Markus Eisenbichler

Markus Eisenbichler
Ilustracja
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1991
Bad Reichenhall

Klub

TSV Siegsdorf

Debiut w PŚ

30 grudnia 2011 w Oberstdorfie (30. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 grudnia 2011 w Oberstdorfie (30. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

11 grudnia 2016 w Lillehammer (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

22 marca 2019 w Planicy

Rekord życiowy

248,0 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2017)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
brązPekin 2022duża druż.
Mistrzostwa świata
złotoLahti 2017norm. druż. miesz.
złotoSeefeld 2019duża
złotoSeefeld 2019duża druż.
złotoSeefeld 2019norm. druż. miesz.
złotoOberstdorf 2021norm. druż. miesz.
złotoOberstdorf 2021duża druż.
brązLahti 2017normalna
Mistrzostwa świata w lotach
srebroPlanica 2020drużynowo
srebroVikersund 2022drużynowo
brązPlanica 2020indywidualnie
Inne nagrody
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2020/2021
Puchar Świata w lotach
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018/2019
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2020/2021
Turniej Czterech Skoczni
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018/2019
Willingen Six
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2021
Planica 7
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2019
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2021
Letni Puchar Kontynentalny
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2016
FIS Cup
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2012/2013

Markus Eisenbichler (ur. 3 kwietnia 1991 w Bad Reichenhall[2]) − niemiecki skoczek narciarski, zawodnik klubu TSV Siegsdorf. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Indywidualny mistrz świata z dużej skoczni z 2019 oraz brązowy medalista ze skoczni normalnej z 2017, mistrz świata w drużynie mieszanej z 2017, 2019 i 2021 oraz w drużynie męskiej z 2019 i 2021. Indywidualny brązowy medalista mistrzostw świata w lotach z 2020, srebrny medalista drużynowy z 2020 i 2022. Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2020/2021.

Przebieg kariery

Do 2012

Skoki narciarskie zaczął uprawiać w wieku 7 lat, za namową swojego kolegi[3]. Wielokrotnie startował w lokalnych zawodach dziecięcych w obsadzie międzynarodowej rozgrywanych głównie w Niemczech. W rywalizacji juniorskiej nie odniósł jednak większych sukcesów i nigdy nie wystartował w mistrzostwach świata juniorów[4].

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował w czerwcu 2006 – w Bischofshofen w konkursie FIS Cup zajął 27. lokatę spośród 29 sklasyfikowanych zawodników[4][5]. W sezonie 2008/2009 rozpoczął starty w Pucharze Kontynentalnym. Pierwsze punkty zdobył w grudniu 2008 w Engelbergu, zajmując 20. pozycję[6]. 2 lutego 2010 w Klingenthal zadebiutował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata, nie uzyskał jednak awansu do konkursu głównego[7]. W lutym 2011 w Zakopanem po raz pierwszy stanął na podium konkursu Pucharu Kontynentalnego, zajmując drugie miejsce[8].

W sierpniu 2011 po raz pierwszy wystartował w Letnim Grand Prix. W zawodach w Ałmaty zajął 19. miejsce. 30 grudnia 2011 w swoim debiucie w konkursie głównym tego cyklu, Eisenbichler zdobył punkt Pucharu Świata. W rozgrywanym systemem KO konkursie 60. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie po skoku na 111 m uzyskał 43. notę pierwszej serii, ale wyeliminował w bezpośrednim pojedynku Martina Schmitta, dzięki czemu wystartował również w serii drugiej. W sezonie zimowym 2011/2012 dwukrotnie stawał też na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego[9].

Lata 2012–2014

Pod koniec sierpnia 2012, podczas skoku treningowego na Schattenbergschanze w Oberstdorfie, tuż po wybiciu z progu, w wyniku zbyt agresywnego wychylenia sylwetki i otrzymania silnego podmuchu wiatru, stracił panowanie nad lotem, wykonując salto w powietrzu i upadł, uderzając plecami w zeskok[10]. W wyniku tego zdarzenia doznał złamania trzeciego kręgu piersiowego, uszkodzenia czterech kolejnych kręgów i czasowo stracił czucie w dolnych partiach ciała, spędzając około miesiąca leżąc. Mimo tak poważnych obrażeń stosunkowo szybko powrócił do zdrowia i wznowił treningi[11], a już w połowie stycznia 2013 powrócił do rywalizacji w zawodach międzynarodowych pod egidą FIS, zajmując 19. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen[12].

