Mark Philippoussis

Mark Philippoussis
Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1976 ; Melbourne
Wzrost	196 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1994
Zakończenie kariery	2006
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	11
Najwyżej w rankingu	8 (19 kwietnia 1999)
Australian Open	4R (1996, 1999, 2000, 2004)
Roland Garros	4R (1997, 2000)
Wimbledon	F (2003)
US Open	F (1998)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	3
Najwyżej w rankingu	18 (11 sierpnia 1997)
Australian Open	2R (1996)
Roland Garros	3R (1996, 1997)
Wimbledon	SF (1996)
US Open	SF (1996)

Mark Philippoussis, właśc. Mark Anthony Philippoussis (ur. 7 listopada 1976 w Melbourne) – australijski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa w 2003 i 2006, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Philippoussis był jednym z najpotężniej serwujących zawodników na świecie. Do niego należy australijski rekord zagranych asów w meczu (zaserwował 46 asów w meczu 1/8 finału z Andre Agassim na Wimbledonie w 2003 roku)^[1]. Z racji umiejętności serwisowych Philippoussis, dawniej także rekordzista świata w szybkości serwisu (jego wynik poprawiali Greg Rusedski i Andy Roddick), nosił na kortach przydomek Scud.

W gronie tenisistów zawodowych występował w latach 1994–2006, choć grywał w profesjonalnych turniejach w kolejnych latach^[2]. Zanim rozpoczął profesjonalną karierę był czołowym juniorem świata, kończąc rok 1994 na 3. miejscu w rankingu gry pojedynczej oraz z dwoma juniorskimi tytułami wielkoszlemowymi w deblu (Wimbledon i Australian Open w parze z Benem Ellwoodem). Już jako zawodowiec w przeciągu kariery awansował do 22 finałów zawodów rangi ATP World Tour, w których triumfował w 11 razy. Osiągnął w karierze dwa finały wielkoszlemowe; w finale US Open 1998 uległ Patrickowi Rafterowi w czterech setach, a w finale Wimbledonu 2003 przegrał z Rogerem Federerem w trzech setach.

W grze podwójnej Australijczyk osiągnął 6 finałów rangi ATP World Tour, z których w 3 zwyciężył.

W rankingu gry pojedynczej Philippoussis najwyżej był na 8. miejscu (19 kwietnia 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 18. pozycji (11 sierpnia 1997).

W latach 1995–2006 reprezentował Australię w Pucharze Davisa, dwukrotnie zdobywając z zespołem trofeum w edycjach 1999 i 2003. W 1999 Australijczycy pokonali 3:2 w finale Francję, która była gospodarzem finału rozgrywanego w Nicei na kortach ziemnych w hali. Philippoussis wygrał otwierający rywalizację mecz z Sébastienem Grosjeanem i decydujący o mistrzostwie z Cédricem Pioline^[3]. Podczas edycji Pucharu Davisa 2003 Australia zwyciężyła w finale 3:1 z Hiszpanią, w Melbourne na podłożu trawiastym. Philippoussis najpierw poniósł porażkę z Carlosem Moyą, a następnie triumfował w pięciosetowej grze z Juanem Carlosem Ferrerem zdobywając decydujący punkt w finale^[4].

Z powodzeniem startował w Pucharze Hopmana; razem z Jeleną Dokić (wówczas także reprezentującą Australię) zdobył pierwszy dla Australii Puchar Hopmana w 1999 roku.

Philippoussis 3 razy startował w turniejach singlowym igrzysk olimpijskich, w Atlancie (1996), Sydney (2000) i Atenach (2004). Najdalej dochodził do 3 rundy w Atlancie i Sydney, a z rywalizacji w Atenach odpadł w 1 rundzie^[5].

Przez krótki czas współpracował z nim jako trener dawny australijski mistrz Wimbledonu, Pat Cash.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (11–11)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	5 marca 1995	Scottsdale	Twarda	Jim Courier	6:7(2), 4:6
Finalista	2.	8 października 1995	Kuala Lumpur	Dywanowa (hala)	Marcelo Ríos	6:7(6), 2:6
Finalista	3.	15 października 1995	Tokio	Dywanowa (hala)	Michael Chang	3:6, 4:6
Zwycięzca	1.	20 października 1996	Tuluza	Twarda (hala)	Magnus Larsson	6:1, 5:7, 6:4
Zwycięzca	2.	9 marca 1997	Scottsdale	Twarda	Richey Reneberg	6:4, 7:6(4)
Zwycięzca	3.	4 maja 1997	Monachium	Ceglana	Àlex Corretja	7:6(3), 1:6, 6:4
Zwycięzca	4.	15 czerwca 1997	Londyn	Trawiasta	Goran Ivanišević	7:5, 6:3
Finalista	4.	28 września 1997	Tuluza	Twarda (hala)	Nicolas Kiefer	5:7, 7:5, 4:6
Finalista	5.	5 października 1997	Bazylea	Dywanowa (hala)	Greg Rusedski	3:6, 6:7(6), 6:7(3)
Zwycięzca	5.	22 lutego 1998	Memphis	Twarda (hala)	Michael Chang	6:3, 6:2
Finalista	6.	13 września 1998	US Open, Nowy Jork	Twarda	Patrick Rafter	3:6, 6:3, 2:6, 0:6
Zwycięzca	6.	14 lutego 1999	San José	Twarda (hala)	Cecil Mamiit	6:3, 6:2
Zwycięzca	7.	7 marca 1999	Indian Wells	Twarda	Carlos Moyá	5:7, 6:4, 6:4, 4:6, 6:2
Zwycięzca	8.	13 lutego 2000	San José	Twarda (hala)	Mikael Tillström	7:5, 4:6, 6:3
Finalista	7.	8 października 2000	Hongkong	Twarda	Nicolas Kiefer	6:7(4), 6:2, 2:6
Finalista	8.	19 listopada 2000	Paryż	Dywanowa (hala)	Marat Safin	6:3, 6:7(7), 4:6, 6:3, 6:7(8)
Zwycięzca	9.	25 lutego 2001	Memphis	Twarda (hala)	Davide Sanguinetti	6:3, 6:7(7), 6:3
Finalista	9.	6 stycznia 2002	Adelaide	Twarda	Tim Henman	4:6, 7:6(6), 3:6
Finalista	10.	9 marca 2003	Scottsdale	Twarda	Lleyton Hewitt	4:6, 4:6
Finalista	11.	6 lipca 2003	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Roger Federer	6:7(5), 2:6, 6:7(3)
Zwycięzca	10.	28 września 2003	Szanghaj	Twarda	Jiří Novák	6:2, 6:1
Zwycięzca	11.	16 lipca 2006	Newport	Trawiasta	Justin Gimelstob	6:3, 7:5

Gra podwójna (3–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	23 kwietnia 1995	Hongkong	Twarda	Tommy Ho	John Fitzgerald Anders Järryd	6:1, 6:7, 7:6
Zwycięzca	2.	8 października 1995	Kuala Lumpur	Dywanowa (hala)	Patrick McEnroe	Grant Connell Patrick Galbraith	7:5, 6:4
Finalista	5.	16 marca 1997	Indian Wells	Twarda	Patrick Rafter	Mark Knowles Daniel Nestor	6:7, 6:4, 5:7
Zwycięzca	3.	15 czerwca 1997	Londyn	Trawiasta	Patrick Rafter	Sandon Stolle Cyril Suk	6:2, 4:6, 7:5
Finalista	2.	10 sierpnia 1997	Cincinnati	Twarda	Patrick Rafter	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:7, 6:4, 4:6
Finalista	3.	9 marca 2003	Scottsdale	Twarda	Lleyton Hewitt	James Blake Mark Merklein	4:6, 7:6(2), 6:7(5)

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Australian Open	1R	1R	4R	–	2R	4R	4R	–	2R	3R	4R	–	1R	0 / 10	16–10
French Open	–	–	2R	4R	2R	1R	4R	–	2R	2R	1R	–	–	0 / 8	10–8
Wimbledon	–	–	2R	1R	QF	QF	QF	–	4R	F	4R	2R	2R	0 / 10	27–10
US Open	–	3R	4R	3R	F	–	2R	–	1R	3R	1R	1R	1R	0 / 10	16–10
Wygrane turnieje	0 / 1	0 / 2	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 3	0 / 4	–	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 2	0 / 3	0 / 38	N/A
Bilans spotkań	0–1	2–2	8–4	5–3	12–4	7–3	11–4	–	5–4	11–4	6–4	1–2	1–3	N/A	69–38

Przypisy

↑ Alex Perry: Philippoussis sinks Agassi (ang.). bbc.co.uk, 30 czerwca 2003. [dostęp 2017-05-04].
↑ Tadeusz Kądziela: ATP Newport. 38-letni Mark Philippoussis wrócił na kort (pol.). W: ATP Newport [on-line]. Sport.pl, 2015-07-13. [dostęp 2015-07-13].
↑ BBC News | TENNIS | Philippoussis wins Davis Cup for Australia, news.bbc.co.uk [dostęp 2018-02-09] .
↑ Australia win Davis Cup, 30 listopada 2003 [dostęp 2018-02-09] (ang.).
↑ Mark Philippoussis Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2012)].

Bibliografia

Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).

[1] Alex Perry: Philippoussis sinks Agassi (ang.). bbc.co.uk, 30 czerwca 2003. [dostęp 2017-05-04].

[2] Tadeusz Kądziela: ATP Newport. 38-letni Mark Philippoussis wrócił na kort (pol.). W: ATP Newport [on-line]. Sport.pl, 2015-07-13. [dostęp 2015-07-13].

[3] BBC News | TENNIS | Philippoussis wins Davis Cup for Australia, news.bbc.co.uk [dostęp 2018-02-09] .

[4] Australia win Davis Cup, 30 listopada 2003 [dostęp 2018-02-09] (ang.).

[5] Mark Philippoussis Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2012)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne