Maroko Hiszpańskie

Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Maroko Hiszpańskie

‏الاحتلال الاسباني للم‎
Protectorado español de Marruecos

1912–1956
Flaga Godło
Język urzędowy	hiszpański i arabski
Stolica	Tetuan
Status terytorium	sułtanat, protektorat
Zależne od	Hiszpanii
Głowa terytorium	sułtan Muhammad V
Ostatni następca tronu	książę Hassan
Powierzchnia  • całkowita	20 948 km²
Waluta	peseta hiszpańska (PTS)
Traktat feski	dający Hiszpanii prawo do administracji północnym Marokiem jako protektoratem. 1912
Zjednoczenie	z niepodległym sułtanatem Maroka kwiecień 1956
Religia dominująca	islam
Strefa czasowa	UTC +1

Maroko Hiszpańskie (arab. الاحتلال الاسباني للمغرب, hiszp. Protectorado español de Marruecos) – dawna kolonia Hiszpanii w Afryce Północnej.

Historia

Na mocy Traktatu z Fezu w 1912 Hiszpania objęła protektoratem północne (w rejonie Cieśniny Gibraltarskiej) i południowe (na granicy z Saharą Hiszpańską) Maroko. Obie części były oddzielone od siebie terytoriami marokańskimi pod protektoratem francuskim (Maroko Francuskie). Stolicą kolonii było Tetuan. W latach 1921–1926 na północy trwała wojna z plemionami zamieszkującymi góry Rif, czego efektem była czasowa secesja tego obszaru pod nazwą Republika Rifu.

W 1955 r. populacja Maroka Hiszpańskiego, w tym ludność europejska, liczyła ok. 1 mln mieszkańców^[1].

Gdy w 1956 Francuzi wycofali się z południowej części Maroka, Hiszpania przekazała Maroku swoje terytorium, zachowując jednak Ceutę, Melillę, Ifni i region Tarfaja. Szybko wybuchły walki z Marokiem o te terytoria. W 1958 Hiszpanie wycofali się z Tarfai, zaś w 1969 z Ifni. Ceuta i Melilla nadal należą do Hiszpanii.

Przypisy