W sezonie 2013/2014, początkowo startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. W styczniu 2014 w Sapporo odniósł w tym cyklu dwa zwycięstwa i znalazł się w składzie na konkursy Pucharu Świata rozgrywane tydzień później na tej samej skoczni. W zawodach tych dwukrotnie zajął 8. miejsce. W dalszej części sezonu jeszcze kilkukrotnie zdobył punkty PŚ, a w PK raz zajął miejsce na podium. Wystartował w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014, które ukończył na 38. miejscu[13].

Sezon 2014/2015

W Letnim Grand Prix 2014 najwyżej klasyfikowany był na 12. miejscu w zawodach w Hakubie, zaś w Letnim Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie zajmował miejsca na podium[14]. W sezonie zimowym 2014/2015 regularnie występował w Pucharze Świata, najczęściej zajmując lokaty w drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany indywidualnie był na 6. pozycji, którą zajął dwukrotnie: w grudniu 2014 w Engelbergu i w styczniu 2015 w Zakopanem. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015, gdzie zajął 10. miejsce indywidualnie na skoczni dużej oraz 5. w drużynie męskiej[14]. Sezon 2014/2015 Pucharu Świata zakończył na 15. pozycji w klasyfikacji generalnej z 529 punktami[15].

Sezon 2015/2016

W Letnim Grand Prix 2015 najwyżej znalazł się na 15. miejscu, w sierpniowym konkursie w Wiśle. W sezonie zimowym 2015/2016 początkowo startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Po tym, jak na przełomie stycznia i lutego 2016 zwyciężył w konkursie tego cyklu w Bischofshofen i zajął 2. miejsce w Planicy, znalazł się w niemieckiej kadrze na zawody Pucharu Świata. Tu najwyżej klasyfikowany był na 15. miejscu, w lutowych zawodach w Vikersund, poza tym najczęściej zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. W marcu 2016 w Czajkowskim jeszcze raz zwyciężył w konkursie Pucharu Kontynentalnego[16].

Sezon 2016/2017

W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2016 zwyciężył w pięciu konkursach[17], dzięki czemu zajął 1. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu[4]. W Letnim Grand Prix 2016 najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, w październikowych zawodach w Klingenthal[17].

W sezonie zimowym 2016/2017 Eisenbichler powrócił do regularnych występów w Pucharze Świata. Rozpoczął go od 7. lokaty w Ruce, a w kolejnych startach zajmował głównie miejsca w pierwszej dziesiątce. 11 grudnia 2016 po raz pierwszy w karierze stanął na podium konkursu indywidualnego Pucharu Świata, zawody w Lillehammer kończąc na 3. miejscu. W styczniu 2017 najwyżej sklasyfikowany był na 4. pozycji, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen w ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni oraz w Zakopanem, a w lutym na 6. miejscu, w konkursie w Sapporo[17].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Zdobył tam brązowy medal w zawodach indywidualnych na skoczni normalnej, a także, wraz z Cariną Vogt, Svenją Würth i Andreasem Wellingerem, złoty w konkursie drużyn mieszanych. Na skoczni dużej indywidualnie był 13., a w drużynie męskiej 4. W marcowych zawodach Pucharu Świata jeszcze dwukrotnie stanął na podium: w ramach Raw Air 2017 zajął 3. miejsce w Oslo, na tej samej pozycji ukończył również pierwszy konkurs w Planicy[17]. Sezon 2016/2017 Pucharu Świata zakończył na 8. miejscu w klasyfikacji generalnej z 807 punktami[15].

Sezon 2017/2018

W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata zajmował naprzemiennie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Raz stanął na podium konkursu indywidualnego – 4 marca 2018 w Lahti zajął 2. pozycję[18]. Sezon zakończył na 10. lokacie w klasyfikacji generalnej z 597 punktami[15]. W styczniu 2018 wystartował w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 11. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie. W lutym znalazł się w reprezentacji Niemiec na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018. Wystąpił tylko w konkursach indywidualnych, zajmując 8. miejsce na skoczni normalnej i 14. na dużej[18].

Sezon 2018/2019

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najczęściej kończył zawody w pierwszej dziesiątce. W ramach 67. Turnieju Czterech Skoczni zajął 2. miejsce w Oberstdorfie oraz Garmisch-Partenkirchen, a następnie był 13. w Innsbrucku i 5. w Bischofshofen[19]. Pozwoliło mu to zająć 2. pozycję w klasyfikacji generalnej turnieju[15]. W lutym 2019 dwukrotnie stanął na podium zawodów lotów narciarskich w Oberstdorfie, zajmując 3. i 2. lokatę, był również 2. w drugim konkursie w Willingen[19].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Zdobył na nich złoty medal w zawodach indywidualnych na skoczni dużej, jak również w drużynie męskiej (wraz z Karlem Geigerem, Richardem Freitagiem i Stephanem Leyhe) oraz zespole mieszanym (wraz z Kathariną Althaus, Juliane Seyfarth i Geigerem). Indywidualnie na skoczni normalnej zajął 7. miejsce. 22 marca 2019 w Planicy odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. Dwa dni później w kończących sezon zawodach zajął 3. pozycję[19]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata 2018/2019 zakończył na 7. lokacie z 937 punktami, z kolei w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2018/2019 znalazł się na 2. miejscu z 371 punktami[15].

Sezon 2019/2020

W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w lipcowych zawodach w Wiśle. W Pucharze Świata 2019/2020 osiągał wyniki gorsze niż w trzech poprzednich sezonach, zajmując głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Raz stanął na podium – w ramach Raw Air 2020 był 2. w Lillehammer[20]. Sezon zakończył na 23. pozycji w klasyfikacji generalnej z 304 punktami[15].

Sezon 2020/2021

Zwyciężył w dwóch pierwszych konkursach indywidualnych sezonu 2020/2021 Pucharu Świata w Wiśle i Ruce, a w kolejnych zawodach w Ruce zajął 2. miejsce. Zajmował pozycję lidera cyklu[21], którą stracił po kolejnym konkursie, rozgrywanym w Niżnym Tagile, na rzecz Halvora Egnera Graneruda. Zawody te zakończył na 28. lokacie po krótkim skoku w drugiej serii oddanym w trudnych warunkach[22]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie zdobył na nich brązowy medal, a w drużynie, wraz z Constantinem Schmidem, Piusem Paschke i Karlem Geigerem – srebrny[21].

W dalszej części sezonu regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce indywidualnych zawodów Pucharu Świata. W grudniu 2020 raz stanął na podium – był 2. w drugim konkursie w Engelbergu. W styczniu 2021 był 2. w Zakopanem i 3. w drugim konkursie w Willingen, zaś w lutym był 3. w drugim konkursie w Klingenthal[21].

Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zarówno na skoczni normalnej, jak i dużej zajął 17. miejsce, zaś w konkursach drużynowych zdobył złote medale: w zespole mieszanym wraz z Kathariną Althaus, Anną Rupprecht i Karlem Geigerem, a w drużynie męskiej z Piusem Paschke, Severinem Freundem i Geigerem. W marcowych zawodach Pucharu Świata w Planicy zajął między innymi 2. i 3. pozycję indywidualnie[21]. Sezon zakończył na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1190 punktami, o 382 za Halvorem Egnerem Granerudem. Zajął również 3. pozycję w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2020/2021[15].

Sezon 2021/2022

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata zajmował głównie miejsca w pierwszej dziesiątce. W listopadzie 2021 dwukrotnie ukończył zawody w Ruce na 2. pozycji. W grudniowych konkursach cyklu najwyżej klasyfikowany był na 4. lokacie. W ramach 70. Turniej Czterech Skoczni zajął 2. miejsce w Garmisch-Partenkirchen, a w styczniu 2022 jeszcze dwukrotnie stanął na podium zawodów indywidualnych Pucharu Świata – w obu konkursach w Titisee-Neustadt zajął 3. pozycję. Wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 31. miejsce na skoczni normalnej oraz 5. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Constantinem Schmidem, Stephanem Leyhe i Karlem Geigerem, zdobył brązowy medal[23].

W ramach Raw Air 2022 zajął 2. miejsce w pierwszym konkursie w Oslo. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których indywidualnie zajął 18. lokatę, a w drużynie, wraz z Severinem Freundem, Andreasem Wellingerem i Karlem Geigerem, zdobył srebrny medal[23]. Sezon 2021/2022 Pucharu Świata ukończył na 6. pozycji w klasyfikacji generalnej z 950 punktami[15].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczang8. miejsce (K-98), 14. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou31. miejsce (K-95), 5. miejsce (K-125)

