Mark Kratzmann
Państwo | Australia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1966 Murgon |
Wzrost | 178 cm |
Masa ciała | 73 kg |
Gra | leworęczna, jednoręczny backhand |
Status profesjonalny | 1984 |
Zakończenie kariery | 1996 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 50 (26 marca 1990) |
Australian Open | 4R (1987) |
Roland Garros | 1R (1984, 1986, 1987, 1989, 1990) |
Wimbledon | 3R (1986, 1990) |
US Open | 2R (1990) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 18 |
Najwyżej w rankingu | 5 (16 kwietnia 1990) |
Australian Open | F (1989) |
Roland Garros | SF (1992) |
Wimbledon | QF (1987, 1989, 1992) |
US Open | QF (1989) |
Mark Kratzmann (ur. 17 maja 1966 w Murgonie) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Kratzmann startując jeszcze w kategorii juniorów odniósł wiele sukcesów. W 1982 roku zwyciężył w Australian Open w grze pojedynczej chłopców, a w 1984 roku wygrał wszystkie juniorskie odsłony wielkiego szlema, z wyjątkiem Rolanda Garrosa, w którym osiągnął finał. W grze podwójnej chłopców został mistrzem Wimbledonu w 1983 roku, a w 1984 roku awansował do finału.
Jako zawodowiec Włoch zaczął startować w 1984 roku, a kontynuował swoją karierę do 1996 roku. W grze pojedynczej doszedł do 2 finałów rangi ATP Challenger Tour. Największe sukcesy odnosił jako deblista wygrywając łącznie 18 turniejów rangi ATP World Tour oraz osiągnął 12 finałów, w tym finał Australian Open z 1989 roku.
W Pucharze Davisa startował w 1990 i 1991 roku grając w 3 spotkaniach deblowych, z których 2 wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Kratzmann najwyżej był na 50. miejscu (26 marca 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (16 kwietnia 1990).
Finały w turniejach ATP Challenger Tour
Gra pojedyncza (0–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik w finale | Wynik finału |
Finalista | 1. | 4 października 1987 | Brisbane | Twarda | John Frawley | 2:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 26 listopada 1989 | Tasmania | Dywanowa | Todd Woodbridge | 3:6, 6:1, 2:6 |
Finały w turniejach ATP World Tour
Gra podwójna (18–12)
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
Finalista | 1. | 15 czerwca 1986 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Darren Cahill | Kevin Curren Guy Forget | 2:6, 6:7 |
Zwycięzca | 1. | 24 sierpnia 1986 | Cincinnati | Twarda | Kim Warwick | Christo Steyn Danie Visser | 6:3, 6:4 |
Finalista | 2. | 2 listopada 1986 | Hongkong | Twarda | Pat Cash | Mike De Palmer Gary Donnellye | 6:7, 7:6, 5:7 |
Zwycięzca | 2. | 18 października 1987 | Sydney | Twarda (hala) | Darren Cahill | Boris Becker Robert Seguso | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 1 listopada 1987 | Hongkong | Twarda | Jim Pugh | Marty Davis Brad Drewett | 6:7, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 4. | 3 stycznia 1988 | Adelaide | Twarda | Darren Cahill | Carl Limberger Mark Woodforde | 4:6, 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 5. | 10 stycznia 1988 | Sydney | Twarda | Darren Cahill | Joey Rive Bud Schultz | 7:6, 6:4 |
Finalista | 3. | 8 stycznia 1989 | Adelaide | Twarda | Glenn Layendecker | Neil Broad Stefan Kruger | 2:6, 6:7 |
Finalista | 4. | 29 stycznia 1989 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Darren Cahill | Rick Leach Jim Pugh | 4:6, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 18 czerwca 1989 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Darren Cahill | Tim Pawsat Laurie Warder | 7:6, 6:3 |
Zwycięzca | 7. | 6 sierpnia 1989 | Stratton Mountain | Trawiasta | Wally Masur | Pieter Aldrich Danie Visser | 6:3, 4:6, 7:6 |
Zwycięzca | 8. | 8 października 1989 | Brisbane | Twarda | Darren Cahill | Broderick Dyke Simon Youl | 6:4, 5:7, 6:0 |
Finalista | 5. | 15 października 1989 | Sydney | Twarda (hala) | Darren Cahill | David Pate Scott Warner | 3:6, 7:6, 5:7 |
Zwycięzca | 9. | 14 stycznia 1990 | Sydney | Twarda | Pat Cash | Pieter Aldrich Danie Visser | 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 10. | 4 marca 1990 | Memphis | Twarda (hala) | Darren Cahill | Udo Riglewski Michael Stich | 7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 11. | 15 kwietnia 1990 | Tokio | Twarda | Wally Masur | Kent Kinnear Brad Pearce | 3:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 12. | 6 maja 1990 | Singapur | Twarda | Jason Stoltenberg | Brad Drewett Todd Woodbridge | 3:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 13. | 24 czerwca 1990 | Manchester | Trawiasta | Jason Stoltenberg | Nick Brown Kelly Jones | 6:3, 2:6, 6:4 |
Zwycięzca | 14. | 15 lipca 1990 | Newport | Trawiasta | Darren Cahill | Todd Nelson Bryan Shelton | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 15. | 12 sierpnia 1990 | Cincinnati | Twarda | Darren Cahill | Neil Broad Gary Muller | 7:6, 6:2 |
Finalista | 6. | 4 listopada 1990 | Paryż | Dywanowa (hala) | Darren Cahill | Scott Davis David Pate | 7:5, 3:6, 4:6 |
Finalista | 7. | 13 stycznia 1991 | Sydney | Twarda | Darren Cahill | Scott Davis David Pate | 6:3, 3:6, 2:6 |
Finalista | 8. | 5 stycznia 1992 | Adelaide | Twarda | Jason Stoltenberg | Goran Ivanišević Marc Rosset | 6:7, 6:7 |
Finalista | 9. | 17 maja 1992 | Rzym | Ceglana | Wayne Ferreira | Jakob Hlasek Marc Rosset | 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 16. | 14 lutego 1993 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Wally Masur | Tom Nijssen Cyril Suk | 4:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 17. | 21 lutego 1993 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Wally Masur | Steve DeVries David Macpherson | 6:3, 7:6 |
Finalista | 10. | 16 maja 1993 | Rzym | Ceglana | Wayne Ferreira | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 18. | 9 stycznia 1994 | Adelaide | Twarda | Andrew Kratzmann | David Adams Byron Black | 6:4, 6:3 |
Finalista | 11. | 16 stycznia 1994 | Sydney | Twarda | Laurie Warder | Darren Cahill Sandon Stolle | 1:6, 6:7 |
Finalista | 12. | 14 sierpnia 1994 | Cincinnati | Twarda | Wayne Ferreira | Alex O’Brien Sandon Stolle | 7:6, 3:6, 2:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki