Mark Breland
 | |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1963 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||||
| Kategoria wagowa | półśrednia | ||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | |||||||||||||
| Liczba walk | 39 | ||||||||||||
| Zwycięstwa | 35 | ||||||||||||
| Przez nokauty | 25 | ||||||||||||
| Porażki | 3 | ||||||||||||
| Remisy | 1 | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Mark Anthony Breland (ur. 11 maja 1963 w Brooklynie) – amerykański bokser wagi półśredniej, mistrz olimpijski z Los Angeles (1984), mistrz świata z Monachium (1982), zawodowy mistrz świata organizacji WBA (1987, 1989–1990).
Dwukrotny mistrz Stanów Zjednoczonych w wadze półśredniej. W 1982 zdobył złoty medal, pokonując w finałowej walce Louisa Howarda[1]. Rok później wywalczył tytuł po zwycięstwie w decydującym pojedynku z Jamesem Mitchellem[2].
W pierwszej połowie maja 1982 roku uczestniczył w mistrzostwach świata w Monachium. Najpierw pokonał Szweda Vesę Koskela, następnie Rumuna Mihaiego Ciobotaru i Węgra Jeno Danyiego. W półfinale zwyciężył reprezentanta RFN Manfreda Zielonkę, zaś w walce finałowej wygrał z Serykiem Konakbajewem, zostając mistrzem świata[3].
W 1984 roku wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Los Angeles. Zwyciężył najpierw Kanadyjczyka Waynea Gordona, następnie Carlosa Reyesa, Rudela Obreję i Genaro Léona. W półfinale pokonał Luciano Bruno, zaś w decydującej o złotym medalu walce wygrał z Koreańczykiem An Young-Su, zostając mistrzem olimpijskim[4].
W latach 1984–1997 stoczył 39 walk na zawodowym ringu. Wygrał 35 z nich, w tym 25 przez nokaut. 6 lutego 1987 roku pokonał przez TKO Harolda Volbrechta, zostając mistrzem świata organizacji WBA w wadze półśredniej. Tytuł utracił 22 sierpnia, w wyniku porażki z Marlonem Starlingiem. Odzyskał go 4 lutego 1989, dzięki zwycięstwu z Koreańczykiem Seung-Soon Lee. 8 lipca 1990 stracił mistrzowski pas na rzecz Aarona Davisa, z którym przegrał przez KO[5].
Przypisy
- ↑ United States National Championships – Charlotte – April 1982. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
- ↑ United States National Championships – Colorado Springs – November 1983. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
- ↑ 3.World Championships – Munich, FRG – May 4-15 1982. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
- ↑ 23.Olympic Games – Los Angeles, USA – July 28 – August 12 1984. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
- ↑ Mark Breland. boxrec.com. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
Bibliografia
- Mark Breland Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-03)]. (ang.).
1904: 61,2–65,8 kg, 1920–1936: 61,2–66,7 kg, 1948: 62–67 kg, 1952–2000: 63,5–67 kg, 2004–2012: 64–69 kg
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Finlandii
Autor: Michael Kozlowsky, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mark Breland and Serik Konakbayev in 2010