Drużynowo

2022 Pekin/Zhangjiakoubrązowy medal[a]

Starty M. Eisenbichlera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
8.10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.106,0 m106,5 m240,2 pkt19,1 pktAndreas Wellinger
14.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.130,0 m130,5 m255,4 pkt30,3 pktKamil Stoch
31.6 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-95HS-106indywid.92,0 m118,4 pkt156,6 pktRyōyū Kobayashi
5.12 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-125HS-140indywid.137,5 m139,5 m275,7 pkt20,4 pktMarius Lindvik
3.Bronze medal.svg14 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-125HS-140druż.[a]136,0 m139,5 m922,9 pkt (256,9 pkt)19,8 pktAustria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Szwecja Falun10. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahtibrązowy medal (K-90), 13. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruckzłoty medal (K-120), 7. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf17. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-120)

Drużynowo

2015 Szwecja Falun5. miejsce (K-120)[b]
2017 Finlandia Lahtizłoty medal (drużyna mieszana/K-90)[c], 4. miejsce (K-116)[d]
2019 Austria Seefeld/Innsbruckzłoty medal (K-120)[e], złoty medal (drużyna mieszana/K-99)[f]
2021 Niemcy Oberstdorfzłoty medal (K-120)[g], złoty medal (drużyna mieszana/K-95)[h]

Starty M. Eisenbichlera na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
10.26 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134indywid.122,5 m127,5 m227,9 pkt40,8 pktSeverin Freund
5.28 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134druż.[b]120,5 m119,5 m809,2 pkt (193,7 pkt)63,4 pktNorwegia
3.FIS bronze medal.png25 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.95,0 m100,5 m263,6 pkt7,2 pktStefan Kraft
1.FIS gold medal.png26 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100druż. mix.[c]95,5 m99,5 m1035,5 pkt (264,0 pkt)
13.2 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130indywid.125,5 m123,5 m258,0 pkt21,3 pktStefan Kraft
4.4 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130druż.[d]130,5 m130,5 m1052,9 pkt (281,1 pkt)51,3 pktPolska
1.FIS gold medal.png23 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130indywid.131,5 m135,5 m279,4 pkt
1.FIS gold medal.png24 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130druż.[e]128,0 m128,5 m987,5 pkt (259,3 pkt)
7.1 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109indywid.91,0 m102,5 m210,5 pkt7,8 pktDawid Kubacki
1.FIS gold medal.png2 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109druż. mix.[f]104,5 m107,0 m1012,2 pkt (256,6 pkt)
17.27 lutego2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-106indywid.98,5 m95,5 m241,1 pkt27,7 pktPiotr Żyła
1.FIS gold medal.png28 lutego2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-106druż. mix.[h]100,0 m98,5 m1000,8 pkt (250,5 pkt)
17.5 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137indywid.122,5 m134,0 m[i]231,8 pkt44,7 pktStefan Kraft
1.FIS gold medal.png6 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137druż.[g]135,0 m138,5 m1046,6 pkt (270,6 pkt)

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2014 Czechy Harrachov38. miejsce
2018 Niemcy Oberstdorf11. miejsce
2020 Słowenia Planicabrązowy medal
2022 Norwegia Vikersund18. miejsce

Drużynowo

2018 Niemcy Oberstdorf4. miejsce[j]
2020 Słowenia Planicasrebrny medal[k]
2022 Norwegia Vikersundsrebrny medal[l]

Starty M. Eisenbichlera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
38.14–15 marca2014Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205indywid.160,5 m[m][m]132,1 pkt258,9 pktSeverin Freund
11.19–20 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235indywid.197,5 m205,5 m203,0 m[m]560,1 pkt91,8 pktDaniel-André Tande
4.21 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235druż.[j]200,0 m210,5 m1581,2 pkt (379,4 pkt)80,8 pktNorwegia
3.FIS bronze medal.png11–12 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240indywid.220,0 m247,0 m234,5 m230,0 m859,3 pkt17,9 pktKarl Geiger
2.FIS silver medal.png13 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240druż.[k]230,0 m236,5 m1708,5 pkt (453,9 pkt)19,2 pktNorwegia
18.11–12 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240indywid.185,0 m204,5 m213,5 m206,0 m710,0 pkt144,2 pktMarius Lindvik
2.FIS silver medal.png13 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240druż.[l]211,5 m213,0 m1583,5 pkt (378,3 pkt)128,0 pktSłowenia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2011/201271.
2013/201444.
2014/201515.
2015/201639.
2016/20178.
2017/201810.
2018/20197.
2019/202023.
2020/20212.
2021/20226.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.22 marca2019Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240238,5 m233,0 m445,0 pkt* P7 2019, Loty 2018/2019
2.22 listopada2020Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134137,5 m134,0 m267,6 pkt
3.28 listopada2020Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142146,0 m141,0 m313,4 pkt

