Markian Popow
 (c) Mil.ru, CC BY 4.0 | |
 generał armii | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 listopada 1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1920–1969 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | d-ca: Frontu Północnego, Frontu Leningradzkiego, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   _%d0%bb%d0%b5%d0%bd%d1%82%d0%b0.png){kind=small}              | |
Markian Michaiłowicz Popow, ros. Маркиан Михайлович Попов (ur. 20 października?/ 2 listopada 1902 we wsi Ust-Miedwiedickaja, zm. 22 kwietnia 1969 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii, szef sztabu Wojsk Lądowych RKKA, Bohater Związku Radzieckiego (1965), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2., 3., 4., 5. i 6. kadencji.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Urodził się 2 listopada 1902 we wsi Ust-Miedwiedickaja (ob. Sierafimowicz w obwodzie wołgogradzkim), w rodzinie urzędnika carskiego.
Od 1920 w Robotniczo Chłopskiej Armii Czerwonej. Uczestnik wojny domowej 1918–1920 na Froncie Zachodnim. W 1922 ukończył kurs oficerów piechoty, w 1925 kursy doskonalące oficerów RKKA im. marsz. Borisa Szaposznikowa (KUKS "Wystrzał"), a w 1936 Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego.
Był szefem sztabu brygady zmechanizowanej i korpusu, zastępcą dowódcy – szefem sztabu i od 1939 dowódcą 1 Samodzielnej Armii. Od stycznia 1941 dowódca Leningradzkiego Okręgu Wojskowego.
II wojna światowa
W czasie II wojny światowej, po ataku Niemiec na ZSRR, od czerwca 1941 dowodził Frontem Północnym, a następnie Frontem Leningradzkim. Od listopada 1941 dowódca 61. Armii, od lipca 1942 – 40 Armii, a od października 1942 zastępca dowódcy Frontu Stalingradzkiego później Frontu Południowo-Zachodniego, od listopada dowódca 5 Armii Uderzeniowej, a od grudnia – 5 Armii Pancernej.
Następnie od kwietnia 1943 dowodził Frontem Rezerwowym Dowódcy, od czerwca do października 1943 Frontem Briańskim, a od października 1943 do kwietnia 1944 Frontem Nadbałtyckim i 2 Frontem Nadbałtyckim.
W kwietniu 1944 – po nieudanej próbie przełamania obrony nieprzyjaciela na Bałtyku – zwolniony z funkcji dowódcy 2 Frontu Nadbałtyckiego. 20 kwietnia 1944 obniżono mu stopień do generała-pułkownika. Od kwietnia 1944 szef sztabu Frontu Leningradzkiego, 2 Frontu Nadbałtyckiego i ponownie Frontu Leningradzkiego.
Uczestnik bitew: moskiewskiej, stalingradzkiej, kurskiej, leningradzkiej. Walczył pod Nowogrodem, w zajęciu Karelii i wybrzeża Bałtyku.
Okres powojenny
Po wojnie dowódca Lwowskiego Okręgu Wojskowego (1945–1946) i Taurydzkiego Okręgu Wojskowego (1946 – 1954). 3 sierpnia 1953 ponownie awansowany na stopień generała armii. Od stycznia 1955 zastępca szefa, a następnie szef Zarządu Gotowości Bojowej Wojsk Lądowych, od sierpnia 1956 szef sztabu Wojsk Lądowych. Od lipca 1962 inspektor wojskowy – doradca w Grupie Inspektorów Wojskowych Ministerstwa Obrony ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2. do 6. kadencji.
Zmarł 22 kwietnia 1969 w Moskwie i został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Awanse
- generał porucznik – 4 czerwca 1940;
- generał pułkownik – 23 kwietnia 1943;
- generał armii – 26 sierpnia 1943 (obniżenie stopnia 20 kwietnia 1944; ponowny awans 3 sierpnia 1953).
Odznaczenia
- Medal „Złota Gwiazda” Bohatera Związku Radzieckiego (7 maja 1965)
- Order Lenina – pięciokrotnie
- Order Czerwonego Sztandaru – trzykrotnie
- Order Suworowa I klasy – dwukrotnie
- Order Kutuzowa I klasy – dwukrotnie
- Order Czerwonej Gwiazdy
- I medale
Bibliografia
- Bolesław Potyrała, Władysław Szlufik, Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Częstochowa: WSP, 2001, ISBN 83-7098-662-5, OCLC 831020923.
- Mała Encyklopedia Wojskowa, t. II, Wyd. MON, Warszawa 1971
- Encyklopedia II wojny światowej, Wyd. MON, Warszawa 1975
- (ros.) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, Moskwa
- (ros.) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 20, s. 361, Moskwa 1969-1978
- (ros.) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
- Маркиан Михайлович Попов – Герои страны (ros.)
- Маркиан Михайлович Попов – Проект ХРОНОС (ros.)
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar for the Soviet medal "20 Years of Victory"
Ribbon bar for Soviet medal "50th Anniversary of the Soviet Armed Forces"
Source: Drawn by User:Zscout370
Soviet ribbon bar for the medal for the Defense of Moscow.
Soviet 250th Anniversary Of Leningrad Ribbon
Baretka Medalu za Obronę Radzieckiego Obszaru Podbiegunowego (ZSRR)
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
(c) Mil.ru, CC BY 4.0
Маркиан Михайлович Попов (1904 — 1969) — советский военачальник
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Jubilee Medal "XX Years of the Workers' and Peasants' Red Army"
Ribbon to the Soviet Medal for the Defense of Leningrad
Ribbon bar of the Jubilee Medal "40 Years of the Armed Forces of the USSR".
Order of Suvorov ribbon
Ribbon bar for the Order of Kutuzov 1st Class (public domain by User:Zscout370)
Ribbon bar of the Jubilee Medal "30 Years of the Armed Forces of the USSR".
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Autor:
- RAF A F9GenArmy until 1974.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform (1955 – 1974).