Maroš Šefčovič

Maroš Šefčovič

Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1966 Bratysława
Zawód, zajęcie	dyplomata, polityk
Alma Mater	Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych
Stanowisko	komisarz europejski (od 2009)
Odznaczenia

Maroš Šefčovič (ur. 24 lipca 1966 w Bratysławie) – słowacki dyplomata i polityk, ambasador w Izraelu (1999–2002) i przy Wspólnotach Europejskich (2004–2009), od 2009 członek Komisji Europejskiej, komisarz ds. edukacji, kultury, szkoleń i młodzieży (2009–2010), ds. stosunków międzyinstytucjonalnych i administracji (2010–2014) oraz ds. unii energetycznej (2014–2019), od 2010 wiceprzewodniczący KE, od 2019 odpowiedzialny za stosunki międzyinstytucjonalne i prognozowanie.

Życiorys

W latach 1984–1985 studiował w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Bratysławie, następnie w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych (1985–1990). W 1990 uzyskał tytuł akademicki JUDr., a w 2000 doktoryzował się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie.

W 1990 pracował jako doradca wiceministra spraw zagranicznych Czechosłowacji. W latach 1991–1992 był III sekretarzem i konsulem w ambasadzie Czechosłowacji w Zimbabwe, następnie zastępcą szefa misji i II sekretarzem w ambasadzie w Kanadzie (1992–1995). W 1995 rozpoczął pracę w Departamencie Państw Unii Europejskiej i NATO słowackiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych (był m.in. jego wicedyrektorem). W latach 1998–1999 był zatrudniony w stałym przedstawicielstwie Słowacji przy Wspólnotach Europejskich jako radca i zastępca szefa misji.

W latach 1999–2002 sprawował funkcję ambasadora w Izraelu. Po powrocie do kraju pracował w MSZ na stanowisku dyrektora generalnego (2002–2004). W latach 2004–2009 był stałym przedstawicielem Słowacji przy Wspólnotach Europejskich. 1 października 2009 objął urząd komisarza europejskiego ds. edukacji, kultury, szkoleń i młodzieży w I komisji José Barroso. W II komisji José Barroso został wiceprzewodniczącym KE i komisarzem ds. instytucjonalnych oraz administracji^[1][2].

W 2014 prowadził listę wyborczą partii SMER w wyborach europejskich. Uzyskał jednocześnie rządową rekomendację do członkostwa w kolejnej Komisji Europejskiej, wobec czego przed rozpoczęciem kadencji zrezygnował z objęcia mandatu europosła^[3]. Pozostał także w nowej Komisji Europejskiej, na czele której stanął Jean-Claude Juncker (od 1 listopada 2014). Został w jej ramach ponownie wiceprzewodniczącym oraz komisarzem ds. unii energetycznej^[4].

W 2019 z poparciem partii SMER kandydował w wyborach prezydenckich, zajmując w I turze z 16 marca 2. miejsce z wynikiem 18,7% głosów. Przeszedł do II tury z Zuzaną Čaputovą, którą poparło 40,6% głosujących^[5]. W głosowaniu z 31 marca przegrał ze swoją konkurentką, otrzymując 41,6% głosów^[6]. Również w 2019 dołączył do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia tegoż roku) jako wiceprzewodniczący odpowiedzialny za stosunki międzyinstytucjonalne i prognozowanie^[7].

Odznaczenia

• Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy (Ukraina, 2020)^[8]

Przypisy

Bibliografia

• Curriculum vitae na stronie Komisji Europejskiej (ang.). [dostęp 2014-02-22].