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2009/2010
2011/2012
2013/2014
2014/2015
2015/2016
2016/201733
2017/201811
2018/20191427
2019/202011
2020/20212439
2021/2022246
Suma3121227

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.11 grudnia2016Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138128,5 m135,0 m286,2 pkt3.3,7 pktKamil Stoch
2.12 marca2017Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134125,5 m128,5 m244,1 pkt3.23,4 pktStefan Kraft
3.24 marca2017Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-225243,5 m236,0 m461,8 pkt3.28,4 pktStefan Kraft
4.4 marca2018Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130124,5 m129,5 m286,0 pkt2.28,2 pktKamil Stoch
5.30 grudnia2018Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137133,0 m129,0 m281,9 pkt2.0,4 pktRyōyū Kobayashi
6.1 stycznia2019Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-142138,0 m135,0 m264,7 pkt2.1,9 pktRyōyū Kobayashi
7.1 lutego2019Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235224,5 m222,5 m423,3 pkt3.6,8 pktTimi Zajc
8.2 lutego2019Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235219,5 m237,5 m426,5 pkt2.0,5 pktRyōyū Kobayashi
9.17 lutego2019Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145140,0 m141,5 m252,8 pkt2.21,6 pktRyōyū Kobayashi
10.22 marca2019Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240238,5 m233,0 m445,0 pkt1.
11.24 marca2019Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240227,0 m235,0 m442,5 pkt3.22,4 pktRyōyū Kobayashi
12.9 marca2020Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-140138,0 m120,5 m278,6 pkt2.0,4 pktPeter Prevc
13.22 listopada2020Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134137,5 m134,0 m267,6 pkt1.
14.28 listopada2020Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142146,0 m141,0 m313,4 pkt1.
15.29 listopada2020Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142141,0 m131,0 m272,1 pkt2.9,9 pktHalvor Egner Granerud
16.20 grudnia2020Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140134,0 m137,5 m303,7 pkt2.1,7 pktHalvor Egner Granerud
17.24 stycznia2021Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130129,5 m128,5 m264,2 pkt2.1,7 pktRobert Johansson
18.31 stycznia2021Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-147143,0 m132,9 pkt3.21,4 pktHalvor Egner Granerud
19.7 lutego2021Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140138,0 m141,5 m285,7 pkt3.2,8 pktHalvor Egner Granerud
20.25 marca2021Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240232,5 m238,5 m445,1 pkt2.7,4 pktRyōyū Kobayashi
21.28 marca2021Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240221,0 m230,0 m447,9 pkt3.11,4 pktKarl Geiger
22.27 listopada2021Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142136,5 m132,0 m304,4 pkt3.20,1 pktRyōyū Kobayashi
23.28 listopada2021Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142145,0 m135,5 m305,2 pkt3.6,7 pktAnže Lanišek[24]
24.1 stycznia2022Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-142141,0 m143,5 m291,0 pkt2.0,2 pktRyōyū Kobayashi
25.22 stycznia2022Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142132,5 m132,0 m273,9 pkt3.14,4 pktKarl Geiger
26.23 stycznia2022Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142135,0 m134,5 m275,3 pkt3.7,4 pktKarl Geiger
27.5 marca2022Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134130,0 m130,0 m268,8 pkt2.1,6 pktMarius Lindvik

