Mars i Wenus zaskoczeni przez Wulkana
Autor | Joachim Wtewael |
---|---|
Data powstania | 1601 |
Medium | miedź |
Wymiary | 21 × 15,5 cm |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Mars i Wenus zaskoczeni przez Wulkana – obraz barokowego malarza Joachima Wtewaela.
Źródło inspiracji
Motyw przedstawiony na obrazie pochodzi z greckiego eposu Odyseja Homera lub z Metamorfoz Owidiusza. Opowieść mówi o zdradzie bogini Wenus z bogiem wojny Marsem. Mężem Wenus był Wulkan (Hefajstos). Romans został odkryty przez wszechwiedzącego boga słońca Apolla. Wulkan po odkryciu zdrady sporządził sieć w którą zamierzał schwytać kochanków a na świadków nierządnego czynu wezwał innych bogów. Oni też mieli rozstrzygnąć co zrobić z przyłapana parą. Niezręczna sytuacja dostarczyła wiele rozrywki zebranym bogom.
W XVII wieku tego typu opowieści miały najczęściej charakter moralizatorski z puentą – Bóg wie o wszystkich ludzkich uczynkach za które czeka go kara za grzechy nawet te najbardziej skrywane. Również połączenie motywów komedii i erotyzmu była charakterystyczne dla literatury siedemnastego wieku.
Charakterystyka i opis obrazu
Powyższa miniatura w miedzi jest przykładem malarstwa manierystycznego. Ludzkie pozy przedstawione w różny sposób mają wydźwięk i znaczenie erotyczne. Na łożu widoczna jest para kochanków podczas aktu miłosnego. Mars zaskoczony zwrócony jest w kierunku Merkurego, który odsłania kotarę ukazując parę innym bogom. Na głowie ma czerwone nakrycie a w dłoni trzyma swój kaduceusz. Po jego lewej stronie zbliża się na orle Jowisz dzierżący w prawej ręce swój atrybut – pioruny. Za nim nieśmiało wychyla się bogini Minerwa w swoim hełmie. Przed łożem w skórzanym fartuchu kowalskim i w błękitnym czepku, tyłem do widza stoi Wulkan. W rękach trzyma sieć. Nad Wulkanem siedzi bóg czasu Saturn trzymający kosę. Za nim tak jak i w przypadku Minerwy wychyla się z nieskrywaną ciekawością bogini Diana. Na czole widoczny jest złoty półksiężyc symbolizujący cnotę[1] Na górze po lewej stronie, w złotej poświacie i z lutnią w dłoni siedzi bóg słońca Apollo, sprawca całego zamieszania.
Na środku ryciny Wtewael umieścił Kupidyna z lukiem, mierzącego w stronę Merkurego. Według Homera bóg ten pożądał Wenus. Kupidyn miał więc albo zapobiec odkrycia romansu albo miał wskazywać prawdziwe zamiary boskiej żądzy. Na dole pod łóżkiem leży przewrócony nocnik, który mógł symbolizować niesmak całej sytuacji.
Trzy lata później Wtewael namalował inna wersję obrazu z tym samym motywem. Obecnie rycina na miedzi znajduje się w muzeum the Getty w Los Angeles.
Motyw Marsa i Wenus u innych artystów
Motyw kochanków przyłapanych przez Wulkana był wykorzystywany przez wielu innych artystów zarówno we wcześniejszych epokach jak i późniejszych. W renesansie historię przedstawiał m.in.:
- Jan Gossart (między 1498-1532, ostatnio widziany w 1945, olej na płótnie, 107 × 83 cm Gemäldegalerie, Berlin)[2]
- Enea Vico (1523–1567) lub Parmigianino, (1543 grafika, (23 × 32.7 cm)
The Elisha Whittelsey Collection, The Elisha Whittelsey Fund, 1949)[3]
- Jacopo Tintoretto (1555),
- Hendrik Goltzius (1585, szkic kredką 410 × 310 mm. Malibu, J. Paul Getty Museum)[4]
- Bartholomaeus Spranger (1586/87, Kunsthistorisches Museum, Gemaeldegalerie, Wiedeń)[5]
oraz
- Hendrick de Clerrk (XVII wiek olej na panelu, 35,5 × 45,5 cm kolekcja prywatna, Belgia)[6]
- François Boucher (1754, olej na płótnie, 164 x 71cm Wallace Collection, Londyn)[7]
- Louis Chéron, (1695, olej na gipsowym suficie w State Bedroom Boughton House, 7.44 × 6.85 m)
- Martin Van Heemskerk, (1536)
- Louis-Jean-François Lagrenée (1768, olej na płótnie, The Getty Museum, Los Angeles)[8],
- Johann Martin Schmidt (1768, Luwr)[9]
W XIX wieku motyw podejmował Alexandre Charles Guillemot
Włoski artysta Guglielmo della Porta (1500/1510 – 1577) wykonał w roku 1553/1555 relief w brązie o wymiarach 14 × 14 cm. Obecnie można go zobaczyć w National Gallery of Art w Waszyngtonie[10].
Literatura
- Anne W. Lowenthal Joachim Wtewael: Mars And Venus Surprised By Vulcan, Museum Studies On Art, 1995 ISBN 978-0-89236-304-9[11]
Bibliografia
- Patrick de Rynck Jak czytać malarstwo, wyd. Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0565-9
Przypisy
- ↑ Według Homera boginie odwróciły się od gorszącej sceny. Wtewael przedstawił je jednak jako fałszywie skromne boginie.
- ↑ Mythological scene: Vulcan surprises Mars and Venus | Flickr, www.flickr.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Enea Vico after Parmigianino (Girolamo Francesco Maria Mazzola): Vulcan at His Forge with Mars and Venus (49.97.351) | Heilbrunn Timeline of Art History | The Metropolitan Mus...
- ↑ Two drawings in the Uffizi: Goltzius and Wtewael. [dostęp 2010-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)].
- ↑ Lessing Photo – Image
- ↑ Mars and Venus surprised by Apollo by HENDRICK DE CLERK – Art & Antiques Online – CINOA
- ↑ フランソワ・ブーシェ《ウルカヌスに驚かされるマルスとヴィーナス》. [dostęp 2010-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-25)].
- ↑ Mars & Venus, Allegory of Peace (Getty Museum)
- ↑ Louis-Jean-François Lagrenée - Mars and Venus Surprised by Vulcan, 1768 - digitaler Kunstdruck, www.kunst-fuer-alle.de [dostęp 2017-11-25] (niem.).
- ↑ Vulcan Capturing Mars and Venus. [dostęp 2010-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-11)].
- ↑ Oxford University Press: Joachim Wtewael: Mars and Venus Surprised by Vulcan : Anne W. Lowenthal. oup.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-23)].
Media użyte na tej stronie
Wenus i Mars przyłapani przez Wulkana