Mars One

Bas Lansdorp promujący projekt

Mars One – niedoszły prywatny projekt prowadzony przez holenderskiego przedsiębiorcę Bas Lansdorpa, którego celem miało być ustanowienie stałej kolonii ludzkiej na Marsie[1]. Plan zakładał wysłanie prywatnego satelity komunikacyjnego na orbitę Marsa w 2020 roku, a po kilku kolejnych etapach lądowanie tam czworga ludzi w 2027 roku[2]. Po tym okresie kolejne grupy astronautów miały docierać na Marsa co dwa lata.

Koszt umieszczenia pierwszych czterech astronautów na Marsie wyceniano na około 6 miliardów USD (4,7 mld €). Autorzy projektu zakładali, że koszty da się znacznie obniżyć dzięki temu, że będzie to podróż w jedną stronę. Astronauci mieliby zostać tam do końca życia.

Mars One próbował zapewnić sobie finansowanie poprzez wsparcie sponsorów i inwestorów oraz rozpropagowanie wyprawy programem telewizyjnym, zaś wybór astronautów miał oddać w ręce widzów[3]. Całe przedsięwzięcie miało być największym i najdłuższym reality show w dotychczasowej historii telewizji, trwającym od początku treningu uczestników, poprzez siedmiomiesięczną podróż aż do lądowania na Marsie. Pierwszy etap selekcji uczestników zakończył się w 2013 r. Firma zbankrutowała w 2019 roku[4].

Pierwotny plan

Plany osadnictwa na Marsie były kilkakrotnie zmieniane. Według pierwszej wersji z 2012 r. pierwsi koloniści mieli wylądować na Marsie w 2023 r.[5] Aktualny, pochodzący z marca 2017 r. program misji zakłada pierwsze lądowanie ludzi na Marsie w 2032 r.[6] Według strony internetowej Mars One cały program miał wyglądać następująco[7]:

  • 2011: Rozpoczęcie projektu
  • 2013: Pierwsza faza selekcji uczestników
  • 2017: Rozpoczęcie pełnego treningu wybranych wcześniej uczestników
  • 2022: Misja demonstracyjna i wysłanie satelity komunikacyjnego
  • 2026: Wysłanie łazika celem znalezienia najlepszego miejsca do lądowania oraz start drugiego satelity
  • 2029: Wysłanie sześciu statków Dragon na Marsa, m.in. 2 kapsuły mieszkalne, 2 kapsuły z zaopatrzeniem oraz 2 podtrzymujące życie
  • 2030: Przygotowanie przez łazik bazy na przybycie ludzi
  • 2031: Początek podróży astronautów na Marsa
  • 2032: Lądowanie uczestników misji na powierzchni planety
  • 2033: Powiększenie kolonii i wysłanie drugiej grupy ludzi

Postępy

30 grudnia 2013 spośród 202 586[8] (inne źródła mówią o 2761[9]) zgłoszonych kandydatur wstępnie wybrano 1 058 potencjalnych uczestników ze 107 państw, którzy zakwalifikowali się do drugiej rundy[10]. 55% stanowią mężczyźni, a 45% – kobiety. Większość z nich ma mniej niż 36 lat i jest dobrze wyedukowana. Największa liczba kandydatów pochodzi z USA (301), na dalszych miejscach uplasowały się: Kanada (75), Indie (62), Rosja (52), Australia (43) i Chiny (40). Z Polski wybrano 13 osób[10].

W 2014 i 2015 roku studenci inżynierii na MIT przeprowadzili niezależną ocenę programu i planów wnioski zawierając w raporcie i wykazując nierealność i niemożność realizacji programu[11].

Do końca 2015 roku Mars One nie przeprowadziło żadnych faktycznych działań - nie przeprowadzono treningów, firma nie posiadała instalacji treningowych, a wstępny kontrakt z producentem telewizyjnym Endemol Shine został rozwiązany[12]. Na początku 2019 roku ogłoszono upadłość[4].


Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Anne Sewell: Mars One: Human settlement on Mars in 2023 (ang.). Digital Journal, 2012-06-01.
  2. ↑ Adario Strange: Dutch Group Planning for Mars Settlement by 2023 (ang.). PC Mag, 2012-06-01.
  3. ↑ Dario Borghino: Mission to Mars meets reality TV (ang.). Gizmag, 2012-06-06.
  4. ↑ a b Rafał Kurczyński: Zbankrutowała firma, która miała założyć kolonię na marsie. 2019-02-11. [dostęp 2019-02-12].
  5. ↑ Mars One plans to establish human settlement on Mars in 2023 (ang.). Kurzweil Accelerating Intelligence, 2013-06-03. [dostęp 2016-01-23].
  6. ↑ Mars One’s CEO Bas Lansdorp answers questions about mission feasibility (ang.). Mars One, 2015-03-19. [dostęp 2016-01-23].
  7. ↑ Mars One Roadmap (ang.). Mars-one.com. [dostęp 2016-01-23].
  8. ↑ Over 200,000 apply to first ever recruitment for Mars settlement (ang.). Mars One, 2013-09-09. [dostęp 2016-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)].
  9. ↑ Elmo Keep: Mars One Finalist Explains Exactly How It‘s Ripping Off Supporters. W: Matter [on-line]. 2015-03-16. [dostęp 2015-12-20].
  10. ↑ a b Mars One: Round II (ang.). [dostęp 2014-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)].
  11. ↑ Andrew Owens, Koki Ho, Samuel Schreiner, Olivier de Weck: An independent assessment of the technical feasibility of the Mars One mission plan – Updated analysis (ang.). W: Acta Astronautica, vol. 120, March-April 2016 [on-line]. s. 192-228. [dostęp 2016-01-23].
  12. ↑ Jeff Foust: Mars One Loses Television Deal (ang.). Space News, 2015-02-24. [dostęp 2017-05-03].

Linki zewnętrzne

Misje na Marsa
Trwające
Orbitery
Lądowniki / Łaziki
Przeszłe
Przeloty
Orbitery
Lądowniki / Łaziki
Nieudane starty
Przyszłe misje
Przygotowywane
Proponowane
Zobacz też

Mars Viking 22e169.png

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m sonda nie przesłała danych lub uległa awarii w drodze do Marsa

Media użyte na tej stronie

Mars Viking 22e169.png

Original Caption Released with NASA Image:

Photo from Viking Lander 2 shows late-winter frost on the ground on Mars around the lander. The view is southeast over the top of Lander 2, and shows patches of frost around dark rocks. The surface is reddish-brown; the dark rocks vary in size from 10 centimeters (four inches) to 76 centimeters (30 inches) in diameter. This picture was obtained September 25, 1977. The frost deposits were detected for the first time 12 Martian days (sols) earlier in a black-and-white image. Color differences between the white frost and the reddish soil confirm that we are observing frost. The Lander Imaging Team is trying to determine if frost deposits routinely form due to cold night temperatures, then disappear during the warmer daytime. Preliminary analysis, however, indicates the frost was on the ground for some time and is disappearing over many days. That suggests to scientists that the frost is not frozen carbon dioxide (dry ice) but is more likely a carbon dioxide clathrate (six parts water to one part carbon dioxide). Detailed studies of the frost formation and disappearance, in conjunction with temperature measurements from the lander’s meteorology experiment, should be able to confirm or deny that hypothesis, scientists say.
Bas Lansdorp.jpg
Autor: Joe Arrigo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Bas Lansdorp.