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 18 grudnia 2022

Sezon 2009/2010
Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Oberstdorf HS213Klingenthal HS140Willingen HS145Lahti HS130Kuopio HS127Lillehammer HS138Oslo HS134punkty
-----------------q-----0
Sezon 2011/2012
Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Harrachov HS142Harrachov HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS97Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
-------30q--4850-------------1
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Falun HS134Lahti HS130Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS139Planica HS139punkty
--------q45------881135----q29q2299
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140Ruka HS142Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS225Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Kuopio HS100Trondheim HS140Oslo HS134Oslo HS134Planica HS225Planica HS225punkty
8121140814218644qq3296143113121312151381915q7243122529
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140Lillehammer HS100Lillehammer HS100Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Willingen HS145Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Lahti HS100Kuopio HS127Ałmaty HS140Ałmaty HS140Wisła HS134Titisee-Neustadt HS142Planica HS225Planica HS225Planica HS225punkty
-------41q-------2132152618303121--2828-61
Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
71567375642913112241882269--343834807
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
155144201259148101033126232161071412597
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
151525321048622135q62610163210-36210159513937
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
5023313615234111102714----12263426281611141717244304
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
1122844257635448283931412302831190
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
68335440273572883010332911486241493424950
Sezon 2022/2023
Wisła HS134Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Willingen HS147Willingen HS147Lake Placid HS128Lake Placid HS128Râșnov HS97Oslo HS134Oslo HS134Lillehammer HS140Lillehammer HS140Vikersund HS240Vikersund HS240Lahti HS130Planica HS240Planica HS240punkty
132016102192730116
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon
2014/2015
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Lahti HS130Planica HS225
1-226
Sezon
2015/2016
Klingenthal HS140Willingen HS145Zakopane HS134Oslo HS134Kuopio HS127Planica HS225
-----5
Sezon
2016/2017
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS225Planica HS225
213252
Sezon
2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
42321442
Sezon
2018/2019
Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
21-2522
Sezon
2019/2020
Wisła HS134Klingenthal HS140Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134
561--
Sezon
2020/2021
Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Râșnov HS97 (mikst)Planica HS240
263-1
Sezon
2021/2022
Wisła HS134Bischofshofen HS142Zakopane HS140Willingen HS147 (mikst)Lahti HS130Oslo HS134 (mikst)Planica HS240
2624355
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2011/201254.
2013/201459.
2014/201550.
2015/201663.
2016/20177.
2017/20187.
2018/20192.
2019/202015.
2020/202116.
2021/20225.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201716.
20189.
20194.
202031.
20225.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20188.
201925.
202022.
20213.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20186.
20192.
20213.
202219.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2011/2012niesklasyfikowany
2014/201514.
2015/201625.
2016/20177.
2017/201810.
2018/20192.
2019/202024.
2020/20213.
2021/202216.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201169.
201355.
201438.
201550.
201641.
201754.
201847.
201929.
202125.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2011
Wisła HS134Szczyrk HS106Zakopane HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--------19--12
2013
Hinterzarten HS108Wisła HS134Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ałmaty HS140Ałmaty HS140Klingenthal HS140punkty
----1519----2237
2014
Wisła HS134Einsiedeln HS117Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
2431241217---2160
2015
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowski HS106Czajkowski HS140Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94punkty
153916502816----3149
2016
Courchevel HS132Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowski HS140Czajkowski HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--13------565
2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowski HS140Czajkowski HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
-15------2126
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
---9----2535
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
42117---312481
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
57----37-81
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2019Wisła HS134Hinterzarten HS108 (mikst)Zakopane HS140
4--
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2008/200973.
2009/2010115.
2010/201126.
2011/201224.
2012/201368.
2013/20149.
2015/20164.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.18 stycznia2014Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134124,0 m137,5 m262,7 pkt
2.19 stycznia2014Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134136,5 m137,0 m287,8 pkt
3.31 stycznia2016Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140134,0 m138,8 pkt
4.12 marca2016Rosja CzajkowskijSnieżynkaK-125HS-140141,5 m139,0 m282,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.27 lutego2011Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134128,5 m124,5 m253,4 pkt2.1,9 pktThomas Thurnbichler
2.14 grudnia2011Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-125HS-140128,0 m132,0 m247,8 pkt3.7,0 pktMichael Hayböck
3.12 lutego2012Stany Zjednoczone Iron MountainPine MountainK-120HS-133129,0 m138,5 m266,5 pkt2.25,8 pktMarinus Kraus
4.18 stycznia2014Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134124,0 m137,5 m262,7 pkt1.
5.19 stycznia2014Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134136,5 m137,0 m287,8 pkt1.
6.14 lutego2014Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117114,0 m114,0 m259,7 pkt2.12,5 pktKarl Geiger
7.31 stycznia2016Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140134,0 m138,8 pkt1.
8.7 lutego2016Słowenia PlanicaBloudkova velikankaK-125HS-139129,5 m133,5 m259,7 pkt2.16,3 pktPhilipp Aschenwald
9.12 marca2016Rosja CzajkowskijSnieżynkaK-125HS-140141,5 m139,0 m282,8 pkt1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2008/2009
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Liberec HS134Liberec HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Braunlage HS100Braunlage HS100Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Kranj HS109Kranj HS109Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS134Zakopane HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS110Brotterode HS110Wisła HS134Wisła HS134Trondheim HS131Trondheim HS131Pragelato HS140Pragelato HS140Ruka HS142Ruka HS142punkty
------56201944-----------2324----1515----70
Sezon 2009/2010
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Otepää HS100Otepää HS100Engelberg HS137Engelberg HS137Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Titisee-Neustadt HS142Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Iron Mountain HS133Zakopane HS134Zakopane HS134Kranj HS109Kranj HS109Brotterode HS110Brotterode HS110Wisła HS134Oslo HS134Oslo HS134Ruka HS142Ruka HS142punkty
-----------305055-----48--2631282911
Sezon 2010/2011
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Erzurum HS109Erzurum HS109Engelberg HS137Engelberg HS137Sapporo HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Pjongczang HS140Pjongczang HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Brotterode HS110Brotterode HS110Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Kranj HS109Kranj HS109Zakopane HS134Zakopane HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Wisła HS134Wisła HS134punkty
------dq40-----2928135dq28--30817245212311242
Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Ałmaty HS140Ałmaty HS140Erzurum HS109Erzurum HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Oslo HS106Oslo HS106Oslo HS106Wisła HS134Wisła HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Kuopio HS127Kuopio HS127punkty
49402331724-------32133430258132627----296
Sezon 2012/2013
Ałmaty HS140Ałmaty HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Wisła HS134Wisła HS134Liberec HS100Liberec HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Niżny Tagił HS100Niżny Tagił HS100punkty
---------19dq12146649-------3015----69
Sezon 2013/2014
Rena HS111Rena HS111Lahti HS130Lahti HS130Engelberg HS137Engelberg HS137Courchevel HS96Courchevel HS96Sapporo HS100Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Brotterode HS117Seefeld HS109Seefeld HS109Falun HS100Falun HS100Zakopane HS134Zakopane HS134Niżny Tagił HS134punkty
7718398--1281513113922246124014148---514
Sezon 2015/2016
Rena HS111Rena HS111Rena HS139Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Engelberg HS137Engelberg HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Willingen HS145Willingen HS145Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Vikersund HS117Vikersund HS117Czajkowski HS140Czajkowski HS140punkty
8727dq22--4458--41110111102-----22518597
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2010niesklasyfikowany
201129.
20138.
201413.
20161.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.13 września2014Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140133,5 m128,5 m226,7 pkt3.32,4 pktAnže Lanišek
2.28 września2014Norwegia TrondheimGranåsenK-124HS-140128,5 m131,5 m257,8 pkt2.0,4 pktKarl Geiger
3.11 września2016Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138136,5 m141,0 m259,2 pkt1.
4.17 września2016Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115117,5 m112,5 m271,3 pkt1.
5.18 września2016Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115113,0 m114,5 m253,8 pkt1.
6.25 września2016Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134130,0 m128,5 m273,6 pkt1.
7.30 września2016Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140138,0 m140,5 m280,1 pkt1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2010
Kranj HS109Kranj HS109Velenje HS94Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Courchevel HS132Courchevel HS132Lillehammer HS138Lillehammer HS138Oslo HS106Oslo HS106Ałmaty HS140Ałmaty HS106Wisła HS134Wisła HS134punkty
---4153----------0
2011
Kranj HS109Kranj HS109Stams HS115Stams HS115Courchevel HS132Courchevel HS132Trondheim HS105Trondheim HS105Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
2357121614285349185179
2013
Stams HS115Stams HS115Kranj HS109Kranj HS109Kuopio HS127Kuopio HS127Lillehammer HS138Lillehammer HS138Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
30624116154717234200
2014
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140Stams HS115Stams HS115Trondheim HS140Trondheim HS140punkty
--------3191118102215
2016
Kranj HS109Kranj HS109Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Lillehammer HS138Lillehammer HS138Stams HS115Stams HS115Wisła HS134Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
1312----6111711-618
2017
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Trondheim HS138Trondheim HS138Râșnov HS100Râșnov HS100Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
-----------71258
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  - zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2006/2007200.
2008/2009168.
2009/2010104.
2012/20132.
2013/2014147.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.9 lutego2013Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134126,0 m122,5 m244,3 pkt3.5,9 pktDavid Winkler
2.16 marca2013Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-10698,5 m100,0 m245,0 pkt2.0,5 pktTobias Bogner
3.17 marca2013Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-10697,0 m104,5 m254,0 pkt2.7,5 pktMichael Dreher

