Mars Atmosphere and Volatile Evolution

Mars Atmosphere and Volatile Evolution, MAVEN
Ilustracja
Zaangażowani

NASA (USA)

Indeks COSPAR

2013-063A

Rakieta nośna

Atlas V 401

Miejsce startu

Cape Canaveral Air Force Station, Stany Zjednoczone

Cel misji

Mars

Orbita (docelowa, początkowa)
Okrążane ciało niebieskie

Mars

Perycentrum

125 km[1]

Apocentrum

6220 km[1]

Czas trwania
Początek misji

18 listopada 2013 (18:28 UTC)

Wymiary
Wymiary

wys. 3,47 m, szer. 2,29, rozp. paneli baterii słonecznych 11,43 m[1]

Masa całkowita

2454[2] kg

Masa aparatury naukowej

65[2] kg

MAVEN (ang. Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN, pol. ewolucja atmosfery Marsa i jej ulatywania) – sonda kosmiczna amerykańskiej agencji NASA, sztuczny satelita Marsa. Należy do programu Mars Scout.

Wybrana 15 września 2008 roku spośród 20 zgłoszonych na konkurs ogłoszony przez NASA we wrześniu 2006. Start sondy odbył się 18 listopada 2013 roku o 18:28 UTC z kosmodromu Cape Canaveral Air Force Station[2]. Wejście na orbitę Marsa nastąpiło 22 września 2014 roku[2][3]. Orbita MAVEN przybliży go do Marsa na odległość około 150 km i oddali do 6220 km. Po roku orbitowania wykonano cztery z planowanych pięciu zbliżeń do powierzchni Marsa na odległość 125 km.

Sonda bada atmosferę, klimat i pogodę na Marsie. Badania przeprowadzone przez statek mają pomóc odpowiedzieć na pytania dotyczące przeszłości planety, a szczególnie sposobu w jaki w przeszłości utraciła część atmosfery, kiedyś gęstszej. By się dowiedzieć, co spowodowało utratę wody, sonda zbada stosunek deuteru do zwykłego wodoru w górnych warstwach atmosfery. Podstawowa misja naukowa sondy rozpoczęła się 26 listopada 2014 roku i zaplanowana jest na jeden ziemski rok, po tym czasie MAVEN pozostanie na orbicie i będzie nadal zbierała dane[4].

Sonda przekazała pierwsze zdjęcia górnych warstw atmosfery Marsa wykonane w ultrafiolecie. Widoczna jest rozległa chmura atomowego wodoru i znacznie ciaśniejszą otoczkę atomowego tlenu. Gazy te powstają w wyniku dysocjacji pary wodnej i ditlenku węgla (CO2), które są obecne w atmosferze planety[5].

Planowanie misji rozpoczęło się w 2009 roku przez University of Colorado, z dotacji celowej o wartości 6 mln USD. Planowany całkowity koszt misji to 671 mln USD[1]. Projektem kieruje Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda. Statek zbudowała firma Lockheed Martin Space Systems w oparciu o sondy 2001 Mars Odyssey i Mars Reconnaissance Orbiter.

Przypisy

  1. a b c d MAVEN Press Kit (ang.). NASA, listopad 2013. [dostęp 2013-11-19].
  2. a b c d William Graham: Atlas V launches MAVEN en route to Martian adventure (ang.). W: 2013-11-17 [on-line]. NASASpaceFlight.com. [dostęp 2013-11-19].
  3. Dwayne Brown, Nancy Neal Jones, George Diller: NASA Launches Mission to Study Upper Atmosphere of Mars (ang.). W: RELEASE 13-342 [on-line]. NASA, 2013-11-18. [dostęp 2013-12-05].
  4. NASA’s MAVEN Celebrates One Year at Mars (ang.). W: 2015-09-22 [on-line]. nasa.gov.com. [dostęp 2015-10-03].
  5. Marek Muciek. Kronika. „Urania - Postępy Astronomii”. 774, s. 7, 2014-11-01. Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009 (pol.). 

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Maven spacecraft full.jpg
Wizja artystyczna sondy MAVEN, której start zaplanowano na 2013 rok.
Mars Viking 22e169.png

Original Caption Released with NASA Image:

Photo from Viking Lander 2 shows late-winter frost on the ground on Mars around the lander. The view is southeast over the top of Lander 2, and shows patches of frost around dark rocks. The surface is reddish-brown; the dark rocks vary in size from 10 centimeters (four inches) to 76 centimeters (30 inches) in diameter. This picture was obtained September 25, 1977. The frost deposits were detected for the first time 12 Martian days (sols) earlier in a black-and-white image. Color differences between the white frost and the reddish soil confirm that we are observing frost. The Lander Imaging Team is trying to determine if frost deposits routinely form due to cold night temperatures, then disappear during the warmer daytime. Preliminary analysis, however, indicates the frost was on the ground for some time and is disappearing over many days. That suggests to scientists that the frost is not frozen carbon dioxide (dry ice) but is more likely a carbon dioxide clathrate (six parts water to one part carbon dioxide). Detailed studies of the frost formation and disappearance, in conjunction with temperature measurements from the lander’s meteorology experiment, should be able to confirm or deny that hypothesis, scientists say.