Newark, w stanie New Jersey w rodzinie żydowskiej jako syn Lorraine Pearl (z domu Fink) Blum i Mortona Josepha Bluma, którzy pracowali w branży ubezpieczeniowej[4][5]. Dorastał w Maplewood[4] w New Jersey. W 1968 ukończył Columbia High School[1] i został wprowadzony do szkolnej galerii sław w 2012 roku[6]. W 1974 uzyskał tytuł magistra sztuk pięknych na Uniwersytecie Pensylwanii[4][1]. Uczył się aktorstwa w nowojorskim Herbert Berghof Studio[7].

Kariera

W 1976 zadebiutował na Off-Broadwayu jako urzędnik na poczcie w spektaklu Wiśniowy sad[8]. W 1977 po raz pierwszy trafił na Broadway w sztuce Arnolda Weskera Kupiec[9]. W 1989 zdobył nagrodę Obie za rolę Ala w przedstawieniu Gus i Al w Playwrights Horizons[10].

Zagrał w prawie 30 filmach, w tym w komedii Marshalla Brickmana Chory z miłości (Lovesick, 1983), komedii Rozpaczliwie poszukując Susan (Desperately Seeking Susan, 1985) jako żonaty sprzedawca gorących kąpieli u boku Rosanny Arquette i Madonny, dramacie Między przyjaciółmi (Just Between Friends, 1986) z Mary Tyler Moore, Tedem Dansonem i Christine Lahti, komedii Krokodyl Dundee (1986) z Paulem Hoganem, komedii romantycznej Blake’a Edwardsa Randka w ciemno (Blind Date, 1987) z Kim Basinger i Bruce’em Willisem oraz dramacie kryminalnym Petera Hyamsa Presidio (The Presidio, 1988)[11] z Seanem Connery, Markiem Harmonem i Meg Ryan.

Pojawiał się gościnnie w serialach: Policjanci z Miami (1987), Roseanne (1991), Nowojorscy gliniarze (1993, 1996–1999), Frasier (1997), Rodzina Soprano (1999) i Detektyw Amsterdam (2008)[12].

Występował w produkcjach broadwayowskich takich jak Zagubiony w Yonkers (1991-93) Neila Simona jako Eddie, The Best Man (2012) Gore Vidala jako Dick Jensen i The Assembled Party (2013) jako Mort.

Blum działał w Screen Actors Guild, będąc członkiem nowojorskich i krajowych rad[13].

Życie prywatne

29 maja 2005 ożenił się z aktorką Janet Zarish[14].

Śmierć

Zmarł 25 marca 2020 w nowojorskim szpitalu z powodu powikłań związanych z COVID-19 w wieku 69 lat[15].

Przypisy

  1. ↑ a b c Mark Blum Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2020-11-14].
  2. ↑ Mark Blum, Star of ‘Desperately Seeking Susan’ and ‘You,’ Dies at 69 Due to Coronavirus Complications (ang.). TheWrap. [dostęp 2020-03-26].
  3. ↑ Aktor Mark Blum zmarł w wyniku komplikacji po koronawirusie (pol.). „Fakt”. [dostęp 2020-11-14].
  4. ↑ a b c Anita Gates: Mark Blum, a Familiar Face Off Broadway, Is Dead at 69 (ang.). „The New York Times”. [dostęp 2020-03-27].
  5. ↑ Mark Blum, Fixture of Off-Broadway & Loved Character Actor, Dies at 69 (ang.). broadway.com. [dostęp 2020-03-26].
  6. ↑ Zach Braff Inducted Into Columbia High School Hall of Fame (ang.). The Village Green. [dostęp 2020-03-26].
  7. ↑ Mark Blum (ang.). HBStudio.org. [dostęp 2020-03-26].
  8. ↑ Mark Blum Biography (1950-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2020-11-14].
  9. ↑ Mark Blum (ang.). Internet Broadway Database. [dostęp 2020-11-14].
  10. ↑ Mark Blum (ang.). Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2020-11-14].
  11. ↑ Rovi: Mark Blum Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2020-11-14].
  12. ↑ Mark Blum (ang.). TV.com. [dostęp 2020-11-14].
  13. ↑ Mark Blum, actor on ‘Law & Order’ and 'Succession,' dies from coronavirus (ang.). nbcnews.com. [dostęp 2020-03-26].
  14. ↑ Janet Zarish (Janet Ketring) on One Life To Live (ang.). SheKnows Soaps. [dostęp 2020-03-26].
  15. ↑ W wieku 69 lat zmarł Mark Blum. Aktor był zakażony koronawirusem (pol.). „Wprost”. [dostęp 2020-11-14].

Bibliografia