Mark Lewis-Francis
Mark Lewis-Francis podczas mistrzostw świata w Osace (2007) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 189 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | Birchfield Harriers Birmingham | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Mark Lewis-Francis (ur. 4 września 1982 w Darlaston) – brytyjski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich, a następnie bobsleista.
Złoty medalista olimpijski w biegu rozstawnym. Zdobył dwa brązowe krążki mistrzostw świata oraz dwukrotnie był medalistą mistrzostw Starego Kontynentu. Pierwsze sukcesy zaczął odnosić jeszcze jako junior młodszych i junior zdobywając medale imprez międzynarodowych w tych kategoriach wiekowych. Stawał na podium mistrzostw Wielkiej Brytanii (w hali i na stadionie) w różnych kategoriach wiekowych.
Kariera
Lekkoatletyka
Międzynarodową karierę zaczynał w 1999 roku kiedy to został mistrzem świata juniorów młodszych[1] oraz wicemistrzem Europy juniorów w biegu sprinterskim na 100 metrów[2]. Rok później zdobył złoty medal i tytuł mistrza świata juniorów[3]. Sezon 2001 zaczął od brązu halowych mistrzostw globu w biegu na 60 metrów, a latem wygrał bieg na 100 metrów podczas juniorskich mistrzostw Starego Kontynentu[4]. W kolejnym roku został halowym wicemistrzem Europy na 60 metrów oraz zajął siódme miejsce w igrzyskach Wspólnoty Narodów. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004) razem z kolegami z reprezentacyjnej sztafety sięgnął po złoto w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów. Mark Lewis-Francis zdobył srebrny medal w biegu na 60 m podczas halowych mistrzostw Europy w Madrycie w 2005 roku, jednak testy dopingowe wykazały, iż palił on marihuanę, przez co medal został mu odebrany. Zgodnie z wytycznymi Brytyjskiego Komitetu Olimpijskiego każdy zawodnik, który ma na swoim koncie wpadkę dopingową ma dożywotni zakaz startów na igrzyskach olimpijskich w barwach Wielkiej Brytanii. Dla Lewisa-Francisa zrobiono jednak wyjątek, biorąc pod uwagę fakt, iż palenie marihuany nie pomaga w żaden sposób w osiąganiu lepszych wyników w sprincie. W biegu sztafetowym 4 × 100 metrów zdobył brąz na mistrzostwach świata w 2005 oraz rok później został mistrzem Europy. Ponownie na najniższym stopniu podium brytyjska sztafeta z Lewisem-Francisem w składzie stanęła w 2007 na mistrzostwach świata w Osace. Duże sukcesy odniósł w 2010, kiedy to w biegu na 100 metrów zdobył srebrny medal mistrzostw Europy, był trzeci w zawodach pucharu interkontynentalnego[5] oraz wywalczył srebrny medal na igrzyskach Wspólnoty Narodów[6].
Bobsleje
Pod koniec listopada 2015 Lewis-Francis zadebiutował w oficjalnych zawodach międzynarodowych w boslejach. Występując jako rozpychający, w dwójce z Bruce'em Taskerem, zajął 8. miejsce w zawodach Pucharu Europy[7].