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2006/2007
BischofshofenBischofshofenGarmisch-PartenkirchenÖrnsköldsvikÖrnsköldsvikEinsiedelnEinsiedelnSeefeldChaux-NeuveChaux-NeuveZakopaneZakopaneZaōZaōSapporopunkty
2736-------------4
Sezon 2008/2009
OberwiesenthalOberwiesenthalSzczyrbskie JezioroSzczyrbskie JezioroPredazzoPredazzoEinsiedelnEinsiedelnSzczyrbskie JezioroHarrachovHarrachovYabuliLauschaEisenerzEisenerzNotoddenNotoddenLjubnoLjubnoZaōZaōSapporopunkty
----1824----------------20
Sezon 2009/2010
VillachPredazzoPredazzoOberwiesenthalOberwiesenthalSzczyrbskie JezioroSzczyrbskie JezioroFalunFalunEinsiedelnEinsiedelnNotoddenNotoddenHarrachovHarrachovSzczyrkSzczyrkLauschaLauschaVillachKranjKranjZaōZaōCourchevelCourchevelpunkty
---1112---------------------46
Sezon 2012/2013
RâșnovVillachVillachKuopioKuopioWisłaWisłaEinsiedelnEinsiedelnWinterbergWinterbergRâșnovRâșnovZakopaneZakopaneBrattleboroBrattleboroKranjKranjOberstdorfOberstdorfpunkty
-------------311--5722325
Sezon 2013/2014
VillachVillachSzczyrkSzczyrkKuopioKuopioKranjKranjZakopaneZakopaneFrenstatFrenstatEinsiedelnEinsiedelnRâșnovRâșnovNotoddenNotoddenBrattleboroBrattleboroRâșnovRâșnovZakopaneZakopanepunkty
-----8------------------32
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

