Markot

Ten artykuł od 2020-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

(c) Petroniusz / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0

Schronisko dla Osób Bezdomnych Markot w Wałbrzychu (2011)

Ruch Wychodzenia z Bezdomności „Markot” – ruch społeczny powstały na bazie eksperymentu osad Victoria Kotan, na przełomie lat 80. i 90. XX wieku.

Pierwsza tego typu placówka uruchomiona została w miejscowości Lutynka, druga w Jelenim Ruczaju. Kolejną była Art-Eko Szkoła Życia w Wandzinie.

Instytucjonalną formułę Ruchu Markot nadano placówkom pomocowym dla bezdomnych w 1994 r. W tym samym roku, w Warszawie, przy ul. Marywilskiej 44, powstało pierwsze Centrum Pomocy Bliźniemu Markot-3. Na przełomie lat 1990-2000, ponad 50% miejsc noclegowych dla bezdomnych w skali kraju pozostawało w gestii Markotu.

Struktury Ruchu Markot były bazą dla dziesiątek inicjatyw społecznych. Do najbardziej dynamicznych należała Serc Pospolite Ruszenie - akcja pomocy ofiarom powodzi w 1997 roku. Rok wcześniej szef Monaru i Markotu, Marek Kotański, proklamował na 14 kwietnia Dzień Ludzi Bezdomnych oraz ustanowił honorowe wyróżnienie Przyjaciel Ludzi Bezdomnych.