Marko Pomerants

Marko Pomerants

Data i miejsce urodzenia	24 września 1964 Tamsalu
Minister spraw społecznych Estonii
Okres	od 2003 do 2005
Przynależność polityczna	Res Publica
Poprzednik	Siiri Oviir
Następca	Jaak Aab
Minister spraw wewnętrznych Estonii
Okres	od 2009 do 2011
Przynależność polityczna	Isamaa ja Res Publica Liit
Poprzednik	Jüri Pihl
Następca	Ken-Marti Vaher
Minister środowiska Estonii
Okres	od 2015 do 2017
Przynależność polityczna	Isamaa ja Res Publica Liit
Poprzednik	Mati Raidma
Następca	Siim Valmar Kiisler

Marko Pomerants (ur. 24 września 1964 w Tamsalu) – estoński urzędnik i polityk, minister spraw społecznych w latach 2003–2005, minister spraw wewnętrznych od 2009 do 2011, minister środowiska od 2015 do 2017.

Życiorys

W 1989 ukończył studia geologiczne na Uniwersytecie w Tartu, a w 2002 studia w zakresie administracji publicznej na tej samej uczelni.

Pracował jako zastępca naczelnika Zarządu Ochrony Przyrody w Rakvere. Od 1990 był zatrudniony w administracji prowincji Lääne Viru, gdzie w latach 1990–1994 pełnił funkcję szefa wydziału środowiska, a w latach 1994–1995 naczelnika Służby Ochrony Przyrody. Od 1995 do 2003 zajmował stanowisko gubernatora prowincji.

Od 2002 należał do partii Res Publica, z ramienia której rok później został wybrany do Riigikogu X kadencji. W tym samym roku objął stanowisko ministra spraw socjalnych w rządzie Juhana Partsa. W 2005 odszedł z rządu i powrócił do pracy w parlamencie. Dwa lata później uzyskał reelekcję i znalazł się w Riigikogu XI kadencji jako kandydat Isamaa ja Res Publica Liit.

W czerwcu 2009 objął urząd ministra spraw wewnętrznych w rządzie Andrusa Ansipa. Funkcję tę pełnił do kwietnia 2011, wcześniej w tym samym roku został wybrany do Zgromadzenia Państwowego XII kadencji. Mandat poselski utrzymał również w 2015^[1].

W kwietniu 2015 powrócił do administracji rządowej jako minister środowiska w drugim rządzie Taaviego Rõivasa^[2]. Pozostał na tej funkcji również w utworzonym w listopadzie 2016 rządzie Jüriego Ratasa^[3]. Zakończył urzędowanie w czerwcu 2017.

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie Riigikogu (ang.). [dostęp 2015-03-02].