  1. a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  2. a b Skład zespołu: Michael Neumayer, Markus Eisenbichler, Richard Freitag, Severin Freund
  3. a b Skład zespołu: Carina Vogt, Markus Eisenbichler, Svenja Würth, Andreas Wellinger
  4. a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Stephan Leyhe, Richard Freitag, Andreas Wellinger
  5. a b Skład zespołu: Karl Geiger, Richard Freitag, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler
  6. a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Markus Eisenbichler, Juliane Seyfarth, Karl Geiger
  7. a b Skład zespołu: Pius Paschke, Severin Freund, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  8. a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Markus Eisenbichler, Anna Rupprecht, Karl Geiger
  9. Nie ustał tego skoku.
  10. a b Skład zespołu: Andreas Wellinger, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler, Richard Freitag
  11. a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  12. a b Skład zespołu: Severin Freund, Andreas Wellinger, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  13. a b c Seria konkursowa została odwołana.

Przypisy

  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-23].
  2. Markus Eisenbichler. teamdeutschland.de. [dostęp 2019-12-31]. (niem.).
  3. Sebastian Warzecha: Eisenbichler. Policjant, który został mistrzem świata, a mógł być… inwalidą. weszlo.com, 2019-02-25. [dostęp 2019-11-19].
  4. a b c Adam Kwieciński: EISENBICHLER Markus 1991.04.03 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2019-11-26].
  5. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
  6. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
  7. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
  8. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
  9. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
  10. Groźny upadek Markusa Eisenbichlera w Oberstdorfie. skokipolska.pl, 2012-08-27. [dostęp 2019-11-19].
  11. Tomasz Kalemba: Eisenbichler kilka lat temu omal nie został kaleką. Teraz jest mistrzem świata, mimo że nie ma wygranej w PŚ. przegladsportowy.pl, 2019-02-23. [dostęp 2019-11-19].
  12. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
  13. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
  14. a b EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-25]. (ang.).
  15. a b c d e f g h EISENBICHLER Markus - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-08]. (ang.).
  16. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-25]. (ang.).
  17. a b c d EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
  18. a b EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
  19. a b c EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-27]. (ang.).
  20. EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-27]. (ang.).
  21. a b c d EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-07-26]. (ang.).
  22. Adam Bucholz: PŚ w Niżnym Tagile: Triumf Graneruda, Zniszczoł szósty, wpadka Eisenbichlera!. skijumping.pl, 2020-12-05. [dostęp 2021-07-26].
  23. a b EISENBICHLER Markus - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-08]. (ang.).
  24. Andrzej Mysiak: PŚ Ruka: Pierwsze zwycięstwo Laniska, Polacy bez przełamania. Skokinarciarskie.pl, 28 listopada 2021. [dostęp 2021-11-28].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

20190226 Seefeld SJ 4158.jpg
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Seefeld, February 26, 2019: FIS Nordic World Ski Championships, Ski Jumping Training Men.