Osiągnięcia
Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
1999 | Mistrzostwa Europy juniorów | Ryga | bieg na 100 m | 2. miejsce | 10,37 |
Mistrzostwa świata juniorów młodszych | Bydgoszcz | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,40 | |
2000 | Mistrzostwa świata juniorów | Santiago | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,12 |
sztafeta 4 × 100 m | 39,05 | ||||
2001 | Halowe mistrzostwa świata | Lizbona | bieg na 60 m | 3. miejsce | 6,51 |
Superliga pucharu Europy | Brema | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,13 | |
Mistrzostwa Europy juniorów | Grosseto | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,09 | |
sztafeta 4 × 100 m | 39,24 CR | ||||
Mistrzostwa świata | Edmonton | bieg na 100 m | półfinał | 10,26 | |
2002 | Halowe mistrzostwa Europy | Wiedeń | bieg na 60 m | 2. miejsce | 6,55 |
Igrzyska Wspólnoty Narodów | Manchester | bieg na 100 m | 7. miejsce | 10,54 | |
2003 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham | bieg na 60 m | 4. miejsce | 6,57 |
Superliga pucharu Europy | Florencja | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,22 | |
Mistrzostwa świata | Paryż | bieg na 100 m | półfinał | 10,44 | |
2004 | Igrzyska olimpijskie | Ateny | bieg na 100 m | półfinał | 10,28 |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,07 | |||
2005 | Superliga pucharu Europy | Florencja | bieg na 100 m | 2. miejsce | 10,10 |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,67 | |||
Mistrzostwa świata | Helsinki | bieg na 100 m | ćwierćfinał | 10,53 | |
sztafeta 4 × 100 m | 3. miejsce | 38,27 | |||
2006 | Mistrzostwa Europy | Göteborg | bieg na 100 m | 5. miejsce | 10,16 |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,91 | |||
Puchar świata | Ateny | sztafeta 4 × 100 m | 2. miejsce | 38,45 | |
Igrzyska Wspólnoty Narodów | Melbourne | bieg na 100 m | ćwierćfinał | 10,41 | |
2007 | Superliga pucharu Europy | Monachium | sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,30 |
Mistrzostwa świata | Osaka | bieg na 100 m | półfinał | 10,19 | |
sztafeta 4 × 100 m | 3. miejsce | 38,30 | |||
2010 | Mistrzostwa Europy | Barcelona | bieg na 100 m | 2. miejsce | 10,18 |
sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 39,49 | |||
Puchar interkontynentalny | Split | bieg na 100 m | 3. miejsce | 10,16 | |
Igrzyska Wspólnoty Narodów | Nowe Delhi | bieg na 100 m | 2. miejsce | 10,20 | |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,74 |
Rekordy życiowe
- bieg na 100 metrów – 10,04 s (2002)
- bieg na 60 metrów (hala) – 6,51 s (2001) – halowy rekord świata juniorów
Przypisy
- ↑ World Youth Championships 1999 (ang.). wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
- ↑ European Junior Championships 1999 (ang.). wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
- ↑ World Junior Championships 2000 (ang.). wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
- ↑ European Junior Championships 2001 (ang.). wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
- ↑ Bob Ramsak , Event Report – Men’s 100 meters, iaaf.org [dostęp 2010-12-14] (ang.).
- ↑ Mike Rowbottom , Clarke and Oludamola take 100m crowns, Armstrong dominates Shot Put in Delhi – Commonwealth Games Day Two, iaaf.org [dostęp 2010-10-08] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-11] (ang.).
- ↑ RUSZYŁ PUCHAR EUROPY W BOBSLEJACH. DEBIUT MARKA LEWIS-FRANCISA. pzbis.com, 2015-11-29. [dostęp 2015-12-02].
Bibliografia
- Mark Lewis-Francis w bazie World Athletics (ang.).
- Mark Lewis-Francis, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2010-10-07] (ang.).
- Wyniki olimpijskie Lewisa-Francisa na stronie sports-reference.com (ang.). [dostęp 2009-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 maja 2009)].
- Mark LEWIS-FRANCIS (ang.). ibsf.org. [dostęp 2015-12-02].
Linki zewnętrzne
- Britain’s Lewis-Francis looking to build on 2010 silver success, European Athletics [dostęp 2010-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).
- Mark Lewis-Francis waxes lyrical about music and football, European Athletics [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor:
- Gold_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A gold medal with a globe icon
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor:
- Bronze_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A bronze medal with a globe icon
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Flaga Finlandii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Autor:
- Osaka07_D9A_M4-100_UK_post-VC.jpg: Arcimboldo
- derivative work: Lepax (talk)
World Athletics Championships 2007 in Osaka - the UK's team, bronze medal winner, after the 4*100 metres relay victory ceremony